GENETIKA, Vol

GENETIKA, Vol. 49, broj 3 (2017)

Vesna DRAGIČEVIĆ, Milena SIMIĆ, Katarina JOVANOVIĆ RADOVANOV, Milan BRANKOV, Jelena SRDIĆ

REAKCIJA OSETLJIVIH INBRED LINIJA KUKURUZA NA HERBICIDE [Izvod] [Rad]

Hejraneh azizi, Masoud sheidai, Valiollah mozaffarian, Zahra noormohammadi

MOLEKULARNA PROUČAVANJA (ISSR, cpDNA) U Tragopogon buphthalmoides (Asteraceae): POPULACIONA GENETIKA I TAKSONOMSKA POVEZANOST [Izvod] [Rad]

Milica fotirić akšić, Radosav cerović, Vera rakonjac, Ivana bakić, Slavica čolić, Mekjell meland

VITALNOST POLENA I IN VITRO PORAST POLENOVE CEVČICE KOD NEKIH KLONOVA OBLAČINSKE VIŠNJE [Izvod] [Rad]

Svetlana vojvodić, Dušica ademović-sazdanić

UTICAJ HLA- B*27 PODTIPOVA NA POVEĆANU PODLOŽNOST KA SERONEGATIVNIM ARTROPATIJAMAU POPULACIJI VOJVODINE [Izvod] [Rad] [Corregdum]

Saeid yarahmadi, Mohammad Mehdi sohani, Ali Akbar ebadi, Masoumeh kheirgoo

OZNAČAVANJE ČETIRI Rf GENA PIRINČA (Oryza sativa L.) SELEKTIVNOM GENOTIPIZACIJOM [Izvod] [Rad]

Petar zhelev, Ivan evtimov

RAST PREČNIKA I PREŽIVLJAVANJE LOKALNIH POLUSRODNIH FAMILIJA ŠKOTSKOG BORA (Pinus sylvestris L.) U JundolI, BugarSKa [Izvod] [Rad]

Ivana rukavina, Sonja petrović, Tihomir čupić, Sonja VILA, Sunčica guberac i Luka drenjančević

GENETSKA VARIJABILNOST GERMPLAZME PŠENICE ZASTUPLJENE U JUŽNO PANONSKOJ REGIJI [Izvod] [Rad]

Behzad SADEGHZADEH, Seyed-Hossein JAMALI, Fatemeh VAFADAR-SHAMASBI

IDENTIFIKACIJA MFLP FINGERPRINTA ZA VISOKU AKUMULACIJU CINKA U SEMENU KOD DH POPULACIJA JEČMA [Izvod] [Rad]

Vojka Babić, Violeta Andjelković, Ana Nikolić, Marija Milivojević, Jelena Srdić, Aleksandar Popović, Natalija Kravić

Procena narušavanja genetičkog integriteta uzoraka kukuruza iz banke gena tokom procesa čuvanja [Izvod] [Rad]

Abdulmojeed yakubu, Adebowale E. salako, Marcos de donato, Michael I. takeet, Sunday O. peters, Moses okpeku, Mathew wheto, Ikhide G. imumorin

ANALIZA VARIJABILNOSTI NUKLEOTIDNIH SEKVENCI MAJOR GENA HISTOKOMPATABILNOG KOMPLEKSA KLASA II DQA1 KOD NIGERIJSKIH KOZA [Izvod] [Rad]

Mirjana šijačić nikolić, Marina nonić, Vedrana lalović, Jelena milovanović, Jelena nedeljković, Dragan nonić

KONZERVACIJA ŠUMSKIH GENETIČKIH RESURSA: STAVOVI KLJUČNIH ZAINTERESOVANIH STRANA U ŠUMARSTVU I ZAŠTITI PRIRODE [Izvod] [Rad]

Josip KOVAČEVIĆ, Maja MAZUR, Georg DREZNER, Alojzije LALIĆ, Aleksandra SUDARIĆ, Krešimir DVOJKOVIĆ, Marija VILJEVAC-VULETIĆ, Marko JOSIPOVIĆ, Ana JOSIPOVIĆ, Antonela MARKULJ-KULUNDŽIĆ, Hrvoje LEPEDUŠ

PARAMETRI FOTOSINTETIČKE EFIKASNOSTI KAO INDIKATORI AGRONOMSKIH OSOBINA ZIMSKE PŠENICE U RAZLIČITIM VODENIM ZEMLJIŠNIM USLOVIMA [Izvod] [Rad]

Amin moosavi, Mohammad forat yazdi, Masoud DEHGHAN tezerjani, Mohammad Hasan sheikhha, Seyed Mahdi hoseini, Fatemeh moeininia, Mahnaz zohal, Ali mousavi

GLUTATION S-TRANSFERAZA KOD M1 - T1 GENOTIPOVA I OSETLJIVOST NA HODŽKINSOV LIMFOM [Izvod] [Rad]

Dragana jošić, Marija stojanović, Zorica lepšanović, Vera katić

MOLEKULARNA KARAKTERIZACIJA Cronobacter sakazakii IZOLOVANIH IZ RAZLIČITIH BILJNIH ČAJEVA I NJIHOVIH MEŠAVINA U SRBIJI [Izvod] [Rad]

Mehmet Kadri bozokalfa, Tansel kaygisiz aşçioğul, Dursun eşiyok

GENETIČKI DIVERZITET POPULACIJA STOČNOG GRAŠKA (Vigna unguiculata L. Walp) U TURSKOJ I NJIHOVA EVALUACIJA NA OSNOVU AGROMORFOLOŠKIH SVOJSTAVA [Izvod] [Rad]

Hacer konakli, Zafer konakli, Senol dogan, Damir marjanovic, Serkan dogan

RASPROSTRANJENOST ACTN3 POLIMORFIZMA U POPULACIJAMA ŠEST ZEMALJA ZAPADNOG BALKANA [Izvod] [Rad]

Ahad yousefi, Abdolreza salehi, Mehdi aminafshar, Moham^*mad bagher sayyadnejad

POVEZANOST UTMP GENA SA OSOBINAMA PROIZVODNJE MLEKA IRANSKIH HOLŠTAJN BIKOVA [Izvod] [Rad]

Vladan popović, Aleksandar lučić, Ljubinko rakonjac, Branislav cvjetković, Snežana mladenović drinić, Danijela ristić

PROCENA GENETIČKOG DIVERZITETA JELE (Abies alba Mill.) U SRBIJI UPOTREBOM SSR MARKERA [Izvod] [Rad]

Slavomíra senkovÁ, Jana ŽiarovskÁ, eloy FernÁndez, Danka boŠeĽovÁ, Milan beŽo

IRAP varjabilnost Prunus domestica (L.) Borkh na osnovu Cassandra retrotranspozon polimorfizma [Izvod] [Rad]

Alireza HAGHIGHI HASANALIDEH, Ezatollah FARSHADFAR, Mehrzad ALLAHGHOLIPOUR

GENETIČKI PARAMETERI I KOMBINACIONA SPOSOBNOST ZNAČAJNIH OSOBINA PIRINČA (Oryza sativa L.)[Izvod] [Rad]

Nada hladni, Milan jocković, Siniša jocić, Vladimir miklič, Dragana miladinović, Miroslav zorić

DIREKTNI I INDIREKTNI EFEKTI MORFOFIZIOLOŠKIH SVOJSTAVA NA SADRŽAJ PROTEINA U JEZGRU KONZUMNOG SUNCOKRETA [Izvod] [Rad]

Andrija BRKIĆ, Ivan BRKIĆ, Antun JAMBROVIĆ, Marija IVEZIĆ, Emilija RASPUDIĆ, Mirjana BRMEŽ, Zvonimir ZDUNIĆ, Tatjana LEDENČAN, Josip BRKIĆ, Monika marković, Goran KRIZMANIĆ, Domagoj ŠIMIĆ

IZVORI OTPORNOSTI NA KUKURUZNU ZLATICU (Diabrotica virgifera virgifera LeConte) U GERMPLAZMI KUKURUZA ISTOČNE HRVATSKE [Izvod] [Rad]

Sonja MILAŠINOVIĆ, Suzana CVJETIĆANIN, Radivoj BRDAR, Dejan NIKOLIĆ

MORFOGENETIČKA VARIJABILNOST I GENETIČKA OPTEREĆENJA KOD PACIJENATA SA RAZLIČITIM STEPENOM EKSPRESIJE RAZVOJNOG POREMEĆAJA KUKA [Izvod] [Rad]

Katerina BANDJO ORESHKOVIKJ, Rade RUSEVSKI, Biljana KUZMANOVSKA, Mirjana JANKULOVSKA, Zoran T. POPOVSKI

MOLEKULARNA DETEKCIJA I IDENTIFIKACIJA ALFALFA MOSAIC VIRUS (AMV) KOD PAPRIKE GAJENE U R. MAKEDONIJI [Izvod] [Rad]

Bahman KHALILI, Payam ghasemi-dehkordi, Gholamreza pourshahbazi, Hossein yousofi-darani, Morteza hashemzadeh-chaleshtori, Abbas doosti

GENOTIPIZACIJA IZOLATA Trichomonas vaginalis KOD ŽENA U GRADU ŠAHREKORD (JUGOZAPADNI IRAN) [Izvod] [Rad]

Abdul QADIR, Niaz ALI, Sohail Ahmad JAN, Malik Ashiq RABBANI, Muhammad Ishaq IBRAHIM,Ashtar KHAN and Haris KHURSHID

ISPITIVANJE GENETIČKE VARIJABILNOSTI Trigonella Foenum-graecum L. GERMPLAZME SA SDS-PAGE ANALIZOM [Izvod] [Rad]

Lingbo Zhao, Li Zhang, Jipeng Qu, Yan Yu, Lu Lu, Zhengsong Peng,Wuyun Yang, Shuhong Wei, Jun Yang, Zaijun Yang

nOVe FLUORESCENTNe SEKVENCe-vezani AMPLIFIRAJUĆI POLIMORFIZAM MARKERI (FSRAP) ZA KONSTRUKCIJUGENETIČKE MAPE PŠENICE (Triticum aestivum L.) [Izvod] [Rad]

Vladanka STUPAR, Aleksandar PAUNOVIĆ, Milomirka MADIĆ, Desimir KNEŽEVIĆ

UTICAJ GENOTIPA I ISHRANE AZOTOM NA VARIJABILNOST VELIČINE ZRNA KOD JAROG PIVSKOG JEČMA [Izvod] [Rad]

Oreynab Looch MALEKI, Ali HASHEMI, Ghorban Elyasi ZARRINGHABAIE, Mohammad FARHADIAN

POVEZANOST POLIMORFIZMA PROLAKTIN RECEPTOR GENA SA OSOBINAMA RASTA U JAPANSKIM PREPELICAMA (Coturnix coturnix japonica) Izvod] [Rad]

Iqra REHMAN, Beenish AFTAB, Muhammad BILAL SARWAR, Bushra RASHID, Qurban ALI, Muhammad Umair Majid, Sameera HASSAN, Muhammad AZAM ALI, Idrees AHMAD NASIR, Muhammad SALEEM HAIDER and Tayyab HUSNAIN

EKSPRESIJA GENA U ODGOVORU NA INFEKCIJU VIRUSOM UVIJENOSTI LISTA PAMUKA Gossypium hirsutum U RAZLIČITIM USLOVIMA SPOLJAŠNJE SREDINE [Izvod] [Rad]

Corrigendum

Surma M., et al (2017): A multivariate approach to the selection of pea (Pisum sativum L.) lines obtained by the single seed descent technique..[Izvod] [Rad]

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49 broj 3 (2017), str: 765-774

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1703765D

Orginal scientific paper

REAKCIJA OSETLJIVIH INBRED LINIJA KUKURUZA NA HERBICIDE

Vesna DRAGIČEVIĆ^1*, Milena SIMIĆ¹, Katarina JOVANOVIĆ RADOVANOV²,

Milan BRANKOV¹, Jelena SRDIĆ¹

¹Institut za kukuruz “Zemun Polje”, Beograd, Srbija

²Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Beograd, Srbija

Izvod

Gajenje kukuruza je nezamislivo bez primene herbicida, međutim zavisno od osetljivosti kukuruza moguća je pojava oštećenja od herbicida, što može negativno da utiče na prinos. To je najizraženije u proizvodnji semenskog kukuruza, zahvaljujući osetljivosti linija na razne stresne uslove uključujući i herbicide. Reakcije biljaka na herbicide je praćen velikim brojem biohemijskih reakcija koje uključuju i različite metabolite i antioksidante. Eksperiment je postavljen u cilju ispitivanja tri osetljive linije kukuruza (linije šećerca, kokičara i belog zrna) i variranja sadržaja rastvorljivih proteina, fitinskog i neorganskog fosfora kao značajnih metabolita na uticaj herbicida iz grupa triketona i sulfonilurea u periodu posle primene herbicida, kada su vizuelni simptomi najizraženiji i najviše koreliraju sa prinosom zrna. Variranja u sadržaju rastvorljivih proteina i naročito fitinskog i neorganskog fosfora ukazuju na osetljivost linija prema primenjenim herbicidima. Godina kao faktor je imala uticaja na ispoljavanje osetljivosti, kada su sadržaj rastvorljivih proteina i neorganskog fosfora u fazi 2-7 dana posle primene herbicida, kao i u fazi 21 dan posle primene bili praćeni smanjenjem prinosa zrna. Najveća osetljivost je zabeležena kod linije ZPT165b, u vidu najviših vrednosti ispitivanih metabolita u početnim fazama, naročito u nepovoljnoj godini za gajenje kukuruza. Od svih primenjenih herbicida, nikosulfuron je pokazao najmanju selektivnost utičući na smanjenje sadržaja ispitivanih metabolita.

Autor za kontakt: Vesna Dragićević, Institut za kukuruz “ZemunPolje”, Slobodana Bajića 1, 11185 Zemun Polje, Srbija, tel +381113756704, Fax: +381113756707, e-mail: vdragicevic@mrizp.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 757-789

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703757A

Original scientific paper

MOLEKULARNA PROUČAVANJA (ISSR, cpDNA) U Tragopogon buphthalmoides (Asteraceae): POPULACIONA GENETIKA I TAKSONOMSKA POVEZANOST

Hejraneh azizi¹*, Masoud sheidai¹, Valiollah mozaffarian²,

Zahra noormohammadi³

¹Fakultet za prirodne nauke i Biotehnologiju, Shahid Beheshti Univerzitet, Teheran, Iran

²Istraživački Institut za šume i lovišta, Teheran

³Departman za Biologiju, Škola za osnovne nauke, nauke i istraživački odsek, Islamski Azad Univerzitet (SRBIAU), Teheran, Iran

Izvod

Rod Tragopogon L. sa oko 110-150 vrsta, rasprostranjen je u Aziji i Evropi, dok je u Iranu zastupljen sa 26 vrsta. Hibridizacija i poliploidija koje se dešavaju u rodu Tragopogon, doprinose obimnim morfološkim varijacijama unutar vrste. Tragopogon buphthalmoides (Asteraceae) je višegodišnja vrsta, koja se koristi u narodnoj medicine u Iranu. U Iranu se izdvajaju dva varijeteta, ali ih je zbog njihove velike varijabilnosti, teško razdvojiti. Ovo istraživanje je sprovedeno u cilju razdvajanja varijeteta pomoću morfoloških i molekularnih markera (cpDNA and ISSRs). Takođe, cilj je bio da se obezbede podaci iz populacione genetike proučavanih vrsta, zbog njihovog medicinskog značaja. Ukupno su sakupljene 134 biljne vrste roda T. buphthalmoides od 16 geografskih populacija iz 7 provincija. Pručavane biljke su posmatrane kao dva različita varijeteta na osnovu morfoloških kriterijuma i podvrgnute su numeričkoj i filogenetskoj analizi. PCOA plot za morfološke podatke, identifikovao je neke biljke sa intermedijarnim karakteristikama. Pored toga, MDS plot za ISSR podatke i ML stablo za cpDNA sekvence, nije razvojilo biljke na dva varijeteta. Zbog toga posmatramo T. buphthalmoides kao kompleksnu pojedinačnu vrstu sa velikom morfološkom varijabilnošću. Proučavanje populacione genetike identifikovalao je četiri genetičke grupe u zemlji, dok je STRUCTURE analiza ukazala na određeni stepen protoka gena u proučavanim populacijama.

Autor za kontakt: Hejraneh Azizi, ¹Fakultet za prirodne nauke i Biotehnologiju, Shahid Beheshti Univerzitet, Tehran, Iran, Tel:+9809365622133, E-mail: hejraneh.azizi@yahoo.com, azizi@sbu.ac.ir

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 791-800

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703791A

Original scientific paper

VITALNOST POLENA I IN VITRO PORAST POLENOVE CEVČICE KOD NEKIH KLONOVA OBLAČINSKE VIŠNJE

Milica fotirić akšić¹, Radosav cerović², Vera rakonjac¹, Ivana bakić³,

Slavica čolić³, Mekjell meland⁴

¹Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Beograd, Srbija

²Univerzitet u Beogradu, Inovacioni centar Tehnološko metalurškog fakulteta, Beograd, Srbija

³Institut za primenu nauke u poljoprivredni, Beograd, Srbija

⁴Norveški institut za Bioekonomska istraživanja – NIBIO, Ulensvang, Norveška

³ Departman za medicinsku genetiku, Medicinski fakultet, Medicinski Univerzitet - Sofija, Sofija, Bugarska

Izvod

Osobine polena koje obuhvataju klijavost, porast i međusobnu kompeticiju je preduslov za obrazovanje semena kod biljaka. Smanjeni potencijal polenovg zrna umanjuje šansu prenošenja gena muškog roditelja u sledećoj sporofit generaciju. U ovom radu ispitivani su vitalnost polena, in vitro klijavost polena i porast polenove cevčice (dužina polenove cevčice i brzina rasta) kod četiri klona Oblačinske višnje (II/2, III/9, XI/3 i XIII/1). Veštačka podloga za ispitivanje klijavosti polena sadržala je 14% saharoze i 0,3% agar-agara. Porast polenove cevčice zaustavljen je 1, 3, 6, 12 i 24 časa nakon kontakta polena sa medijumom dodavanjem jedne kapi 40% formaldehida. Maksimalna klijavost polena kretala se od 13.01% (kod klona II/2, posle 1 h inkubacije) do 54.19% (klon III/9, posle 24 h). Dužina polenove cevčice varirala je od 64.84 μm kod klona XIII/1, posle 1 h, do >1100 μm kod klonova II/2 i III/9 posle 24 h. Brzina porasta polenove cevčice bila je velika (do 1.71 μm min^-1) posle 3 h naklijavanja, ali je naglo opadala do 24 h naklijavanja (0.56-0.83 μm min^-1). Brzina in vitro porasta polenove cevčice između klonova bila je značajno različita, posebno između 24 i 48 h inkubacije na hranljivoj podlozi, što je utvrđeno analizom varijanse. Klonovi koji su bili izdvojeni kao rodni (II/2 i III/9) pokazali su mnogo bolje rezultate klijavosti polena i porasta polenove cevčice u odnosu na klonove koji su davali slabije prinose (XI/3 i XIII/1).

Autor za kontakt: Vera Rakonjac, Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Nemanjina 6, 11080 Beograd, Srbija

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 801-808

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703801V

Original scientific paper

UTICAJ HLA- B*27 PODTIPOVA NA POVEĆANU PODLOŽNOST KA SERONEGATIVNIM ARTROPATIJAMAU POPULACIJI VOJVODINE

Svetlana vojvodić, Dušica ademović-sazdanić

Zavod za transfuziju krvi Vojvodine, Univerzitet u Novom Sadu, Medicinski fakultet Novi Sad

Izvod

Cilj ove studije je da se ispita koji podtip HLA-B*27 je povezan sa predispozicijom za oboljevanje od seronegativnih spondiloartropatija (SpA) u Vojvodini U studiju je uključeno 172 SpA pacijenata od kojih je bilo 72 HLA-B*27 + (pozitivnih) i 100 HLA-B*27Ø (negativnih). Genotipizacija HLA-B*27 alela je sprovedena metodom lančane polimeraze uz sekvenciono specifične prajmere (PCR SSP) testovima niske i visoke rezolucije. Udruženost HLA-B*27 podtipova sa SpA je utvrđena izračunavanjem relativnog rizika (RR) i etiološke frakcije (EF). U HLA-B* 27 + pacijenata sa SpA, najčešći su pacijenti sa Reaktivnim Artritisom (ReA) (41/72 ili 56,94%) i Ankylosing Spondilitis (AS) (17/72 ili 23,61%). Statistički značajna razlika je pronađena u HLA- B*27+ i HLA-B*27Ø pacijenata u odnosu na SpA podgrupe: Artritis Psoriatica (PsA), Ankylosing Spondilitis (AS), Undifferentiated Spondyloarthritis (uSpA), Inflamatory Bowel Disease (IBD), Juvenilis Idiopathic Artritis (JIA) i Artritis Reactiva (ReA). Dva HLA-B*27 podtipa su pronađena u SpA pacijenata u Vojvodini: HLA-B* 27:02 i HLA- B* 27:05. Oba HLA-B*27 podtipa su pokazala povezanost sa oboljevanjem od Ankylosing Spondilitis (RR = 9.458 za HLA-B*27:02 i RR = 6.585 za HLA-B*27:05), ali značajanost etiološke frakcije (EF) ili populacionog atributnog rizika u vrednosti od 0.281 je utvrđena samo za HLA-B*27:05 podtip. U ovoj studiji smo pokazali, po prvi put u populaciji Vojvodine da HLA-B*27:05 podtip ima jaku udruženost sa pojavom Ankylosing Spondilitis-a.

Autor za kontakt: Svetlana Vojvodić, Zavod za transfuziju krvi Vojvodine, Univerzitet u Novom Sadu, Medicinski fakultet Novi Sad, Hajduk Veljkova 9a, 21000 Novi Sad, Srbija; Tel.: +381-21-4877-963; Fax: +381-21-4877-978; E-mail: svetlana.vojvodic021@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 809–818

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703809Y

Original scientific paper

OZNAČAVANJE ČETIRI Rf GENA PIRINČA (Oryza sativa L.)

SELEKTIVNOM GENOTIPIZACIJOM

Saeid yarahmadi^1,5*, Mohammad Mehdi sohani², Ali Akbar ebadi³,

Masoumeh kheirgoo⁴

¹Departman za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Fakultet poljoprivrednih nauka, Univerzitet Guilan, Rasht, Iran

² Departman za biotehnologiju, Fakultet za poljoprivredne nauke, Univerzitet Guilan, Rasht, Iran

³ Iranski istraživački institut za pirinač (RRII), Rasht, Iran.

⁴ Departman za zaštitu bilja, Fakultet za poljoprivredne nauke, Univerzitet Guilan, Rasht, Iran

⁵ Emam Khomeini viša poljoprivredna škola, Aliabad-e Katul, Iran

Izvod

Divlji abortivni tip citoplazmatične muške sterilnosti (WA-CMS) se komercijalno koristi za proizvodnju hibridnog semena pirinča. Povezani mrkeri se mogu koristiti za selekciju biljaka sa odabranim svojstvima. Označavanje Rf gena je obavljeno korišćenjem recesivne i dominantne analize u velikoj F₂ populaciji, nastaloj ukrštanjem IR58025A×IR42686R. Ocenjivana je fertilnost polena i ozrnjenost u fazi cvetanja i zrenja. 47 visoko sterilnie i 23 fertilne homozigotne biljke odabrane su iz F₂ populacije za analizu molekularnim markerima. Četiri Rf gena identifikovana su u dobroj restorer liniji dobijenoj iz kompozitne populacije u Međunarodnom istraživačkom institutu za pirinač (IRRI). Genetička distance za Rf3 od markera

RM443 i RM315 na hromozomu 1 bile su 3.7 i 21.2 cM, dok su markeri RM258, RM591, RM271 i RM6737 na dužem kraku hromozoma 10 bili udaljeni od Rf6 gena 7.4, 22.6, 6 i 2.9 cM. Rf4 gen koji se nalazi na hromozomu 7 bio je povezan sa RM6344 genetičkom distancom od 10.6 cM, a RM519 i RM7003 su bili povezani sa drugim Rf genom na hromozomu 12 genetičkim distancama od 8.5 i 20.8 cM. Blisko povezani markeri identifikovani u ovom istraživanju mogu se koristiti za marker asistiranu selekciju u opleminjivačkim programim hibridnog pirinča. Novi Rf lokus na hromozomu 12, označen sa Rf7 bio je povezan sa RM7003 i

RM519.

Autor za kontakt: Saeid Yarahmadi, Departman za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Fakultet poljoprivrednih nauka, Univerzitet Guilan, Rasht, Iran, Tel. no.: +98-916-3999004, Email: yarahmadi61@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str:819-829

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703819Z

Original scientific paper

RAST PREČNIKA I PREŽIVLJAVANJE LOKALNIH POLUSRODNIH FAMILIJA ŠKOTSKOG BORA (Pinus sylvestris L.) U JundolI, BugarSKa

Petar zhelev, Ivan evtimov

Univerzitet za šumarstvo, Sofija, Bugarska

Izvod

U radu su predstavljeni rezultati testiranja potomstva 26 drveta Škotskog bora u Jundoli, zasađenih 1966. Prečnici stabla (DBH) mereni su 1996 i 2012.godine. Utvrđene su znatne razlike u rastu prečnika kod polusrodnih familija. Familije sa najboljim performansama bile su iste i posle 30 i posle 46 godina od zasađivanja, ali su bile statistički značajne razlike u rangiranju svih familija. Srednji stepen preživljavanja bio je 90% kod borova starosti 30 i 79% kod drveća starog 46 godina. Pojedinačna heritabilnost se povećala sa 0.2 (drveće staro 30 godina) do 0.5-0.6 (drveće staro 46 godina), a aditivni genetički koeficijent varijacije bio je 5.2%, odnosno 10.1%. Heritabilnost i procenjen odgovor na selekciju bili su u nivou do sad objavljenih rezultata istraživanja na Škotskom boru. Glavni zaključci istraživanja su da individualna selekcija može biti korisna za genetičko poboljšanje Škotskog bora u region, i da se genetički parametri mogu promeniti tokom vremena, čak i posle 30 godina.

Autor za kontakt: Petar Zhelev Univerzitet za šumarstvo, 10 Kliment Ohridsky Blvd., 1797 Sofija,

Bugarska, e-mail: zhelev@ltu.bg, phone: +359-2-91907-389, fax: +359-2-8622830.

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str:831-842

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703831R

Original scientific paper

GENETSKA VARIJABILNOST GERMPLAZME PŠENICE ZASTUPLJENE

U JUŽNO PANONSKOJ REGIJI

Ivana rukavina¹*, Sonja petrović², Tihomir čupić³, Sonja VILA²,

Sunčica guberac² i Luka drenjančević¹

¹Hrvatski centar za poljoprivredu, hranu i selo, Zavod za sjemenarstvo i rasadničarstvo,

Osijek, Hrvatska

²Sveučilište J.J.Strossmayer Osijek, Poljoprivredni fakultet, Osijek, Hrvatska

³Poljoprivredni Institut Osijek, Hrvatska

Izvod

Autor za kontakt: Ivana Rukavina, Hrvatski centar za poljoprivredu, hranu i selo, Zavod za sjemenarstvo i rasadničarstvo, Usorska 19, Brijest, 31000 Osijek, Hrvatska, Phone: +385 31 27 57 18; Fax: + 385 31 27 57 16; E-mail: ivana.rukavina@hcphs.hr

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 843-852

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703843S

Original scientific paper

IDENTIFIKACIJA MFLP FINGERPRINTA ZA VISOKU AKUMULACIJU CINKA

U SEMENU KOD DH POPULACIJA JEČMA

Behzad SADEGHZADEH^1*, Seyed-Hossein JAMALI², Fatemeh VAFADAR-SHAMASBI³

¹ Poljoprivredno istraživački institut za sušu (DARI), Organizacija za istraživanja I edukaciju u poljoprivredi (AREEO), Maragheh, Iran

²Institut za oplemenjivanje biljaka, Univerzitet Sidnej, NSW, Australija

³ Odeljenje za poljoprivrednu biotehnologiju, Maragheh ogranak, Islamski Azad Universitet Maragheh, Iran

Izvod

Selekcija pomoću molekularnih markera za akumulaciju cinka u semenu može biti efikasno komplementarsno sredstvo u oplemnejivanju ječma.Za razvoj specifičnih molekularnih markera 150 DH linija dobijenih iz ukrštanja Clipper (niska-Zn-akumulacija) i Sa+hara 3771 (visoka-Zn-akumulacija) su ispitane u polju i staklari. MFLP fingerprint dobije sa SSR-anchor primerom MF128 u kombinaciji sa AFLP primerom MseI-AGA (5´-GATGAGTCCTGAGTAAAGA-3´) je identifikovan kao kandidat marker za tagging gena za akumulaciju Zn. Sekvencioniranje trakepokazalo je marker od 369 bp sa sekvencom SSR anchor primera MF128 i MseI-AGA na dva kraja. MFLP marker povezan sa visokom akumulacijom Zn u semenu ima potencijal da se konvertuje u jednostavan, sekvenca-specifičan, PCR-zasnovan, jefitn marker primenjiv za veću populaciju, pogodan za MAS ječma. Ovaj marker može biit koristan u poboljšanju produktivnosti ječma I nutritivnog kvaliteta u sredinama sa manje Zn.

Autor za kontakt: Behzad Sadeghzadeh (Behzada4@yahoo.com), Poljoprivredno istraživački institut za sušu (DARI), North Ring-way, Maragheh, Iran, P.O. Box: 119. Phone: +98 421 228078, Fax: +98 421 2222069

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 853-864

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1703853B

Original scientific paper

Procena narušavanja genetičkog integriteta uzoraka kukuruza iz banke gena tokom procesa čuvanja

Vojka Babić, Violeta Andjelković, Ana Nikolić, Marija Milivojević,

Jelena Srdić, Aleksandar Popović, Natalija Kravić

Institut za kukuruz „Zemun Polje“, Beograd, Srbija

Izvod

Jedan od prioriteta aktivnosti banaka gena je očuvanje identiteta i integriteta originalnog uzorka. Brojni su uzroci usled kojih može doći do njihovog narušavanja. Najčešča kritična tačka u ovom procesu je regeneracija, usled mogućeg uskog grla, ukrštanja u srodstvu, genetičkog drifta i slučajnog mešanja i kontaminacije. Sa druge strane, u toku čuvanja dolazi do gubljenja životne sposobnosti semena, pa do genetičkog drifta može doći i usled izumiranja jednog broja jedinki unutar uzorka. Stoga je veoma važno naći balans između učestalosti regeneracije i dužine čuvanja uzoraka. Cilj datih istraživanja je bio da se na osnovu fenotipskih markera proceni da li je došlo do narušavanja identiteta uzorka kod tri populacije kukuruza (K2026, K768 and K86) iz bake gena Instituta za kukuruz „Zemun Polje“ (MRIZP) različitog stepena vijabilnosti, koje su regenerisane nakon 27 godina čuvanja u srednjeročnim uslovima. Procenjeno je da kod populacije K2026 nije došlo do značajnijih promena nakon regeneracije. Za populaciju K768 postoje pokazatelji da je došlo do genetičkog drifta, a kod populacije K86 i do odredjenog stepena inbridinga. Dodatna karakterizacija populacija K768 i K86 molekularnim markerima, doprineće preciznijoj proceni stepena narušavanja genetičkog identiteta i integriteta uzoraka.

Autor za kontakt: Vojka Babić, Institut za kukuruz, Zemun Polje, Slobodana Bajića 1, 11185 Beograd, Srbija, E-mail: vbabic@mrizp.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 865-874

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703865Y

Original scientific paper

ANALIZA VARIJABILNOSTI NUKLEOTIDNIH SEKVENCI MAJOR GENA HISTOKOMPATABILNOG KOMPLEKSA KLASA II DQA1 KOD NIGERIJSKIH KOZA

Abdulmojeed yakubu^1,2,3*, Adebowale E. salako³, Marcos de donato²^,4,

Michael I. takeet^2,5, Sunday O. peters^2,6, Moses okpeku⁷, Mathew wheto⁸,

Ikhide G. imumorin²*

¹Departman za stočarstvo, Nasarawa državni univerzitet, Lafia, Nigerija

²Animalna genetička i genomska laboratorija, Kornel Univerzitet, Itaka, SAD

³Departman za stočarstvo, Univerzitet Ibadan, Ibadan, Nigerija

⁴Tecnologico de Monterrey, Escuela de Ingenieria y Ciencias, Mexico

⁵Departman za veterinarsku mikrobiologiju i parazitologiju, Univerzitet za poljoprivredu, Abeokuta, Nigerija

⁶Departman za stočarstvo, Beri Koledž, Mount Berry, SAD

⁷Departman za stočarstvo, Univerzitet Swaziland, Swaziland

⁸Departman za oplemenjivanje životinja i genetiku, Poljoprivredni Univerzitet, Nigerija

⁹Škola bioloških nauka, Džordžija institute za tehnologiju, Atlanta, SAD

¹⁰Afrički Institut za Biološke nauke, Ibadan, Nigerija

¹¹Departman za animalne nauke, Univerzitet Džordžija, Athens, SAD

Izvod

Major Histocompatibility Complex (MHC) molekule unete sa peptidima patogena imuni sistem prepoznaje i odgovara veoma efikasno i specifično na njih. Fragment od 310-bp egzona 2 MHC klase II DQA1 gena umnožen kod 27 životinja je dobijen od tri glavne nigerijske koze (West African Dwarf (WAD), Red Sokoto (RS) i Sahel (SH)). Utvrđeno je 20 aminokiselinskih polimorfnih mesta. Poređenjem alela nigerijskih koza sa sličnim alelima ostalih kičmenjaka dobijena je značajna podudarnost. Filogenetsko stablo konstruisano korišćenjem UPGMA, ukazalo je da je južna WAD rasa koze, bliskija sa severnom rasom RS, nego sa SH, na lokusu DQA1. Zbog toga će biti interesantno ispitivati vezu između genetičkih varijanti DQA1 gena nigerijske koze i otpornosti/osetljivosti na bolesti, u cilju konzervacije ovih genetičkih resursa.

Autor za kontakt: Abdulmojeed yakubu, Departman za stočarstvo, Nasarawa State Univerzitet, Lafia, Nigerija, E-mail addresses: abdulmojyak@gmail.com; igi2@cornell.edu

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 875–890

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703875S

Originani naučni rad

KONZERVACIJA ŠUMSKIH GENETIČKIH RESURSA:

STAVOVI KLJUČNIH ZAINTERESOVANIH STRANA U ŠUMARSTVU I ZAŠTITI PRIRODE

Mirjana šijačić nikolić¹, Marina nonić^1*, Vedrana lalović²,

Jelena milovanović³, Jelena nedeljković¹, Dragan nonić¹

Univerzitet u Beogradu, Šumarski fakultet

Izvod

Brojni biotički i abiotički faktori ugrožavaju šumske genetičke resurse, iz čega proizilazi sve veća potreba za konzervacijom raspoloživog genofonda. Uprkos velikom broju naučnih radova, u Srbiji nisu bila dovoljno zastupljena istraživanja o stavovima i ocenama predstavnika zainteresovanih strana u sektoru šumarstva i zaštite prirode, u odnosu na konzervaciju šumskih genetičkih resursa. Cilj ovog rada, bilo je utvrđivanje stavova predstavnika ključnih javnih institucija (upravnih i stručnih), preduzeća, obrazovnih i istraživačkih organizacija u sektoru šumarstva i zaštite prirode, o faktorima koji ugrožavaju biodiverzitet, metodama konzervacije, stanju semenskih objekata u Srbiji i predlozima mera unapređenja šumskih genetičkih resursa. Primenjena metodologija predstavlja istraživanje konzervacije šumskih genetičkih resursa, kroz pristup koji se koristi u društvenim naukama. U istraživanju je učestvovalo ukupno 32 ispitanika, uz primenu intervjua i anketa, kao tehnika ispitivanja. Rezultati analize stavova ispitanika ukazuju da urbanizacija i izgradnja infrastrukture imaju najveći negativan uticaj na biodiverzitet. Konzervacija šumskih genetičkih resursa kroz izdvajanje semenskih satojina je ocenjena kao najznačajnija in situ metoda, dok su osnivanje semenskih plantaža i provenijeničnih testova ocenjeni kao najznačajnije ex situ metode konzervacije. Od metoda konzervacije koje su primenjene u Srbiji, prema stavovima ispitanika, najbolje rezultati su postignuti izdvajanjem semenskih satojina (72%) i konzervacijom šumskih genetičkih resursa u zaštićenim područjima (63%). Većina ispitanika (oko 60%) je istakla da struktura i površina semenskih objekata u Srbiji nisu odgovarajuće. Kao neophodne mere unapređenja stanja šumskih genetičkih resursa, navedene su aktivnosti na promociji konzervacije, edukacija i jačanje svesti javnosti o značaju očuvanja šumskog genofonda. Izvedene su i određene preporuke za dalja istraživanja i praksu.

Autor za kontakt: Marina Nonić, Univerzitet u Beogradu, Šumarski fakultet, Kneza Višeslava 1, Beograd, Tel. +381 11 3053 872, E-mail: marina.nonic@sfb.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 891-910

Srbija

UDC 575.630.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703891K

Originani naučni rad

PARAMETRI FOTOSINTETIČKE EFIKASNOSTI KAO INDIKATORI AGRONOMSKIH OSOBINA ZIMSKE PŠENICE U RAZLIČITIM VODENIM ZEMLJIŠNIM USLOVIMA

Josip KOVAČEVIĆ¹, Maja MAZUR¹, Georg DREZNER¹, Alojzije LALIĆ¹, Aleksandra SUDARIĆ¹, Krešimir DVOJKOVIĆ¹, Marija VILJEVAC-VULETIĆ¹, Marko JOSIPOVIĆ¹, Ana JOSIPOVIĆ^1*, Antonela MARKULJ-KULUNDŽIĆ¹, Hrvoje LEPEDUŠ²

¹Poljoprivredni institut Osijek, Osijek, Hrvatska

²Fakultet za humanističke i društvene nauke, Univerzitet J.J. Strossmayer Osijek, Osijek, Hrvatska

Izvod

U cilju iznalaženja oplemenjivačkih metoda za poboljšanje toleratnosti na stres suše i prinos, 12 parametara fotosintetske efikasnosti je mereno na 10 sorti zimske pšenice (Triticum aestivum L.), uporedno sa efikasnosti korišćenja vode, komponentama prinosa, indeksom stabilnosti prinosa (YSI) i indeksom toleratnosti na stres (STI) u vegetativnom ogledu sa kontrolom (B1) i tretmanom na stres (B2). Stres sušom indukovan u tri različite faze razvoja je uzrokovao smanjenje efikasnosti korišćenja vode na osnovu biomase (WUEb) (B1:2.94 g L^-1; B2:2.71 g L^-1) i prinosa zrna (WUEg) (B1: 1.03 g L^-1; B2: 0.89 g L^-1), kao i prinosa (GYP) i težine biomase. Performans indeks (PI_ABS)meren u uslovima sušeu fazi lista zastavičara je bio uznačajnoj pozitivnoj korelaciji sa GYP i WUEg (r=0.64). Niže vrednosti absorcionog fluksa po ekcitiranoj ukrštenoj sekciji (ABS/CS₀), elektron transporta po ekcitiranoj CS (ET₀/CS₀) i fluks energije po ekcitiranoj CS (DI₀/CS₀) i visoke vrednosti PI_ABS, mereni na genotipovima pšenice u uslovima stresa suše, mogu ukazati na visoku toleranciju na uslove stresa suše.

Autor za kontakt: Ana Josipović, Poljoprivredni institut Osijek, Južno predgrađe 17, 31 103 Osijek, Hrvatska; Phone +385 31 515 537; E-mail: ana.josipovic@poljinos.hr

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 911-920

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703911M

Originani naučni rad

GLUTATION S-TRANSFERAZA KOD M1 - T1 GENOTIPOVA I OSETLJIVOST

NA HODŽKINSOV LIMFOM

Amin moosavi¹, Mohammad forat yazdi², *Masoud DEHGHAN tezerjani³, Mohammad Hasan sheikhha⁴, Seyed Mahdi hoseini⁵ , Fatemeh moeininia⁶,

Mahnaz zohal¹, Ali mousavi¹

¹ Medicinski Fakultet, Shahid Sadoughi Univerzitet Medicinskih nauka, Yazd, Iran.

²Departman za Onkologiju, Shahid Sadoughi Univerzitet Medicinskih nauka, Yazd, Iran.

³ Istraživački i klinički centar za neplodnost, Shahid Sadoughi Univerzitet Medicinskih nauka, Yazd, Iran.

⁴Departman za medicinsku genetiku, Shahid Sadoughi Univerzitet Medicinskih nauka, Yazd, Iran.

⁵ Odeljenje za ćelijsku i molekularnu biologiju, Departman za ćelijsku biologiju, Ferdowsi Univerzitet Mashhad, Mashhad, Iran.

⁶ Departman za internu medicinu, Qazvin Univerzitet Medicinskih nauka, Qazvin, Iran

Izvod

Hodžkinsov limfom (HL) je heterogena maligna bolest limfnih čvorova. Glutation S-transferaze (GSTs) imaju značajnu ulogu u detoksifikaciji brojnih toksina i kancerogena. Proučavanja ukazuju da genetičke varijacije u GST genskoj familiji mogu voditi ka povećanij osetljivosti prema HL. U radu smo proučavali vezu GSTT1 i GSTM1 genotipova sa HL u iranskoj populaciji. Obuhvaćeno je 76 pacijenata obolelih od HL i 120 zdravih individua, koji su predstavljali kontrolnu grupu. Genomska DNK je ekstahovana i urađena je identifikacija nultih genotipova za gene GSTT1 i GSTM1, multipleks PCR metodom. Rezultati ukazuju da je GSTM1 nulti genotip povezan sa rizikom od razvoja HL u populaciji (P=0.025; OR=2.00; 95%CI=1.110- 3.602). Međutim, za nulti genotip GSTT1 nije pronađena nikakva povezanost. Takođe je utvrđeno da GSTM1 nulti genotip ima i povećan rizik od pojave bolesti kod dela populacije koji je mlađi od 45 godina, što je u pozitivnoj korelaciji sa niskim ER. To ukazuje na moguću ključnu ulogu GSTM1 u pojavi HL kod iranske populacije.

Autor za kontakt: Masoud Dehghan Tezerjani; Istraživački i klinički centar za neplodnost, Shahid Sadoughi Univerzitet Medicinskih nauka, Yazd, Iran. Email:Masoud-Dehghan@hotmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 921–934

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703921J

Originani naučni rad

MOLEKULARNA KARAKTERIZACIJA Cronobacter sakazakii IZOLOVANIH

IZ RAZLIČITIH BILJNIH ČAJEVA I NJIHOVIH MEŠAVINA U SRBIJI

Dragana jošić¹, Marija stojanović², Zorica lepšanović³, Vera katić⁴

¹Institut za zemljište, Genetička laboratorija, Beograd, Srbija

²Centar za ispitivanje namirnica, Beograd, Srbija

³VojnoMedicinska Akademija, Institut za Epidemiologiju, Beograd, Srbija

⁴Facultet Veterinarske Medicine, Beograd, Srbija

Izvod

Cronobacter sakazakii je uzročnik humanih infekcija koje mogu prouzrokovati ozbiljne i čak fatalne posledice kod odojčadi i imunokompromitovanih odraslih osoba i dece. Zbog visoke tolerancije na osmotski stres, C. sakazakii je često izolovan iz dehidratisanih proizvoda, kao što su formule za bebe u prahu i biljni čajevi. Cilj ovih istraživanja je detekcija, identifikacija i molekularna karakterizacija Cronobacter sakazakii izolata iz formula za bebe i različitih biljnih čajeva uzorkovanih u prodavnicama u Srbiji ili testiranih pri kontroli izvoza. U svih 360 analiziranih uzoraka mleka u prahu za bebe nije detektovana kontaminacija bkterijom C. sakazakii. Medjutim, u 192 od 520 testiranih uzoraka čajeva utvrdjeno je prisustvo C. Sakazakii (37.1%). Visoka zastupljenost je detektovana u čajevima za decu - 51.6% i u “bebi” čajevima - 44.1%, a zatim u čajevima za medicinsku upotrebu -38%. Najveća grupa čajeva koji sadrže 1 biljnu vrstu (221) sadržala je 72 C. sakazakii - pozitivnih uzoraka (32.6%) i uključivala je čajeve od Sennae folium, Althaeae radix, Menthae piperitae folium, Chamomilae flos i Urticae folium. Molekularna karakterizacija izolovanih C. sakazakii iz različitih biljnih čajeva rep-PCR, RAPD i 16S rRNA analizom sekvenci ukazala je na visok stepen sličnosti soju C. sakazakii NCTC 8155. S obzirom da je ovo jedan od najpatogenijih kliničkih sojeva, ovi rezultati ukazuju na potrebu za povećanom kontrolom zbog mogućeg rizika koju ove namirnice predstavljaju za imunokompromitovane i zdrave korisnike, a posebno za bebe i decu.

Autor za kontakt: Dragana Jošić; Institut za zemljište, Genetička laboratorija, Teodora Drajzera 7, Beograd, Srbija; tel. 069/8223531; e-mail:dragana.josic@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 935–957

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703935B

Originani naučni rad

GENETIČKI DIVERZITET POPULACIJA STOČNOG GRAŠKA (Vigna unguiculata L. Walp)

U TURSKOJ I NJIHOVA EVALUACIJA NA OSNOVU AGROMORFOLOŠKIH SVOJSTAVA

Mehmet Kadri bozokalfa*, Tansel kaygisiz aşçioğul, Dursun eşiyok

Departman za hortikulturu, Poljoprivredni fakultet, Ege Univerzitet, İzmir, Turska

Izvod

Stočni grašak (Vigna unguiculata L. Walp) je veoma značajna vrsta povrća, zrnasta i krmna biljka koja raste u tropskom i suptropskom području. Lokalno adaptirane populacije se gaje na malim posedima i njihovo genetičko poboljšanje je ograničeno zbog nedovoljne karakterizacije domaće germplazme. Karakterizacija i klasifikacija germplazme je značajna za oplemenjivače, ali i za kuratore germplazme koji kreiraju strategije konzervacije i identifikacije biljnih genetičkih resursa. U radu je korišćeno 36 kvalitativnih i kvantitativnih agromorfoloških svojstava za karakterizaciju i proučavanje genetičkog diverziteta 32 genotipa stočnog graška, sakupljenog sa različitih lokaliteta. Agromorfološka svojstva su klasifikovana u 10 komponenti pomocu PCA analize, čime je objašnjeno 81,18% ukupne varijabilnosti. PCA je pokazala da su osobine semena, kao što su težina, prečnik, širina, boja zrna i pigmentacija nezrele mahune, boja lista i mahune primarne karakteristike za razdvajanje genotipova. Hijerarhijski klaster je grupisao sve genotipove u pet klastera, ali nije bilo značajne asocijacije između geografskog porekla i agromorfoloških svojstava. Identifikovana je germplazma koja može biti korisna za poboljšanje zelenih mahuna, zrna i krmiva.

Autor za kontakt: Mehmet Kadri bozokalfa, Departman za hortikulturu, Poljoprivredni fakultet, Ege Univerzitet,

İzmir, Turkey, Tel & Fax: +90 232 3881865,e-mail: mehmet.kadri.bozokalfa@ege.edu.tr

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3(2017), str:959–968

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703959K

Originani naučni rad

RASPROSTRANJENOST ACTN3 POLIMORFIZMA U POPULACIJAMA

ŠEST ZEMALJA ZAPADNOG BALKANA

Hacer konakli¹, Zafer konakli², Senol dogan¹, Damir marjanovic^{1, 3},

Serkan dogan^{1, 4, *}

¹Odsjek za genetiku i bioinženjering, Internacionalni Burch univerzitet, Sarajevo,

Bosna i Hercegovina

²Odsjek za međunarodno poslovanje, Internacionalni Burch univerzitet, Sarajevo,

Bosna i Hercegovina

³Institut za antropologiju, Zagreb, Hrvatska

⁴Zavod za biomedicinsku dijagnostiku i ispitivanje NALAZ, Sarajevo, Bosna i Hercegovina

Izvod

Cilj ove studije je istraživanje rasprostranjenosti genotipova RR, RX i XX rs1815739 SNP-a (single nucleotide polymorphism) gena ACTN3 u populacijama šest zemalja Balkana. Trenutno se smatra da ovaj SNP daje genetičku predispoziciju za izvanredne sportske izvedbe. Alel R ovog SNP-a ima pozitivnu korelaciju sa boljom izvedbom u disciplinama koje zahtevaju snagu i/ili jačinu, dok alel X ima veću učestalost kod vrhunskih sportaša u disciplinama koje traže izdržljivost. Ukupno 483 osobe (281 muškarac i 202 žene), pripadnici sedam populacija iz šest zemalja, su testirani. Uzorci su prikupljeni koristeći ćelije bukalne sluznice, DNK je izolovana metodom isoljavanja, dok je genotipizacija vršena upotrebom PCR-a i RFLP metode. Dobijeni rezultati pokazuju da su genotipovi RR i RX (43,7%, odnosno 44,1%) mnogo zastupljeniji nego XX genotip (12,2%). XX genotip je u zemljama Zapadnog Balkana zastupljen ispod svetskog (16-18%) i evropskog (18%) proseka. Ova studija nudi prve populacijske podatke o zastupljenosti genotipova gena povezanog sa sportom u ovom delu Evrope i predstavlja početak istraživanja koje ima za cilj otkrivanje genetskih predispozicija vrhunskih sportaša iz Balkana koji se takmiče na međunarodnom nivou u različitim disciplinama.

Autor za kontakt: Serkan Dogan, Odsjek za genetiku i bioinženjering, Internacionalni Burch univerzitet, Sarajevo, Bosna i Hercegovina, E-mail: serkan.dogan@ibu.edu.ba, Phone: +387 33 944 494

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 969-977

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703969Y

Originani naučni rad

POVEZANOST UTMP GENA SA OSOBINAMA PROIZVODNJE MLEKA

IRANSKIH HOLŠTAJN BIKOVA

Ahad yousefi¹, Abdolreza salehi¹, Mehdi aminafshar²,

Moham^*mad bagher sayyadnejad³

^{^[1]}Departman za stočarstvo i živinarstvo, Aburaihan kamp, Univerzitet u Teheranu, Iran

² Departman za stočarstvo, Fakultet za poloprivredu i prirodne resurse,

Odsek za nauku i istraživanje, Islamski Azad Univerzitet, Teheran, Iran

³ Stočarski oplemenjivački centar, Karaj, Iran

Izvod

Protein izlučevina materice (the uterine milk protein - UTMP) je član superfamilije serinskog inhibitora proteaze, koji se pod uticajem progesterona izlučuje iz endometrijuma materice tokom trudnoće. Specifične funkcije UTMP-a uključuju inhibiciju proteaze, kontrolu rasta i direktnu ishranu zametka. Ova istraživanja su sprovedena kako bi se proučio polimorfizam UTMP gena i njegova povezanost sa osobinama proizvodnje mleka iranskih bikova holštajn rase. Genomska DNK je ekstrahovana iz 100 uzoraka semena testiranih bikova. Da bi se pojačao 568bp-fragment koji uključuje isti deo introna 3, celi ekson 4 i donji deo UTMP gena, napravljen je par prajmera. PCR proizvodi su digestovani sa BsrI enzimom. Frekvencije alela a, b i c bile su 0,135; 0,69 i 0,175, respektivno u ispitanoj populaciji. U slučaju četiri genotipa AB, BB, BC i CC zabeležene su frekvencije od 0,27; 0,49; 0,13 i 0,11, respektivno. U ovom istraživanju nisu primećeni genotipovi AA i AC. Test Či-kvadrata (X²) otkrio je odstupanje od Hardy-Weinbergovog ekvilibrijuma. Podaci korišćeni u ovom istraživanju su dobijeni od Centra za stočarstvo u Iranu, za prvu laktaciju tokom 1993-2008. godine, i korišćeni su u svrhu procene određenih genetičkih parametara. Vrednosti heritabiliteta za prinos mleka, prinos masti, prinos proteina, procenat mlečne masti i proteina su bile 0,28; 0,21; 0,22; 0,32 i 0,34, respektivno. Rezultati pokazuju značajnu povezanost između UTMP genotipova i osobina prinosa mleka, masti i proteina. Istovremeno, bikovi sa CC genotipom su imali veće vrednosti za prinos mleka, masti i proteina u poređenju sa drugim genotipovima (p <0,05). Ovi rezultati ukazuju na to da UTMP, kao kandidat gen koji utiče na osobine proizvodnje mleka, može biti primenjen u programima oplemenjivanja kako bi se poboljšale performanse u proizvodnji mleka iranske populacije holštajn goveda.

Autor za kontakt: Abdolreza Salehi, Departman za stočarstvo i živinarstvo, Aburaihan kamp, Univerzitet u Teheranu, Iran, E-mail: arsalehi@ut.ac.ir , TEL : +982136040907

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 979-988

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703979P

Originani naučni rad

PROCENA GENETIČKOG DIVERZITETA JELE (Abies alba Mill.) U SRBIJI UPOTREBOM SSR MARKERA

Vladan popović¹, Aleksandar lučić¹, Ljubinko rakonjac¹, Branislav cvjetković³, Snežana mladenović drinić², Danijela ristić²

¹Institut za šumarstvo, Beograd

²Institut za kukuruz, Zemun Polje, Beograd

³Šumarski fakultet, Banja Luka

Izvod

U radu su prikazani rezultati analize genetičke varijabilnosti osam prirodnih populacija jele (Abies alba Mill.) u Srbiji dobijeni upotrebom SSR markera. Genomska DNA je izolovana iz tkiva četina svih osam populacija. Sa devet izabranih SSR markera u svih osam istraživanih populacija jele ukupno je otkriveno 28 alela. Raspon alela varira od dva za NFF15 do šest za SF78, sa prosekom od 3,1 alela po lokusu. Srednja vrednost genetičke sličnosti između populacija bila je 0,92. Najmanja genetička sličnost između parova populacija iznosi 0,82 (Dubočica Bare i Stara Planina; Dubočica Bare i Tara), a najviša 1 (Zlatar i Stara Planina; Zlatar i Tara; Stara Planina i Tara). Upotrebom izabranih SSR markera dat je osnovni uvid u nivo genetičke raznovrsnosti prirodnih populacija jele u Srbiji, koje se nalaze na relativno malom prostoru. Rezultati dobijeni u ovom radu ukazuju na nizak nivo genetičke varijabilnosti između prirodnih populacija jele. Dobijeni rezultati mogu poslužiti u budućoj strategiji na gazdovanju i obnavljanju jelovih šuma i usmerenom korišćenju raspoloživog genofonda.

Autor za kontakt: Vladan Popović; Institut za šumarstvo; Kneza Višeslava 3; 11000 Beograd; Srbija; Phone: 011-3553355; e-mail: vladanpop79@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 989-1000

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703989S

Originani naučni rad

IRAP varjabilnost Prunus domestica (L.) Borkh na osnovu Cassandra retrotranspozon polimorfizma

Slavomíra senkovÁ¹, Jana ŽiarovskÁ¹, eloy FernÁndez^2*, Danka boŠeĽovÁ¹, Milan beŽo¹

¹ Departmant za genetiku i oplemenjivanje biljaka, Slovački Univerzitet Poljoprivrede u Nitri, Republika Slovačka

² Fakultet Tropskih poljoprivrednih nauka, Češki Univerzitet Prirodnih nauka u Pragu, Republika Češka

Izvod

Vrste šljiva poseduju veliku genetičku varijabilnost i zato DNK marekri su još uvek aktuelni za karakterizaciju germplazme. U ovim istraživanjima, 23 genotipa Evropskih šljiva su ispitane za polimorfizam amplikovane dužine između retrotranspozon Cassandra insercija u njihovom genomu. Dobijen insercioni polimorfizam uzrokovan aktivnošću Cassandra pokazao je regionalnu i pedigre diferencijaciju u analiziranim uzorcima Evropske šljive. Dva prajmera su korišćena u analizi. Prvi je rezultirao u amplifikaciji 203 amplikona i 86.6% polimorfizmu. Dva jedinstvena fragmenta su dobijena za Torysa i Podolínec varijitete sa ovim prajmerima. Drugi prajmer je rezultirao amplifikacijom u 267 amplikonu i 74.2% polimorfizmu. Četiri jedinstvena fragmenta su dobijena za varijitete šljive Švestka domácí, Čačanská rana i Elena. Hijerahiska kladster analiza razdvojila je analizirane uzorke u četiri glavna klastera. Da bi pokazali razliku u polimorfizmu dužine analiziranih genotipova iz Nemačke, Slovačke i bivše Jugoslavije preciznije dvodimenzionalni grafikon od njih je konstruisan.

Autor za kontakt: Eloy Fernández, Fakultet Tropskih poljoprivrednih nauka, Češki Univerzitet Prirodnih nauka u Pragu, Republika Češka, e-mail: eloy@ftz.czu.cz

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1001-1014

Srbija

UDC 575.630.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703001H

Originani naučni rad

GENETIČKI PARAMETERI I KOMBINACIONA SPOSOBNOST ZNAČAJNIH OSOBINA PIRINČA (Oryza sativa L.)

Alireza HAGHIGHI HASANALIDEH¹, Ezatollah FARSHADFAR¹*,

Mehrzad ALLAHGHOLIPOUR²

¹Departmant za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Kampus za poljoprivredu i prirodne resurse, Razi Univerzitet, Kermanshah, Iran.

²Institut za istraživnaje pirinčairana, Polkoprivredna istraživanja, edukacija, Rasht. Iran.

Izvod

U cilju proučavanja kombinacione sposobnosti, genetičkih parametara za prinos, komponente prinosa i kvalitativna svojstva pirinča, 15 genotipova F₂ generacije iz 6x6 dialelnog ukrštanja, isključujući recipročna, posejano je po RCB dizajnu u tri ponavljanja. Rezultati analize varijanse pokazali su značajne razlike između genotipova za prinos zrna (GY), težinu 100 zrna (HGW), broj klasova po biljci (PN), dužinu klasa (PL), broj zrna po klasu (FGN), a za kvalitativne osobine sadržaj amiloze (AC) i koegzistenciju gela (GC). Rezultati analize kombinacione sposobnosti ukazali su da su opšta (GCA) i specifična (SCA) kombinaciona sposobnost bile značajne za osobine GY, FGN, GC, AC, HGW i PN, ukazujući na prisustvo aditivnog i neaditivnog efekta kod njihovih potomaka. Najbolji kombinatori za GY, HGW, FGN, PN i PL, bili su RI18447-2, IR 50, Daylamani, RI18430-46, a za AC i GC, najbolji kombinator bio je Daylamani. Regresiona linija u Hayman-ovim graficima pokazala je prisustvo super-dominantnosti. Procenjene vrednosti genetičkih parametara bile su signifikatne za H1 i H2, a nesignifikantne za D, za osobine GY, PN, PL i GC, što je potvrdilo prisustvo dominantnog efekta pri nasleđivanju ovih osobina.

Autor za kontakt: Ezatollah Farshadfar, Departmant za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Kampus za poljoprivredu i prirodne resurse, Razi Univerzitet, Kermanshah, Iran, Tel: +98 8338320111; Mobile No: +98 9183893472; Fax No: +98 8338323731, E-mail: e_farshadfar@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1015-1021
© 2017 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703015H

Originani naučni rad

DIREKTNI I INDIREKTNI EFEKTI MORFOFIZIOLOŠKIH SVOJSTAVA NA SADRŽAJ PROTEINA U JEZGRU KONZUMNOG SUNCOKRETA

Nada hladni, Milan jocković, Siniša jocić, Vladimir miklič,

Dragana miladinović, Miroslav zorić

Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Srbija

Izvod

Najvažniji kriterijum za uvođenje novih konzumnih hibrida u proizvodnji je visok prinos proteina. U procesu oplemenjivanja je važno identifikovati svojstva koja utiču na povećanje sadržaja proteina u jezgru. Povećanjem sadržaja proteina u jezgru dolazi do povećanja prinosa proteina. Istraživanje je sprovedeno tokom tri vegetacione sezone sa 22 eksperimentalna konzumna hibrida suncokreta, stvorena u oplemenjivačkom programu Instituta za ratarstvo i povrtarstvo. Između največeg broja ispitivanih svojstava postojale su jake i vrlo jake korelacije. Analiza prostih koeficijenata korelacije je pokazala da postoji jaka negativna korelacija između sadržaja proteina u jezgru i udela jezgra (-0.516 ^*). Slaba negativna međuzavisnost je ustanovljena između prečnika glave, sadržaja proteina u semenu i sadržaja proteina u jezgru. Utvrđena je pozitivna, ali slaba korelacija sadržaja proteina u jezgru sa debljinom semena, dužinom semena, širinom semena, i težinom 1000 semena. Path koeficijent analiza za sadržaj proteina u jezgru na fenotipskom nivou je pokazala da je debljina semena imala jak pozitivan direktan uticaj na sadržaj proteina u jezgru (DE = 382 *). Udeo jezgra i širina semena su imali veoma jak direktan negativan uticaj na sadržaj proteina u jezgru (DE = -0,990 ^**; DE =-0.600 ^**). Na sadržaj proteina u jezgru ustanovljen je slab direktan pozitivan efekat prečnika glave, sadržaj proteina semena i dužine semena, dok je težina 1000 semena imala slab direktan negativan uticaj. Path koeficijent analiza je pokazala da debljina semena ima veliki uticaj na sadržaj proteina u jezgru i predstavljaju važan selekcioni kriterijum kod oplemenjivanja na visok prinos proteina.

Autor za kontakt Nada Hladni, Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Srbija, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, Srbija, Phone: +381 21 4898 411; Fax: +381 21 6413 833; e-mail: nada.hladni@ifvcns.ns.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1023-1034

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1703023B

Originani naučni rad

IZVORI OTPORNOSTI NA KUKURUZNU ZLATICU (Diabrotica virgifera virgifera LeConte)

U GERMPLAZMI KUKURUZA ISTOČNE HRVATSKE

Andrija BRKIĆ¹, Ivan BRKIĆ¹, Antun JAMBROVIĆ¹, Marija IVEZIĆ², Emilija RASPUDIĆ²,

Mirjana BRMEŽ², Zvonimir ZDUNIĆ¹, Tatjana LEDENČAN¹, Josip BRKIĆ¹, Monika marković³,

Goran KRIZMANIĆ⁴, Domagoj ŠIMIĆ¹

¹Poljoprivredni institut Osijek, Odjel za oplemenjivanje i genetiku kukuruza, Osijek, Hrvatska

²Sveučilište Josipa Jurja Strossmayera u Osijeku, Poljoprivredni fakultet u Osijeku, Zavod

za zaštitu bilja, Osijek, Hrvatska

³Sveučilište Josipa Jurja Strossmayera u Osijeku, Poljoprivredni fakultet u Osijeku, Zavod

za bilinogojstvo, Osijek, Hrvatska

⁴Poljoprivredni institut Osijek, Odjel za oplemenjivanje i genetiku krmnog bilja, Osijek, Hrvatska

Izvod

Kukuruzna zlatica (Diabrotica virgifera virgifera LeConte) je jedan od glavnih štetočina kukuruza u Hrvatskoj. Otkrivena je u Evropi ranih devedesetih godina prošloga veka i relativno brzo postala jedna od najopasnijih štetočina kukuruza u srednjoj i južnoj Evropi. Larve koje se hrane na korenu kukuruza uzrokuju najznačajnije štete u usevima kukuruza. Suzbijanje ovog insekta je složeno i skupo, te može negativno uticati na okolinu. Prirodna otpornost kukuruza na kukuruznu zlaticu mogla bi pružiti nove ekonomski i ekološki održive opcije suzbijanja. Glavni cilj ovoga istraživanja bio je ispitati varijabilnost germplazme kukuruza, korelacije među svojstvima i odrediti potencijalne izvore otpornosti koji bi se mogli koristiti u oplemenjivačkim programima kako bi se stvorili hibridi s višim nivoom otpornosti na kukuruznu zlaticu. Koliko je poznato iz dosadašnje literature, do danas nije priznat nijedan otporni hibrid. Rezultati su pokazali veliku varijabilnost ispitivane germplazme. Efekti genotipa bili su značajni u svim okolinama, kao i mnoge interakcije između genotipa i okoline. Značajne interakcije naglašavaju važnost okoline u ovakvim istraživanjima. Ustanovljene su značajne pozitivne korelacije između svih svojstava. Nekoliko inbred linija odabrano je kao potencijalno važna germplazma za programe oplemenjivanja na otpornost.

Autor za kontakt: Andrija Brkić, Poljoprivredni institut Osijek, Odjel za oplemenjivanje i genetiku kukuruza, Južno predgrađe 17, Osijek 31000, Hrvatska. Telephone: +385 31 515 588. E-mail: andrija.brkic@poljinos.hr

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1035-1045

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703035M

Originani naučni rad

MORFOGENETIČKA VARIJABILNOST I GENETIČKA OPTEREĆENJA

KOD PACIJENATA SA RAZLIČITIM STEPENOM EKSPRESIJE RAZVOJNOG POREMEĆAJA KUKA

Sonja MILAŠINOVIĆ¹, Suzana CVJETIĆANIN^2,3, Radivoj BRDAR^2,4, Dejan NIKOLIĆ^2,5

¹Dečija hirurška klinika, Klinički Centar Crne Gore, Podgorica, Crna Gora

²Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

³Institut za humanu genetiku, Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija

⁴Služba dečje hirurgije, Univerzitetska dečja klinika, Beograd, Srbija

⁵Služba fizikalne medicine i rehabilitacije, Univerzitetska dečja klinika, Beograd, Srbija

Izvod

Polazeći od činjenice da je razvojni poremećaj kuka (RPK) genetički kontrolisana malformacija, postavili smo hipotezu da uvećani stepen homozigotnosti i genetičkih opterećenja, kod pacijenata sa RPK, može biti na izvestan način predispozicija za različiti stepen težine ispoljenosti ove bolesti. Korišćenjem HRC-testa (test za utvrđivanje homozigotno recesivnih karakteristika kod ljudi) analizirali smo prisustvo, distribuciju i individualnu varijabilnost 20 selektovanih genetički kontrolisanih morfofizioloških karakteristika kod pacijenata sa RPK (N=200) i u kontrolnom uzorku (N=200). Među ispitivanim grupama pacijenata sa RPK, uvećanje stepena genetičke homozigotnosti korelira sa stepenom ekspresije bolesti (displazija/subluksacija-39%; luksacija-45%). Naši rezultati su pokazali uvećanu morfogenetičku homozigotnost u grupi pacijenata sa bilateralnom dislokacijom kuka (45%), u odnosu na grupu sa unilateralnom ekspresijom (41%) i kontrolom (23.5%). Takođe, kod hirurški tretiranih pacijenata je ustanovljeno značajno uvećanje genetičke homozigotnosti (43%) u odnosu na one koji su konzervativno lečeni (37%). Pokazano je da osobe ženskog pola sa RPK imaju uvećanu genetičku homozigotnost (44%), u odnosu na osobe muškog pola (39%), dok u kontrolnom uzorku nije bilo razlika među polovima. Pokazano je postojanje statistički značajne razlike u srednjim vrednostima testiranih homozigotno recesivnih osobina između grupa displazija/luksacije (p<0,05) i sublukasije/luksacije (p<0,05), kao i između grupa sa bilateralnom i unilateralnom ekspresijom (p<0,05) i između pacijenata sa RPK ženskog i muškog pola (p<0,05). Povećanje stepena genetičkog opterećenja korelira sa težinom bolesti (u ispitivanoj grupi pacijenata sa RPK) što može da upućuje na potencijalnu predispoziciju za ispoljavanje različitog stepena težine RPK.

Autor za kontakt: Dejan Nikolic, Institut za humanu genetiku, Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, 27 Marta 6A, Beograd, Srbija; Phone: +381638133345, E-mail: denikol27@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1047-1057

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703047B

Originani naučni rad

MOLEKULARNA DETEKCIJA I IDENTIFIKACIJA ALFALFA MOSAIC VIRUS (AMV) KOD PAPRIKE GAJENE U R. MAKEDONIJI

Katerina BANDJO ORESHKOVIKJ^1,a, Rade RUSEVSKI², Biljana KUZMANOVSKA², Mirjana JANKULOVSKA³, Zoran T. POPOVSKI⁴

¹ Odeljenje za zaštitu bilja, Poljoprivredni institut, Univerzitet “Sv. Ćiril i Metodije” Skoplje,

R. Makedonija

² Odeljenje za fitopatologiju, Fakultet za poljoprivredne nauke i hranu, Univerzitet “Sv. Ćiril i Metodije” Skoplje, R. Makedonija

³ Odeljenje za genetiku i oplemenjivanje biljaka Fakultet za poljoprivredne nauke i hranu, Univerzitet “Sv. Ćiril i Metodije” Skoplje, R. Makedonija

⁴ Odeljenje za biohemiju i genetički inžinjering, Fakultet za poljoprivredne nauke i hranu, Univerzitet “Sv. Ćiril i Metodije” Skoplje, R. Makedonija

Izvod

Alfalfa mosaic virus (AMV) je jedan od najrasprostranjenijih i ekonomski veoma značajnih biljnih virusa na paprici u R. Makedoniji. Izvršena je serološka detekcija AMV u osam proizvodnih područja u R.Makedoniji, kao i molekularna identifikacija reprezentativnih izolata.

Detekcija AMV urađena je DAS-ELISA metodom, a za molekularnu detekciju korišćen je i RT-PCR. Na osnovu parcijalnih sekvenci urađena je filogenetska analiza. Makedonski izolat KUA7-2013, dobijen u ovom radu, upoređen je sa 29 AMV izolata iz drugih delova sveta. Utvrđen je visok nivo nukleotidnog (92 – 94.4%) i aminokiselinskog idenditeta (91.9 – 97.1%). Na filogenetskom stablu makedonski izolat je bio u klasteru II zajedno sa izolatima iz Francuske i Velike Britanije. U ovom radu, po prvi put u R.Makedoniji, jedan izolat AMV je identifikovan na molekularnom nivou.

Autor za kontakt: Katerina Bandjo Oreshkovikj, Poljoprivredni institut, blvd.”16-ta Makedonska Brigada” no.3^A, 1000 Skopje, Makedonija, tel: +389 2 3230910, fax: +389 2 3114283, e-mail: kbandzo@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1059-1070

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1703059K

Originani naučni rad

GENOTIPIZACIJA IZOLATA Trichomonas vaginalis KOD ŽENA

U GRADU ŠAHREKORD (JUGOZAPADNI IRAN)

Bahman KHALILI¹, Payam ghasemi-dehkordi²,

Gholamreza pourshahbazi³, Hossein yousofi-darani⁴,

Morteza hashemzadeh-chaleshtori³, Abbas doosti⁵

¹Departman za Parazitologiju i Mikologiju, Medicinski Fakultet, Šahrekord univerzitet

za medicinske nauke, Šahrekord, Iran

²Mladi istraživači i elitni klub, Šahrekord ogranak, Islamski Azad univerzitet, Šahrekord, Iran

³Ćelijski i molekularni istraživački centar, Institut za osnovne zdravstvene nauke, Šahrekord Univerzitet za medicinske nauke, Šahrekord, Iran

⁴Departman za mikologiju i parazitologiju, Medicinska škola, Isfahan univerzitet za medicinske nauke, Isfahan, Iran

⁵Biotehnološki istraživački centar, Šahrekord ogranak, Islamski Azad univerzitet, Šahrekord, Iran

Izvod

Trichomonas vaginalis je uzročnik vaginitisa kod žena i uretritisa kod muškaraca. Primarno se prenosi seksualnim putem. Poznato je da svaka geografska oblast ima sopstveni set Trichomonas vaginalis sojeva, koji imaju specifične karakteristike, a različiti sojevi parazita mogu izazvati bolesti različitog intenziteta i ozbiljnosti. Cilj ovog rada je bio genotipizacija soja Trichomonas vaginalis u gradu Šahrekord. Uzeto je ukupno 1725 uzoraka kod žena kod kojih se sumnjalo na infekciju Trichomonas vaginalis-om, a dijagnostikovan je 21 primerak kao pozitivan. Genomska DNK je izolovana iz svakog uzorka i urađen je PCR korišćenjem specifičnih oligonukleoditnih prajmera za amplifikaciju gena actin. RFLP je urađen korišćenjem RsaI, MseI i HindII restrikcionih enzima na PCR produktima za genotipizaciju. PCR-RFLP analiza 21 pozitivnog uzorka (1.22%) pokazala je da je najčešći bio genotip H (8 uzoraka), zatim G (4 uzorka), E (3 uzorka), i P (2 uzorka). N i I genotipovi su potvrđeni u svakom uzorku. Takođe su utvrđena i dva uzorka sa pomešanim genotipovima (E and H). Rezultati ovog rada ukazuju na prisustvo 7 različitih genetičkih sojeva u izolatima Trichomonas vaginalis. Utvrđen je visok nivo H genotipa kod žena u gradu Šahrekord, a genotipovi H, G, E i I, mogu biti povezani sa upalom i svrabom. Za budući rad, preporučuje se preciznije određivanje genetičkog diverziteta ove parazitske vrste u ispitivanoj provinciji, ali i u ostalim delovima Irana.

Autor za kontakt: Bahman Khalili, Departman za Parazitologiju i Mikologiju, Medicinski Fakultet, Šahrekord univerzitet za medicinske nauke, Rahmatieh, Shahrekord, Iran, Postal code: 8813833435, tel: +98-38-33334691, fax: +98-38-33334911. E-mails: bahman55_khalili@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1071-1080

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1703071Q

Originani naučni rad

ISPITIVANJE GENETIČKE VARIJABILNOSTI Trigonella Foenum-graecum L. GERMPLAZME SA SDS-PAGE ANALIZOM

Abdul QADIR¹, Niaz ALI¹, Sohail Ahmad JAN^{*2, 3}, Malik Ashiq RABBANI², Muhammad Ishaq IBRAHIM²,Ashtar KHAN² and Haris KHURSHID⁴

¹Departmant za botaniku, Hazara Univerzitet, Khyber Pakhtunkhwa, Pakistan

²Institut za biljne genetičke resurse (PGRI), NARC, Islamabad, Pakistan

³Departmant za biotehnologiju, Quaid-i-Azam Univerzitet, Islamabad, Pakistan

⁴Program za ispitivanje uljane repe, NARC, Islamabad, Pakistan

Izvod

Devedeset šest genotipova Trigonella foenum-graecum L. (Fenugreek) je ispitano sa SDS-PAGE. Genotipovi su skupljeni sa različitih ekoloških oblasti sveta. Ukupni rezervni proteini semena su analizirnai elektroforezom na 12.5% poliacrilamidnom gelu. Ukupno 17 proteinskih traka su detektovane, od kojih su sedam viosko polimorfne, šest su umereno polimorfne a 4 su nisko polimorfne sa MT od ~15 do ~180 kDa . Dendogram na osnovu matriksa sličnosti korišćenjem UPGMA je svrstao sve genotipove u četiri glavna klastera, I, II, III i IV koji obuhvataju 51, 24, 10 i 11 genotipova. Mada je ograničena genetička raznovrsnost detektovana između poznate germplazme prisustvo/odsustvo polimorfnih traka otkriva značajno variranje između različitih Trigonella genotipova. Razlike dobijene u ovom radu mogu biti suprotne za buduće oplemenjivanje obećavajućih Trigonella genotipova korišćenjem drugin naprednijih molekularnih tehnika. SDS-PAGE sama po sebi izgleda neadekvatno sredstvo za takvu vrstu analiza i možda bi trebalo da bude integrisana sa drugim genetički i sekvencama zasnovanim pristupima za precizniju procenu genetičke varijabilnosti unutar blisko povezanih genotipova. Dobijeni rezultati predstavljaju osnoviu za dobijanje lokalno adaptiranih I poboljšanih kultivara u Pakistanu.

Autor za kontakt Sohail ahmad jan, Departmant za biotehnologiju, Quaid-i-Azam Univerzitet, Islamabad, Pakistan, e-mail: sjan.parc@gmail.com, sohailahmadjan3@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str:1081-1093

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703081Z

Originani naučni rad

nOVe FLUORESCENTNe SEKVENCe-vezani AMPLIFIRAJUĆI POLIMORFIZAM MARKERI (FSRAP) ZA KONSTRUKCIJUGENETIČKE MAPE PŠENICE

(Triticum aestivum L.)

Lingbo Zhao^1#, Li Zhang^1#, Jipeng Qu^2#, Yan Yu¹, Lu Lu³, Zhengsong Peng²,

Wuyun Yang⁴, Shuhong Wei¹, Jun Yang¹, Zaijun Yang¹

¹Glavna laboratorija Južnozapadne Kineske konzervacije resursa divljine, Ministarstvo za obrazovanje,

Kineski Zapadni Normal Univerzitet, Nanchong, Sichuan, Kina

² Škola poljoprivrendih nauka, Xichang Koledž, Xichang, Sichuan, Kina

³ Koledž za ekologiju i inženjering, Kineski Zapadni Normal Univerzitet, Nanchong, Sichuan, Kina

⁴ Istraživački institut za biotehnologiju i nuklearne tehnologije, Sichuan Akademija za poljoprivredne nauke,Chengdu, Sichuan, Kina

Izvod

Na osnovu SRAP molekularnih markera razvijeni su markeri nove fluorescentne sekvence vezani amplifirajući polimorfizam marker (FSRAP). FSRAP markeri su korišćeni za izgradnju genetske mape populacije rekombinantne inbred linije pšenice (Triticum aestivum L.) izvedene iz ukrštanja Chuanmai 42 × Chuannong 16. Testovi za reprodukciju i polimorfizam pokazali su da FSRAP markeri imaju ponovljivost i bolje odražavaju polimorfizam sorti pšenice u poređenju sa SRAP markerima. Ukupno 430 polimorfnih lokusa između Chuanmai 42 i Chuannong 16 otkriveno je sa 189 kombinacija prajmera FSRAP. Ukupno 281 FSARP markera i 39 SSR markera podeljeno je u 20 grupa povezivanja. Mape su obuhvatile ukupnu dužinu od 2499.3cM sa prosečnom rastojanjem od 7.81cM između markera. Ukupno 201 marker je mapirano na B genomu i pokrivalo je rastojanje od 1013cM. Na A genomu, 84 markera su mapirani i pokrivali su rastojanje od 849.6cM. Na genome D, međutim, mapirano je samo 35 markera i pokrivalo rastojanje od 636.7cM. Nijedan FSRAP marker nije bio distribuiran na 7D hromozomu. Rezultati ove studije pokazali su da se novi FSRAP markeri mogu koristiti za stvaranje gustih, uniformnih genetskih mapa pšenice.

Autor za kontakt: Zaijun Yang; Glavna laboratorija Južnozapadne Kineske konzervacije resursa divljine, Ministarstvo za obrazovanje,Kineski Zapadni Normal Univerzitet, Nanchong, Sichuan, Kina; Phone: +86172568352; e-mail: yangzaijun1@126.com

^#Contributed equally to this work.

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1095-1104

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703095S

Originani naučni rad

UTICAJ GENOTIPA I ISHRANE AZOTOM NA VARIJABILNOST VELIČINE ZRNA KOD JAROG PIVSKOG JEČMA

Vladanka STUPAR¹, Aleksandar PAUNOVIĆ², Milomirka MADIĆ², Desimir KNEŽEVIĆ³

¹Visoka tehnička škola za strukovne studije Požarevac, Pozarevac, Srbija

²Univerzitet Kragujevac, Poljoprivredni fakultet, Čačak, Srbija

³Univerzitet Priština, Poljoprivredni fakultet, Kosovska Mitrovica, Lesak,

Kosovo i Metohia, Srbija

Izvod

Veličina zrna je važan pokazatelj kvaliteta pivskog ječma, koja zavisi od genotipa, uslova sredine i njihove interakcije. Takođe, veličina zrna zavisi od efikasnosti asimilacije i translokacije mineralnih hranljiva (uglavnom azota) tokom perioda razvoja endosperma, što ima uticaj i na prinos zrna. Cilj ovog rada je proučavanje varijabilnosti u procentnom sadržaju tri različite klase veličine zrna: I klasa (debljina ³2.5 mm), II klasa (2,2-2,5 mm) i III klasa (<2,2 mm) kod genotipova jarog pivskog ječma (Novosadski 448, Novosadski 456, Dunavac i Jadran). Eksperiment je izveden tokom trogodišnjeg perioda (2012-2014) po potpuno slučajnom blok sistemu u tri ponavljanja, primenom različitih doza mineralne ishrane azotom (N₁=45, N₂=75, N₃=105 i N₄=135 kg ha^-1). Nakon žetve analiziran je sadržaj zrna različite veličine sorti ječma na svim varijantama đubrenja N. Sadržaj sve tri klase zrna je zavisio od godine, sorte i doze azota. Najveći sadržaj zrna I klase je zabeležen kod sorte Novosadsi 456, a II i III klase kod sorte Dunavac. Procenat zrna I klase je značajno porastao sa povećanjem doze azota do 75 kg ha^-1, stagnirao na 105 kg ha^-1, zatim se značajno smanjio, s obzirom da je nivo azota dodatno povećan na 135 kg ha^-1. Sadržaj II i III klase zrna smanjivao se do doze azota od 105 kg ha^-1, ali je značajno povećan na 135 kg ha^-1. Najbolji odgovor na povoljne uslove životne sredine i najveći procenat zrna I klase tokom svih godina ispitivanja je imala sorta Novosadski 456. Najpovoljniji uticaj na krupnoću zrna ispitivanih genotipova jarog pivskog ječma je ispoljila doza azota od 75 kg ha^-1.

Autor za kontakt: Aleksandar Paunović, Univerzitet Kragujevac, Poljoprivredni fakultet, Čačak, Srbija Cara Dušana 34, 32000, Čačak, Serbia, Phone:+381 32 303 416, e-mail:aco@kg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1105-1114

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703105M

Originani naučni rad

POVEZANOST POLIMORFIZMA PROLAKTIN RECEPTOR GENA SA OSOBINAMA RASTA U JAPANSKIM QUAIL (Coturnix coturnix japonica)

Oreynab Looch MALEKI^1*, Ali HASHEMI¹, Ghorban Elyasi ZARRINGHABAIE²,

Mohammad FARHADIAN^3*

¹Odeljenje animalnih nauka, Poljoprivredni fakultet, Urmia Univerzitet, Urmia, Iran

²Poljoprivredni i prirodnih resursa istraživački cenatr istočne Azarbaijan provincije, Tabriz, Iran

³Mladi isatraživači i elitni klub,Khoy Branch, Islamic Azad Univerzitet, Khoy, Iran

Izvod

Prolaktin receptor (PRLR), kao važan regulatorni gen za rast i diferencijaciju, može biti uslovni gen za reproduktivna svojstva. Prolaktin receptor je specifičan receptor za prolactin (PRL), koji je prednji režanj hipofize peptid hormone uključen u različite fiziološke aktivnosti i neophodan za reprodukciju. Kod pilića, PRLR gen je na Z hromozomu. U ovom radu, polimorfizam exona 2 PRLR gena u Japanskim prepelica (Coturnix coturnix japonica) je ispitan. Uzroci krvi 180 japanskih prepelica su sakupljeni nasumično. DNK je izolovana iz uzoraka krvi i amplifikovana. Polimeraze lančana reakcija - jedno lančani polimorfizam (PCR-SSCP) analiza exon 2 regiona PRLR gena je detektovala dva uzorka traka. Dva različita SSCP uzorka predstavljaju dva različita genotipa. Frekvencije dobijenih genotipova su 0.939 i 0.061 za AA i BB. Frekvencije alela su 0.939 i 0.061 za A i B. Dobijena vrednost za heterozigotnost (Hobs) je 0.0. Chi-square test je pokazao značajnu devijaciju (P<0.05) od Hardy-Weinberg ekvilibrijuma za ovaj lokus u ispitanoj populaciji. Efekat ovih genotipova na težinu je ispitan , i BB genotip je povezan sa težinom tela sa 46 dana. Ovo je prvo ispitivanje polimorfizma PRLR gena u japanskoj prepelici.

Autor za kontakt: Mohammad Farhadian, Mladi isatraživači i elitni klub, Khoy Branch, Islamic Azad Univerzitet, Khoy, Iran, Tel: 0989149765639, E-mail: Mohammad.farhadian@tabrizu.ac.ir

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1115-1126

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1703115Q

Originani naučni rad

EKSPRESIJA GENA U ODGOVORU NA INFEKCIJU VIRUSOM UVIJENOSTI LISTA PAMUKA Gossypium hirsutum U RAZLIČITIM USLOVIMA SPOLJAŠNJE SREDINE

Iqra REHMAN¹, Beenish AFTAB¹, Muhammad BILAL SARWAR¹, *Bushra RASHID¹, Qurban ALI¹*, Muhammad Umair Majid¹, Sameera HASSAN¹, Muhammad AZAM ALI¹, Idrees AHMAD NASIR¹, Muhammad SALEEM HAIDER² and Tayyab HUSNAIN¹

¹Centar izvrsnosti u molekularnoj biologiji, Univerzitet Punjab, Thokar Niaz Baig Lahore, Pakistan

²Institut za poljoprivredne nauke, Univerzitet Punjab Lahore, Pakistan

Izvod

Lisna bolest pamuka (CLCuD) je jedna od pretećih ograničenja proizvodnje pamuka u Pakistanu za koju do sada nije dostupan odgovarajuće sredstvo. Lokalna sorta Gossipium hirsutum (FH-142) je gajena u polju i inficirana prirodnim putem CLCuV pod varijabilnim opsegom temperature i vlažnosti. Biljke su pokazale zgušnjavanje vena na površini donjeg lista na 34 ° C i 60% relativne vlažnosti, 15 dana nakon infekcije (dpi) i uvijanje margina lista na 33 ° C sa 58% relativne vlažnosti pri 30dpi. Značajno zatamnjenje listova primećeno je sa smanjenim formiranjem bola na 45dpi pri 26 ° C i 41% relativne vlažnosti. Razvijena je enacija, intezivirano zgušnjavanje i uvijanje lišća i biljke pokazuju patuljast rast na 60dpi na 24 ° C sa 52% relativne vlažnosti. PCR amplifikacija Rep-povezanog gena potvrdila je prisustvo begomovirusa pridruženog CLCuD-u u zaraženim uzorcima. Kvantitativni RT-PCR potvrdio je amplifikaciju i diferencijalnu ekspresiju gena koji odgovaraju gustom stresa na različitim nivoima temperature i vlažnosti. Ova opservacija predviđa da virus uvijenosti lista pamuka (CLCuV) intereaguje sa nekoliko domaćih gena koje su regulisane kako bi biljke postale osetljive ili suzbile druge gene kako bi prevazišle odgovore odbrane domaćina.

Autor za kontakt: Qurban Ali, ¹Centar izvrsnosti u molekularnoj biologiji, Univerzitet Punjab, Thokar Niaz Baig Lahore, Pakistan, 87-West Canal Bank Road, Thokar Niaz Baig Lahore 53700 – Pakistan, saim1692@gmail.com, bushra.cemb@pu.edu.pk

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 49, broj 3 (2017), str: 1127

Srbija

Genetika, 49(3), pp. 1127, 2017

https://doi.org/10.2298/GENSR1703127E

CORRIGENDUM

Surma M., T. Adamski, Z. Kaczmarek, W. Święcicki, S. Mejza, P. Barzyk, A. Kuczyńska, K. Krystkowiak, K. Mikołajaczak, P. Ogrodowicz (2017): A multivariate approach to the selection of pea (Pisum sativum L.) lines obtained by the single seed descent technique.- Genetika, Vol 49, No.1., 365-376.

https://doi.org/10.2298/GENSR1701365S

The authors of the above-referenced article have requested a corrigendum to it. The article should include the following correction in name of author: insteed Krzysztof MIKOŁAJACZAK correct name is Krzysztof MIKOŁAJCZAK.

Povratak na sadržaj