GENETIKA, Vol. 9, broj 2 (1977)
L. KONČAR, B. MITRAŠINOVIĆ i I. VUJIČIĆ
NASLEĐIVANjE MLEČNIH PROTEINA U UKRŠTANjU CRNO-BELE RASE GOVEDA SA HOLŠTAJN-FRIZIJSKOM [Izvod]
Ž. BORZAN
SLJEPLJIVANJE KROMOSOMA (STICKY KROMOSOMI) U ENDOSPERMU CRNOG I OBIČNOG BORA [Izvod]
B. DJURBABIĆ, M. VIDAKOVIĆ, D. KOLBAH i Ž. BORZAN
KVANTITATIVNA ANALIZA TOPIVIH PROTEINA EKSTRAHIRANIH IZ POLENA NEKIH INKOMPATIBILNIH BOROVA [Izvod]
Carin EHRENBERG
GENETSKE POSLJEDICE KLONSKOG ŠUMARSTVA [Izvod]
P. DOKIĆ, S. STANAĆEV i D. STEFANOVIĆ
UTICAJ GENOTIPA I STEPENA PLOIDNOSTIMA NEKE MORFOLOŠKE I FIZIOLOŠKE OSOBINE MONOGERMNE ŠEĆERNE REPE [Izvod]
I. MIHALJEV
ISPITIVANJE OPŠTIH I POSEBNIH KOMBINIRAJUĆIH SPOSOBNOSTI RAZLIČITIH GENOTIPOVA PŠENICE [Izvod]
Ana BANINA
UTICAJ INBRIDINGA NA HETEROHROMATIN I SADRŽAJ AMINOKISELINA U INBRED LINIJA KUKURUZA [Izvod]
L. AVRAMOV, M. JOVANOVIĆ i M. RUŽEVIĆ
CITOGENETSKE KARAKTERISTIKE SORTE VINOVE LOZE CRVENI DRENAK [Izvod]
D. MARINKOVIĆ
POPULACIONO-GENETIČKI PRISTUP IZUČAVANjU BIOHEMIJSKE EVOLUCIJE [Izvod]
J. MAC KEY
STRATEGIJA I KONTROLA FITOPARAZITIZMA OVISNOG O SPECIFIČNIM RASAMA U OPLEMENJIVANJU BILJA [Izvod]
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 131-137
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
NASLEĐIVANjE MLEČNIH PROTEINA U UKRŠTANjU CRNO-BELE RASE GOVEDA SA HOLŠTAJN-FRIZIJSKOM
L. KONČAR, B. MITRAŠINOVIĆ i I. VUJIČIĆ
Poljoprivredni fakultet, 21000 Novi Sad
i PIK »Becej«, 21220 Bečej, Jugoslavija
Izvod
Izvod je štampan samo na engleskom jeziku.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 139-147
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
SLJEPLJIVANJE KROMOSOMA (STICKY KROMOSOMI) U ENDOSPERMU CRNOG I OBIČNOG BORA
Ž. BORZAN
Department of Forest Genetics and Dendrology, Faculty of Forestry, 41001 Zagreb, Yugoslavia
Izvod
Tijekom studija kariotipa iz endosperma s nekoliko stabala crnog bora (Pinus nigra Arn.) i običnog bora (Pinus sylvestris L.) otkrivena je povezanost kromosoma nalik na sljepljivanje (stickiness).
Preparati su radeni Feulgen squash metodom. U radu je potanko opisana morfologija pojave u različitim stadijima diobe, kao i poteškoće u analizi kariotipa borova uzrokovane sticky vezama.
Izraženo je mišljenje da su sticky veze normalna pojava u endospermu borova, jer je otkrivena i kod Japanskog crvenog bora (Pinus densiflora S. et Z.). Raspravlja se o mogućnosti tumačenja sticky pojava diferencijal-nom aktivnošću kromosoma tijekom mitoze.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 149-157
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
KVANTITATIVNA ANALIZA TOPIVIH PROTEINA EKSTRAHIRANIH IZ POLENA NEKIH INKOMPATIBILNIH BOROVA
B. DJURBABIĆ1, M. VIDAKOVIĆ2, D. KOLBAH3 i Ž. BORZAN2
1PLIVA Pharmaceutical and Chemical Works, 41000 Zagreb,
2Faculty of Forestry, University of Zagreb, 41000 Zagreb
and
3Faculty of Pharmacy and Biochemistry, University of Zagreb, 41000 Zagreb Yugoslavia
Izvod
Vrlo rijetki prirodni hibridi između crnog bora (Pinus nigra Arn.) običnog bora (P. sylvestris L.) potakli su na pokušaje njihova dobivanja kontroliranom hibridizacijom. Prema literaturi neki proteini sadržani u polenu imaju regulatornu funkciju u ranim stadijima razvoja sjemenog zametka. U sklopu problema inkompatibilnosti crnog i običnog bora istražuje se sadržaj proteina u polenu navedenih vrsta, kao i u polenu kompatibilne vrste Pinus densiflora S. et Z.
Elektroforezom na vrpci celuloznog acetata razdjeljivana je smjesa proteina s ovojnice polena. Određivan je kvantitativni sadržaj proteina kao i količina pojedinih proteinskih frakcija u liofilizatima dializiranih ekstrakata polena Pinus nigra, Finns sylvestris i Pinus densiflora. Istraženi su uvjeti pri kojima se postiže dobro elektroforetsko razmicanje proteina što ih sadržavaju ekstrakti svih triju analiziranih uzoraka polena. Primijenjena kvantitativna i komparativna analiza proteina pouzdana je, reproducibilna i brza.
Rezultati upućuju na značajne razlike u sadržaju proteinskih frakcija između crnog i običnog bora, dok je sadržaj proteinskih frakcija kod Pinus densiflora intermedijaran.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 159-171
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
GENETSKE POSLJEDICE KLONSKOG ŠUMARSTVA
Carin EHRENBERG
Department of Forest Genetics
The Swedish University of Agricultural Sciences, S-104 05 Stockholm, Sweden
Izvod
U modernom šumarstvu upotreba klonova od Picea abies i čak od Pinus sylvestris izgleda da postaje realnost u skoroj budućnosti. Sintetske populacije (sastojine) bit će sačinjene od brižljivo odabranih klonova i planirane da zadovolje nove zahtjeve industrije ili da se uzgajaju na posebnim stanistima. U vezi ovoga dobiveni rezultati putem oplemenjivanja i uzgoja topola, Cryptomeria i Pinus radiata upotrijebljeni kao klonovi u šumama u različitim dijelovima svijeta bit će od velike vrijednosti.
Diskutirane su posljedice upotrebe klonova u velikom opsegu za regeneraciju šumskih predjela. Kod toga je nepovoljno veliko smanjenje genetske varijabilnosti materijala koji se sadi. To znači manju adaptabilnost vrste, populacija i jedinki na promjene u okolini i zbog toga manju sposobnost preživljavanja. Isto tako to znači manje mogućnosti za potpuno korišćenje svih ekoloških niša jednog velikog šumskog područja, manju otpornost na bolesti i manju tolerantnost prema novim metodama uređivanja šuma. S druge strane postoji više prednosti i možda od veće vrijednosti. Superiorni genotipovi mogu se odabrati na svakom nivou oplemenjivanja, masovno ih vegetativno razmnažati i koristiti ih u kratkom vremenu. Mješavina klonova može se sačiniti posebno za teška staništa ili klimate. Genetska dobit se može brzo postići odabiranjem najboljih jedinki u najboljim familijama kroz jedan program oplemenjivanja i daljnjim masovnim razmnažanjem. Višeklonske sastojine trebale bi biti vise jednolične u obliku i rastu od prirodnih suma ili plantaža. Utjecaj topofizisa može se koristiti u posebne svrhe. Vrijedni mutanti, poliploidi i hibridi mogu se razmnažati i uključiti u mješavinu klonova.
Nova svojstva treba uzeti u obzir kada se selekcija vrši za klonsko šumarstvo. Visok prioritet treba dati klonu koji ima dobru sposobnost zakorjenjivanja i ortotropni razvoj mladih klonskih biljaka kao npr. u Pi cea abies.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 173-183
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
UTICAJ GENOTIPA I STEPENA PLOIDNOSTIMA NEKE MORFOLOŠKE I FIZIOLOŠKE OSOBINE MONOGERMNE ŠEĆERNE REPE
P. DOKIĆ, S. STANAĆEV i D. STEFANOVIĆ
Poljoprivredni fakultet, 21000 Novi Sad, Jugoslavija
Izvod
Izvod je štampan samo na engleskom jeziku.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 185-192
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
ISPITIVANJE OPŠTIH I POSEBNIH KOMBINIRAJUĆIH SPOSOBNOSTI RAZLIČITIH GENOTIPOVA PŠENICE
I. MIHALJEV
Poljoprivredni fakultet, 21000 Novi Sad, Jugoslavija
Izvod
Izvod je štampan samo na engleskom jeziku.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 193-203
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
UTICAJ INBRIDINGA NA HETEROHROMATIN I SADRŽAJ AMINOKISELINA U INBRED LINIJA KUKURUZA
Ana BANINA
Institut za biološka istraživanja, Odeljenje za genetiku, 11000 Beograd, Jugoslavija
Izvod
Izvod je štampan samo na engleskom jeziku.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 205-220
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
CITOGENETSKE KARAKTERISTIKE SORTE VINOVE LOZE CRVENI DRENAK
L. AVRAMOV, M. JOVANOVIĆ i M. RUŽEVIĆ
Institut za hortikulturu, Poljoprivredni fakultet, 11080 Zemun
i
VVOS »Radmilovac« - Centar za vinogradarstvo i vinarstvo Vinca, 11307 Boleč, Jugoslavija
Izvod
Izvod je štampan samo na engleskom jeziku.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 221-236
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
POPULACIONO-GENETIČKI PRISTUP IZUČAVANjU BIOHEMIJSKE EVOLUCIJE
D. MARINKOVIĆ
Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Beogradu, 11000 Beograd, Jugoslavija
Izvod
Izvod je štampan samo na engleskom jeziku.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 9, broj 2 (1977),
str: 237-255
© 1977 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
Originalni naučni rad
STRATEGIJA I KONTROLA FITOPARAZITIZMA OVISNOG O SPECIFIČNIM RASAMA U OPLEMENJIVANJU BILJA
J. MAC KEY
Izvod
Veza između obligatnog parazita (patogena) i biljka domaćina je genetski i evolucioni problem. Ukoliko je biljka domaćin i ekonomski vazna za čoveka ovaj problem dobija i praktičnu važnost.
Obligatni parazit mora biti u mogućnosti da prevazilazi odbrambeni mehanizam biljke domaćina. Ovaj odbrambeni mehanizam može se grupisati u četiri glavne kategorije: pseudorezistentnost, tolerantnost, nespecifičnu rezistentnost i specifičnu rezistentnost ovisnu o rasama. Kod specifične rezistentnosti dolazi do interakcije između gena za virulenciju patogena i gena za otpornost domaeina i obrnuto.
Razdvajanjem gena za rezistentnost domaćina može se analizirati virulentnost parazitske populacije što pridonosi razumevanju strategije razvoja patogena. Upotrebom Puccinia graminis kod avena u različitim sredinama u SAD i Švedskoj, prikazana je različita reprodukcija parazita i pokazano je da oni mogu promeniti adaptivnu vrednost virulencije od balansiranog polimorfizma do akumulacije parazita. U prvom slučaju strategija efikasne odbrane mogla bi bazirati na genskoj različitosti biljke domaćina (na pr. na multilinijarna u SAD). U drugom slučaju (na pr. u Švedskoj) oplemenjivački program za specifičnu rezistentnost trebalo bi da bazira na izogenom setu linija koje bi nosile gene za specifičnu rezistentnost, od kojih bi se jedan po jedan, najpre upotrebljavao za otkrivanje strategije patogena, a zatim bi se upotrebljavali na najefikasniji način u oplemenjivanju bilja.