GENETIKA, Vol. 29, broj 3 (1997)
Jadranka IVEZIĆ, Srbisav DENČIĆ, Marija KRALJEVIĆ-BALALIĆ, Ljiljana MERKULOV and Dragana VUJIČIĆ
EVAULACIJA KARAKTERISTIKA KLASIĆA TETAPLOIDNIH I HEKSAPLOIDNIH GENOTIPOVA PŠENICE [Izvod]
Goran TODOROVIĆ, Gordana ŠURLAN-MOMIROVIĆ, Ilija ŠATARIĆ, Tomislav ŽIVANOVIĆ i Slaven PRODANOVIĆ
GENETIČKA ANALIZA I HETEROZIS PRINOSA HIBRIDA KUKURUZA [Izvod]
Jasmina ZDRAVKOVIĆ, Živoslav MARKOVIĆ, Milan DAMJANOVIĆ, Milan ZDRAVKOVIĆ i Taljana SRETENOVIĆ-RAJIČIĆ
EFEKTI EPISTAZE U NASLEĐIVANJU MASE PLODA PO BILJCI PARADAJZA (Lycipersiciim escilentum Mill.) [Izvod]
Ynemiiin VAN, Slaven PRODANOVIĆ, Gordana ŠURLAN-MOMIROVIĆ, Dragica ZORIĆ and Guangtain LIU
PRIMENA HPCE ANALIZE U HIROMOZOMSKOJ LOKACIJI GENA KOJI KODIRAJU GLIJADINSKE PROTEINE PŠENICE [Izvod]
Veselinka ZEČEVIĆ i Desimir KNEŽEVIĆ
VARIJABILNOST I KOMPONENTE VARIJANSE ZA ŽETVENI INDEKS KOD PŠENICE (TRITICUM AEST1VUM L.) [Izvod]
Danijela PETRONIJEVIĆ, Marija GUČ-ŠĆEKIĆ, Tanja LALIĆ, Marina ĐURIŠIĆ, Jovan SAVIĆ i Predrag MINIĆ
CISTIČNA FIBROZA: NAŠE ISKUSTVO U DETEKCIJI CFTR MUTACIJA KOD JUGOSLOVENSKIH BOLESNIKA [Izvod]
Ravi PARKAH, Dev KARAN i Ashok K. MUNJAL
FENOTIPSKA VARIJABILNOST U INDIJSKIM POPULACIJAMA DROSOPHILA-e: I. KVANTITATIVNE OSOBINE [Izvod]
Dev KARAN, Ashok K., MUNJAL i Ravi PARKASH
FENOTIIPSKA VARIIJAB1LNOST U INDIJSKIM POPULACIJAMA DROSOPHILA-E: II. POLIMORFIZAM I PIGMENTACIJE [Izvod]
Mladen VUJOŠEVIĆ, Saša MALKOV, and Aleksandar JOVANOVIĆ
KOMPJUTERIZOVANO POREĐENJE HROMOZOMA - KOLIKA RAZLIKA U HOMOLOGIJI DVA HROMOZOMA JE PRIHVATLJIVA [Izvod]
Nada BARJAKTAROVIĆ i Miroslav WURZBURGER
IZMENE SESTRINSKIH HROMATIDA U PACIJENATA SA AKROMEGALIJOM [Izvod]
Branislava SIVČEV
MINIMALNA LISTA DESKRIPTORA KAO OSNOVA ZA SVRSTAVANJE SORTI VINOVE LOZE U EKOLOŠKO-GEOGRAFSKE GRUPE [Izvod]
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 153-162
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 75:633.1
Originalni naučni rad
EVAULACIJA KARAKTERISTIKA KLASIĆA TETAPLOIDNIH I HEKSAPLOIDNIH GENOTIPOVA PŠENICE
Jadranka IVEZIĆ1, Srbisav DENČIĆ2, Marija KRALJEVIĆ-BALALIĆ2,
Ljiljana MERKULOV1 and Dragana VUJIČIĆ1
1Biološki institut. 21000 Novi Sad
2Instiitut za ratarstvo i povrtarstvo, 21000 Novi Sad, Jugoslavija
I z v o d
U radu su analizirani masa klasa, masa i broj zrna/klasu i indeks klasa kod 8 tetraploidinih i 8 heksaploidnih genotipova pšenice. Ogled je bio postavljen po slučajnom blok sistemu u tri ponavljanja. u trajanju od tri godine, na oglednom polju Naučnog instituta za ratarstvo i povrtarstvo u Rimskim Šančevima. Materijal za kvantitativnu analizu klasa uziman je u periodu fiziološke zrelosti, sa veličinom uzorka od 30 klasova po genotipu. Podaci kvantitativne analize klasa dobijeni standardnim metodama obrađeni su po modelu ANOVA slučajnog blok sistema. Rezultati ispitivanja pokazuju da se tetraploidni genotipovi odlikuju klasom manje mase sa manjim brojem i masom zrna/klasu i manjim indeksom klasa, Razlike srednjih vrednosti ispitivanih svojstava klasa telraploidnih i heksaploidnih genotipova značajne su za masu zrna/klasu i indeks klasa. Unutar grupa tetraploidnih i heksaploidnih pšenica ustanovljena je visoko značajna varijabilnost u odnosu na godine, genotipove i interakciju godina x genotip za masu klasa i broj zrna/klasu kod obe grupe genotipova, kao i za masu zrna/klasu i indeks klasa kod tetraploida.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 163-172
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.2:633.15
Originalni naučni rad
GENET1ČKA ANALIZA I HETEROZIS PRINOSA HIBRIDA KUKURUZA
Goran TODOROVIĆ1, Gordana ŠURLAN-MOMIROVIĆ2, Ilija ŠATARIĆ2,Tomislav ŽIVANOVIĆ2 i Slaven PRODANOVIĆ2
1Institut za kukuruz „Zemun Polje“, 11000 Beograd - Zemun
2 Poljoprivredni fakultet Univerziteta u Beogradu, 11080 Beograd, Jugoslavija
I z v o d
Istraživanjem su obuhvaćena dva hibrida sa jednim zajedničkim roditeljem (ZPLB 735 x B432 i ZPLB 735 x ZPLB 439) na bazi čega je formirano 14 generacija (P1, P2, F1, F2, BC1, BC2, BC1 X F1, BC2xF1, BC1s, BC2s, BCxP1. BC2 x P1, BC2 x P1. BC2 x P1). Za genetičku analizu nasleđivanja prinosa primenjen je metod analize proseka generacija (MATHIHR, 1949 MATHER and JINKS, 1971, 1982).
Dobijeni rezultati ukazuju da u nasleđivanju prinosa zrna, za ispitivane generacije, najveći značaj imaju efekti dominantnih gena [h], jer su izrazito veći i od uticaja epistaze i od aditivnih gena.
Testiran je χ2 i pojedinačnim Sealing testovima došlo se do zaključka da je aditivno dominantni model neadekvatan, jer postoji dvogenska epistaza u nasleđivanju što potvrđuje i postojanje nealelne interakcije. Tako je uticaj dominantnih gena [h] kod ZPLB 735 x ZPLB439 umanjen zbog postojanja duplikatne epistaze između dominantnih gena [I/dd], pa je i prinos kod ovog hibrida manji.
Heritabilnost u užem smislu za prinos zrna je bila niska i varirala je od 17,56% (ZPLB 735 x B432) do 29.87% (ZPLB 735 x ZPLB 439), a u širem smislu je bila srednje visoka i interval variranja je bio od 41,89% do 63,19% kod hibrida ZPLB 735 x ZPLBB 439. Utvrđene su visoke vrednosti heterozisa za prinos zrna. Interakcija dominantnih gena i spoljne sredine je jače izražena nego interakcija aditivnih gena i spoljne sredine kod oba hibrida.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 173-180
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 635.64
Originalni naučni rad
EFEKTI EPISTAZE U NASLEĐIVANJU MASE PLODA PO BILJCI PARADAJZA (Lycipersicum escilentum Mill.)
Jasmina ZDRAVKOVIĆ, Živoslav MARKOVIĆ. Milan DAMJANOVIĆ, Milan ZDRAVKOVIĆ i Taljana SRETENOVIĆ-RAJIČIĆ
Institut za istraživanja u poljoprivredi „Srbija", Centar za povrtarstvo Smederevska Palanka,
11420 Smederevska Palanka, Jugoslavija
I z v o d
Izvršena je genetička analiza 6 hibrida paradajza poreklom od 6 inbred linija (D-150. S-49, S-35, H52, Kgz, i SP-109). Proizvedene su njihove generacije potomstva F1, F2, BC1 i BC2.. Za procenu genetičkih efekata primenjen je aditivno dominantni model sa tri i šest parametara. Efekti epistaza ocenjeni su primenom modela sa 6 parametara (MATHER i.JINKS, 1982). Između srednjih vrednosti roditelja i potomstava postojale su signifikantne razlike u masi ploda po biljci. Utvrđeno je značajno prisustvo epistatičkih efekata u pet ispitivanih hihrida (S-49 x S-35, S-49 x SP-KW, S-35 x SP-109, H1-52 x SP-109 i Kg-z x SP-109. Duplikalni tip epistaza, koji ima negativan uticaj na ekspresiju mase ploda, utvrđen je u tri hihrida (S-49 xS-35, H-52 x SP-109 i Kg-z. x SP- 109. Pored (1) tipa epistaza (dominantni x dominantni geni) koji je utvrđen u 4 hibrida na signifikantnom nivou, važan je i (j) tip epistaza koji je utvrđen u tri hibridne kombinacije.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 181-193
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 576.316:633.11
Originalni naučni rad
PRIMENA HPCE ANALIZE U HIROMOZOMSKOJ LOKACIJI GENA KOJI KODIRAJU GLIJADINSKE PROTEINE PŠENICE
Ynemiiin VAN1, Slaven PRODANOVIĆ2, Gordana ŠURLAN-MOMIROVIĆ,2
Dragica ZORIĆ2 and Guangtain LIU1
1Koledž botanike i tehnologije Kineski poljoprivredni univerzitet
100094 Peking, Narodna Republika Kina
2Poljoprivredni fakultet,. Univerziteta u Beogradu, 11080 Beograd, Jugoslavija
I z v o d
Glijadinski proteini sorte pšenice (Chinese Spring (CS) i njenih nulisomik-tetrasomičnih (NT) i ditelocentričnih (NT aneuploidnih linija, razdvojeni su primenom tehnike kapilarne eleklroforeze - High Performance Capillary Electrophoresis (HPCE). Korišćenjem staklenih kapilara (dužine 47 cm i 50 μm i.d.) u borat + SDS + ACN puferu na Backman P/ACE sistemu pri 15 kV i30°C, detektovano je 45 glijadinskih komponenti kod CS. Prema prisustvu, odsustva i ili intenzitetu glijadinskih pikova kod NT i DT linija Chinese Spring, utvrđeno je da su sve glijadinske komponente kontrolisane genima smeštenim na kratkim kracima hromozoma grupe 1 i grupe 6 (Gli-1 i GIi-2 lokusi). Od ukupno 45 glijadinskih komponenti, 27 kodiraju geni sa Gli-l lokusa (5 sa Gli-Al, 10 sa Gli-Bl i 12 sa Gli-D2), dok 18 kodiraju geni sa Gli-2 lokusa (7 sa Glli-A2, 7 sa Gli-B2 i 6 sa Gli-D2). Verovatno da pikovi 6 i 9 predstavljaju polipeptide koje kodiraju geni sa dva lokusa, 6A i 6B, ili 6B i 6D. Dobijeni rezultati potvrđuju vrednost HPCE tehnike kao moćnog sredslva pri kvalitativnim i kvantitativnim genetičkim analizama rezervnih proteina pšenice.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 195-202
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 633.11:631.524
Originalni naučni rad
VARIJABILNOST I KOMPONENTE VARIJANSE ZA ŽETVENI INDEKS KOD PŠENICE (TRITICUM AESTIVUM L.)
Veselinka ZEČEVIĆ i Desimir KNEŽEVIĆ
Institut za istraživanja u poljoprivredi SRBIJA, Centar za strna žita Kragujevac
34000 Kragujevac, Jugoslavija
I z v o d
U radu je proučavana varijabilnost, heritabilnost u širem smislu i komponente varijanse kod 50 sorti pšenice poreklom iz različitih zemalja sveta. Biljke su gajeneu poljskom ogledu po slučajnom blok sistemu u tri ponavljanja u toku dve vegetacione sezone. Analiza biljaka su urađene u fazi pune zrelosti pšenice na uzorcima od 60 biljaka (po 20 biljaka u tri ponavljanja). Žetveni indeks je izračunat kao odnos prinosa zrna i ukupne nadzemne mase biljke. Najveći žetveni indeks je ustanovljen kod sorte Peking 8 (44,6%), a najmanji kod sorte Jawa (23,8%). Posmatrano u proseku za sve sorte, vrednosti za žetveni indeks su bile slične u prvoj (35,4%;) i drugoj (35,2%) godini istraživanja. Sorte su ispoljile razlike u varijabilnosti žetvenog indeksa. Koeficijent varijacije, prosečno za sve sorte i godine iznosio je V = 12,0%. Najmanji koeficijent varijacije utvrđen je kod sorte Peking 8 (V = 7.0%), a najveći kod sorte Brock (V = 17,8%). Ustanovljena je visoka heritabilnost u širem smislu za žetveni indeks, sa vrednošću od h = 75.0%. Analizom varijanse utvrđene su visoko značajne razlike za ovo svojstvo između ispitivanih sorti pšenice. Razlike po godinama i interakcija sorta/godina bile su, takođe, visoko značajne. Komponente fenotipske varijanse pokazale su da najveći udeo u ispoljavanju žetvenog indeksa imaju genetički faktori (56,7%), nešto manji udeo pripada interakciji sorta/godina (35,0%), dok udeo godine nije ustanovljen.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 203-208
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 577.21
Originalni naučni rad
CISTIČNA FIBROZA: NAŠE ISKUSTVO U DETEKCIJI CFTR MUTACIJA KOD JUGOSLOVENSKIH BOLESNIKA
Danijela PETRONIJEVIĆ, Marija GUČ-ŠĆEKIĆ, Tanja LALIĆ, Marina ĐURIŠIĆ, Jovan SAVIĆ i Predrag MINIĆ
Institut za zdravstvenu zaštitu majke i deteta Srbije, 11070 Novi Beograd, Jugoslavija
I z v o d
U laboratoriji za medicinsku genetiku Instituta za zdravstvenu zaštitu majke i deteta Srbije (IMD) se u februaru 1996. godine počelo sa postnatalnom i prenalalnom dijagnostikom cistične fibroze (CF) primenom metoda molekularne genetike. Do sada je ukupno obrađeno 82 pacijenta (164CF hromozoma), u cilju dobijanja precizno utvrđene distribucije mutacija u genu za CF. Tri mutacije - ΔF50H, G542X i 621 + 1G>T, su detektovane u 73,78% bolesnika, od čega je učestalost ΔF508 mutacije 69.37%,. U 7.32% bolesnika identifikovano je 13 drugih CFTR mutacija, karakterističnih uglavom za populacije zemalja istočne i južne Evrope. Kod jednog pacijenta (Pulmološke službe IMD) pronađena je nova mutacija, označena kao 2723del1TT. Zahvaljujući primeni savremenih metoda molekularne genetike do sada je ukupno identifikovano 81.1% CF alela u jugoslovenskih CF bolesnika.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 209-218
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 596.773.4:575.21
Originalni naučni rad
FENOTIPSKA VARIJABILNOST U INDIJSKIM POPULACIJAMA
DROSOPHILA-e: I. KVANTITATIVNE OSOBINE
Ravi PARKAH, Dev KARAN i Ashok K. MUNJAL
Geneticka istraživačka laboratorija, Odeljenje bioloških nauka, Maharshi Dayanand Univerzitet, Rohtak - 124001, Indija
I z v o d
Proučvana je geografska varijabilnost šest morfoloških osobina u osam indijskih prirodnih populacija Drosophila kukkawai. Zapaženo je signifikantno variranje u četiri morfološke osobine (masa tela, dužina krila, dužina toraksa i broj ovariola) sa porastom geografske širine (r = > 0.99). Sternopleuralne i abdominalne čekinje iz južne Indije su imale manje srednje vrednosti za masu tela, dužinu krila i toraksa kao i za broj ovariola u poređenju sa populacijama iz severne Indije. Prema tome, take osobine su izdiferencirane među indijskim geografskim populacijama D. kikkawai i adaptivno su održane selektivnim pritiscima promenljivih spoljnih uslova na indijskom potkontinentu.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 219-229
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 596.773.4:575.21
Originalni naučni rad
FENOTIPSKA VARIJABILNOST U INDIJSKIM POPULACIJAMA DROSOPHILA-E: II. POLIMORFIZAM I PIGMENTACIJE
Dev KARAN, Ashok K. MUNJAL i Ravi PARKASH
Genetička istraživačka laboratonja, Odeljenje bioloških nauka Maharahi Dayanand Univerzitet. Kolitak - 124001 lndija
I z v o d
Proučavano je 14 prirodnih populacija Drosophila melanogastery na svojstvo pigmentacije na dve različite temperature (17°C i 25°C). Uzorci su uzimani na različitim geografskim širinama i nadmorskim visinama. Statistička analiza je ukazala na signifikantnu intra- i interpopulacionu varijabilnost. Promene u pigmentaciji su bile u signifikantnoj korelaciji sa temperaturom. U ukrštanjima jedinki sa jačom i blažom pigmentacijom dobijeno je potomstvo intermedijarne pigmentacije, a u recipročnim ukrštanjima je uočen jasan materinski efekat.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 231-239
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 576.316
Originalni naučni rad
KOMPJUTERIZOVANO POREĐENJE HROMOZOMA - KOLIKA RAZLIKA U HOMOLOGIJI DVA HROMOZOMA JE PRIHVATLJIVA
Mladen VUJOŠEVIĆ, Saša MALKOV, and Aleksandar JOVANOVIĆ
Odeljenje za genetiku. Institut za biološka istraživanja „Siniša Stanković“, 11060 Beograd
i
Matematički fakultet, Univerzitet u Beogradu, 11000 Beograd, Jugoslavija
I z v o d
Matematička reprezentacija slika hromozoma broj 1 šumskog miša, Apodemns flavicollis, upotrebljena je kao model za kompjuterizovanu komparaciju hromozoma sa ciljem da se istraže mogućnosti utvrđivanja granice za donošenje odluke da li su dva hromozoma ista ili nisu. Ukupno 4189 poređenja među hromozomima br. 1 od iste i od različitih životinja pokazalo je da se može odrediti granica od 20% matematičke razlike da se odluči da su hromozomi isti i 25% da se donese odluka da su različiti. Ova druga granica ustanovljena je poređenjem hromozoma br. 1 sa različitim hromozomima slične veličine ili sličnog broja traka iz istog kariotipa. Rezultati pokazuju da se matematički model koji je razvijen može koristiti sa visokim stepenom poverenja za poređenje i identifikovanje hromozoma sa G-trakama bez obzira na različit stepen kontrakcije hromozoma koji dovodi do toga da se oni pojavljuju sa različitim brojem traka.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 29, broj 3 (1997),
str: 241-243
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 576.316
Kratko saopštenje
IZMENE SESTRINSKIH HROMATIDA U PACIJENATA SA AKROMEGALIJOM
Nada BARJAKTAROVIĆ i Miroslav WURZBURGER
Kliničko-bolnički centar „Zvezdara", 11000 Beograd, Jugoslavia
I z v o d
Neka ranija istraživanja u našoj laboratoriji su već pokazala da postoji korelacija između određenog hormonskog disbalansa ćelije čoveka i nivoa izmene sestrinskih hromatida (SCE), koje se smatraju pouzdanim pokazateljem promena na nivou naslednog materijala.
Ova ispitivanja su obuhvatila 18 pacijenata sa akromegalijom u različitim stadijumima bolesti. Ukupna srednja vredniost po ćeliji je iznosila 10.9+3.6 štlo u odnosu na kontrolnu vrednost za adultnu populaciju (8.02+D.43 za naše laboratorijske uslove) predstavlja statistički značajno povećanje SCE (P < 0.05).
Nalaz je potvrđen i eksperimentom in vitro gde je testiran ORESCOR-MONE sa pet koncentracija (plus kontrola), pri čemu jc dobijena skoro linearna zavisnost broja SCE po ćeliji i rastućih upotrebljenih koncentracija.
Štampano u „GENETIKA“
Vol. 29, broj 3 (1997), str: 231-239
© 1997 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 634.84.85
Originalni naučni rad
MINIMALNA LISTA DESKRIPTORA KAO OSNOVA Z.A SVRSTAVANJE SORTI VINOVE LOZE U EKOLOSKO-GEOGRAFSKE GRUPE
Branislava SIVČEV
Ogledno školsko dobro ,,Radmilovac".
Poljoprivredni fakultet Univerzitet u Beogradu, 11000 Beograd, Yugoslavija
I z v o d
Sedamdeset i dve sorte namenjene za belo vino na osnovu 22 morfološke karakteristike svrstana su tri osnovne ekološko - geografske grupe sa po dve podgrupe. Preciznost je postignuta na nivou od 80,56%. Polazna osnova grupisanja sortnih grupa convarif. I asoccidentalis Negr., subconvarie-tasiberica Negr, convarietus pontica Negr., subconvarietas georgica Negr. i convarietas orientalis, Negr., subconvarietas anthasiastica, Negr., potvrđena je primenom diskriminacione analize sorte convarietas occidentalis Negr., subconvarietas galica Nem., pravilno je svrstano 89,5% convarietas pontica Negr. subconvarietas balcanicai Negr.. 73,0%, i convarietas orientalis Negr. i subconvaielas caspica Negr. 50%.