GENETIKA, Vol. 37, broj 2 (2005)
Nevena NAGL, Ivan ATANASOV, Krasimir RUSANOV, Svetlana PAUNOVIĆ, Lazar KOVAČEV i Atanas ATANASOV
RAZVOJ TRANSGENE OTPORNOSTI ŠEĆERNE REPE NA VIRUS NEKROTIČNOG ŽUTILA NERAVA REPE (BNYVV) [Izvod] [Rad]
Dragan NIKOLIĆ, Vera RAKONJAC, Momčilo MILUTINOVIĆ i Milica FOTIRIĆ
GENETIČKA DIVERGENTNOST KLONOVA OBLAČINSKE VIŠNJE (PRUNUS CERASUS L.) [Izvod] [Rad] [Tabela1] [Tabela2]
Vera RAKONJAC
KORELACIONA POVEZANOST PRINOSA I KVALITETA PLODA BRESKVE SA NEKIM FENOLOŠKIM FAZAMA [Izvod] [Rad]
Jovan JOKSIMOVIĆ, Jovanka ATLAGIĆ, Vladimir MIKLIČ, Nenad DUŠANIĆ i Zvonimir SAKAČ
MEĐUZAVISNOST USLOVA OPRAŠIVANJA, OPLODNJE I PRINOSA SEMENA SUNCOKRETA [Izvod] [Rad]
Vladislava GALOVIĆ, Srbislav DENČIĆ i Dražen JELOVAC
UTVRĐIVANJE POLIMORFIZMA MIKROSATELITSKIH PRAJMERA KOD HEKSAPLOIDNE PŠENICE [Izvod] [Rad]
Slađana MARIĆ, Radovan BOŠKOVIĆ, Žarko TEŠOVIĆ i Milan LUKIĆ
GENETIČKI POLIMORFIZAM ACC SINTAZE I ACC OKSIDAZE KOD SELEKCIJA JABUKE STVORENIH U ČAČKU [Izvod] [Rad]
Iva BAUER, Snežana MLADENOVI DRINIĆ, Milomir FILIPOVIĆ i Kosana KONSTANTINOV
GENETIČKA KARAKTERIZACIJA RANIH HIBRIDA KUKURUZA (ZEA MAYS L.) PRIMENOM PROTEINSKIH I RAPD MARKERA [Izvod] [Rad]
Milisav STOJAKOVIĆ, Goran BEKAVAC i Nenad VASIĆ
B73 I SRODNE LINIJE U OPLEMENJIVANJU KUKURUZA [Izvod] [Rad]
Nada HLADNI, Dragan ŠKORIĆ i Marija KRALJEVIĆ-BALALIĆ
EFEKAT HETEROZISA ZA PRINOS SEMENA I KOMPONENTE PRINOSA SUNCOKRETA [Izvod] [Rad]
Milomirka MADIĆ, Aleksandar PAUNOVIĆ, Dragan ĐUROVIĆ, Marija KRALJEVIĆ-BALALIĆ i Desimir KNEŽEVIĆ
ANALIZA EFEKTA GENA U NASLEĐIVANJU BROJA ZRNA PO KLASU KOD HIBRIDA JEČMA [Izvod] [Rad]
Marija GUĆ-ŠĆEKIĆ, Marina ĐURIŠIĆ, Dragan ĐOKIĆ, Dragana VUJIĆ, Ivan
MILOVIĆ, Slaviša DJURIČIĆ, Danijela RADIVOJEVIĆ, Tanja LALIĆ, i Milena
DJURIĆ
UTICAJ KLINIČKIH, GENETIČKIH I CITOGENETIČKIH PARAMETARA NA ISHOD
BOLESTI KOD PACIJENATA SA NEUROBLASTOMOM IZ SRBIJE I CRNE GORE [Izvod] [Rad] [Tabela]
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 181-189
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.21; 633.63
Originalni naučni rad
RAZVOJ TRANSGENE OTPORNOSTI ŠEĆERNE REPE NA VIRUS NEKROTIČNOG ŽUTILA NERAVA REPE (BNYVV)
Nevena NAGL1, Ivan ATANASOV3, Krasimir RUSANOV3, Svetlana PAUNOVIĆ2, Lazar KOVAČEV1 i Atanas ATANASOV3
1 Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, Novi Sad,
2 Centar za voćarstvo i vinogradarstvo, Kralja Petra 1/9, 32000 Čačak, Srbija i Crna Gora
3 AgroBioInstitute, Bul. D. Tsankov 8, Sofija, Bugarska
Izvod
Fragmenti virusne cDNK sa genom za protein omotača virusa nekrotičnog žutila nerava repe su klonirani u vektor za transformaciju biljaka pCAMBIA3301M koji je sadržao bar gen kao selektivni marker. Vektori pC3301MCPL, sa genom za protein omotača virusa i njegovom lider sekvencom, i pC3301MCPS, sa genom za protein omotača, su korišćeni u tramsformaciji repe pomoću Agrobacterium-a. Metod transformacije se zasniva na sposobnosti repe da u uslovima in vitro razvije aksilarne pupoljke na podlozi sa citokininima. Pošto ova sposobnost ne zavisi od genotipa ili od nivoa ploidnosti, postala je standardni metod za vegetativno umnožavanje repe. Kao početni materijal su korišćeni sterilni ponici kojima su odstranjeni kotiledoni i donja polovina hipokotila. Nakon transformacije eskplantati su postavljeni na selektivnu podlogu za mikropropagaciju sa cefotaksimom i fosfinotricinom (ppt) gde je došlo do razvoja bočnih pupoljaka. Pošto koncentracija fosfinotricina nije bila dovoljno selektivna, ona je nakon dve subkultivacije dvostruko povećana. Samo je jedan uzorak, transformisan vektorom pC3301MCPS, nakon dve subkultivacije sačuvao mofrogenetski potencijal za mikropropagaciju, i bio testiran na prisustvo CPS fragmenta i bar gena PCR rakcijom sa specifičnim prajmerima.
Autor za kontakt: Nagl Nevena, Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, Novi Sad, Tel. ++381 21 4898 327, Fax: ++381 21 4898 333
E-mail: nagl@ifvcns.ns.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 191-198
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.21; 634.23
Originalni naučni rad
GENETIČKA DIVERGENTNOST KLONOVA OBLAČINSKE VIŠNJE
(PRUNUS CERASUS L.)
Dragan NIKOLIĆ, Vera RAKONJAC, Momčilo MILUTINOVIĆ i Milica FOTIRIĆ
Poljoprivredni fakultet, 11080 Beograd-Zemun, Srbija i Crna Gora
Izvod
Oblačinska višnja predstavlja sortu populaciju koja obuhvata veliki broj formi različitih po bujnosti, rodnosti, vremenu sazrevanja, krupnoći, boji i kvalitetu plodova. Pošto Oblačinska višnja nije jedan klon već smeša velikog broja klonova (genotipova) nameće se potreba izdvajanja genetički divergentnih formi za eksploataciju i dalji oplemenjivački rad. U ovom radu prikazani su rezultati analize 10 selekcionisanih klonova Oblačinske višnje. Ogled je izveden na OD “Radmilovac” Poljoprivrednog fakulteta u Beogradu. Tokom trogodišnjeg perioda istraživanja analizirane su sledeće osobine: vreme sazrevanja, prinos, masa ploda, masa koštice, randman, dužina peteljke ploda, sadržaj rastvorljivih suvih materija, sadržaj ukupnih šećera, sadržaj invertnih šećera i sadržaj ukupnih kiselina. Genetička divergentnost između proučavanih klonova ustanovljena je primenom hijerarhijske klaster analize. Korišćen je UPGA metod, pri čemu je razlika između grupa izražena preko Euklideanovog rastojanja. Na dobijenom dendrogramu izdvojeno je četiri grupe srodnih klonova. Razdvajanje klonova u grupe bilo je prvenstveno u funkciji njihovog prinosa, mada su uticaj na razdvajanje imale i ostale proučavane osobine. Kao najprinosniji za proizvodnu praksu mogu se preporučiti klon D8 ili klon D4 koji su genetički veoma bliski i klon D3.
Autor za kontakt: Dragan Nikolić, Poljoprivredni fakultet, 11080 Beograd-Zemun, Srbija i Crna Gora, e-mail: nikolicd@agrifaculty.bg.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 199-207
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.21; 634.25
Originalni naučni rad
KORELACIONA POVEZANOST PRINOSA I KVALITETA PLODA BRESKVE SA NEKIM FENOLOŠKIM FAZAMA
Vera RAKONJAC
Poljoprivredni fakultet, Nemanjina 6, 11080 Beograd-Zemun, Srbija i Crna Gora
Izvod
Vreme sazrevanja sorti breskve koje se gaje u našoj zemlji proteže se gotovo na četiri meseca. I pored toga, jedan od važnih ciljeva u oplemenjivanju ove vrste voćaka je stvaranje sorti veoma ranog ili veoma kasnog vremena sazrevanja. Dosadašnje iskustvo pokazalo je da se sorte breskve ekstremne po vremenu sazrevanja odlikuju slabijim kvalitetom plodova. Upravo stoga, cilj ovog rada je bio da se utvrde relacije i priroda zavisnosti vremena cvetanja ili vremena sazrevanja s jedne strane i prinosa, komponenti prinosa (broj zametnutih i broj ubranih plodova, masa ploda i masa koštice) i hemijskog sastava plodova (sadržaj ukupnih i rastvorljivih suvih materija, sadržaj ukupnih invertnih i redukujućih šećera i sadržaj ukupnih kiselina) s druge strane. Kao materijal korišćeno je 20 sorti breskve različitog vremena sazrevanja. Povezanost osobina utvrđena je na osnovu vrednosti koeficijenata genetičke i fenotipske korelacije. Koeficijenti genetičke i fenotipske korelacije izračunati su na osnovu rezultata monofaktorijalne analize kovarianse, gde su godine uzete kao ponavljanje. Ustanovljeno je da je vreme cvetanja bilo pozitivno i veoma značajno genetički i fenotipski korelisano sa brojem zametnutih plodova i brojem ubranih plodova. Postojanje značajnih genetičkih i fenotipskih korelacija između vremena sazrevanja i mase ploda, vremena sazrevanja i sadržaja ukupnih suvih materija i vremena sazrevanja i sadržaja rastvorljivih suvih materija predstavlja teškoću u stvaranju sorti breskve ranog vremena zrenja sa poboljšanim kvalitetom ploda.
Autor za kontakt: Vera Rakonjac, Poljoprivredni fakultet, Nemanjina 6, 11080 Beograd-Zemun, Srbija i Crna Gora, e-mail: verak@agrifaculty.bg.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 209-215
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.21; 636.85
Originalni naučni rad
MEĐUZAVISNOST USLOVA OPRAŠIVANJA, OPLODNJE I PRINOSA SEMENA SUNCOKRETA
Jovan JOKSIMOVIĆ, Jovanka ATLAGIĆ, Vladimir MIKLIČ, Nenad DUŠANIĆ i Zvonimir SAKAČ
Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, M. Gorkog 30, Novi Sad, Srbija i Crna Gora
Izvod
Kod četiri komercijalno važna hibrida suncokreta (NS-H-45, NS-H-111, NS-H-702 i Velja) i njihovih roditeljskih komponenti (Ha-74B, Ha-98B, CMS-3-8B, Ha-26B, RHA-583, RHA-R-Pl-2/1 i RHA-113N) u dve godine su ispitivana sledeća svojstva: dužina krunice cevastog cveta, sadržaj nektara, vitalnost polena, poseta pčela, % oplodnje i prinos semena. Međuzavisnost ispitivanih svojstava je utvrđena Path coefficient analizom. Prosti koeficijenti korelacije su pokazali da su % oplodnje i poseta oprašivača imali visoko značajan pozitivan uticaj na prinos semena. Značajan pozitivan efekat je imala dužina krunice na sadržaj nektara, a značajan negativan efekat je imao sadržaj nektara na vitalnost polena. Najveći značajan direktan efekat na prinos semena je imao procenat oplodnje, dok je negativan, ali ne i značajan efekat imao sadržaj nektara na prinos semena. Koeficijent determinacije je iznosio 0,8071.
Autor za kontakt: Jovan Joksimović, Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, M. Gorkog 30, Novi Sad, Srbija i Crna Gora, Tel: 381 021 4898 404; e-mail: jovanj@ifvcns.ns.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 217-223
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.22; 633.11
Originalni naučni rad
UTVRĐIVANJE POLIMORFIZMA MIKROSATELITSKIH PRAJMERA KOD HEKSAPLOIDNE PŠENICE
Vladislava GALOVIĆ1, Srbislav DENČIĆ1 i Dražen JELOVAC2
1 Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad,
2 Institut za kukuruz “Zemun polje”, Slobodana Bajića 1, 11185 Beograd-Zemun, Srbija i Crna Gora
Izvod
Cilj ovoga rada bio je da se ispita funkcionalnost dva mikrosatelitska prajmera, pri odredjivanju njihovog nivoa polimorfnosti za odabrane Novosadske genotipove pšenice. Kao predstavnici Gatersleben wheat microsatellites (GWM) za rad su izabrana dva seta mikrosatelitskih prajmera, GWM165 i GWM539 koji su opisani po Röder et al. (1998a; 1998b), U radu je korišćeno 25 genotipova pšenice iz Svetske kolekcije Instituta za ratarstvo i povrtarstvo u Novom Sadu. Genomska DNK izolovana je iz biljnog materijala po modifikovanoj metodi Plaschke et al. (1995). PCR umnožavanje željenih fragmenata je izvedeno u zapremini od 30ul (Eppendorf thermocycler) po metodi Roder et al. (1998b). Uslovi PAGE sprovedeni su po Galović et al. (2004). Na osnovu dobijenih rezultata ustanovljeno je da je kod ispitivanih genotipova pšenice prajmer set GWM539 sa 6 razlicitih alela pokazao viši nivo polimorfnosti u poređenju sa prajmer setom GWM165 kod koga su detektovana 3 različita alela za posmatrani lokus.
Autor za kontakt: Vladislava Galović, Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, e-mail: galovic@ifvcns.ns.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 225-233
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.22; 634.11
Originalni naučni rad
GENETIČKI POLIMORFIZAM ACC SINTAZE I ACC OKSIDAZE KOD SELEKCIJA JABUKE STVORENIH U ČAČKU
Slađana MARIĆ1, Radovan BOŠKOVIĆ2, Žarko TEŠOVIĆ1 i Milan LUKIĆ1
1 Institut za istraživanja u poljoprivredi "Srbija", Centar za voćarstvo
i vinogradarstvo, 32000 Čačak,
2 Institut za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo, 11001 Beograd, Srbija i Crna Gora
Izvod
Na programu stvaranja novih sorti jabuke, poboljšanog kvaliteta i dužine čuvanja ploda, radi se već dugi niz godina u Centru za voćarstvo i vinogradarstvo u Čačku. Kao rezultat kontinuiranog i sistematskog rada izdvojeno je 9 selekcija jabuke čiji se plodovi odlikuju različitom trajašnošću u skladištu (J/2/14, J/1/20, J/60/7/63, J/2/12, J/1/7, J/11/31, J/54/53/59, Šumatovka 1 O.P. i Šumatovka 2 O.P.). Dozrevanje ploda je genetički programiran, kompleksan fiziološki proces u kome važnu ulogu ima biljni hormon etilen. Alelni polimorfizam gena koji kodiraju ACC sintazu i ACC oksidazu, enzime na putanji biosinteze etilena, proučavan je kod izdvojenih selekcija jabuke i poređen sa trajašnošću njihovih plodova u skladištu. Polimorfizam je detektovan lančanom reakcijom polimeraze (PCR metodom) i restrikcionom analizom sa 6 restrikcionih enzima. Identifikovana su dva alela gena koji kodira ACC sintazu (ACS1-1 i ACS1-2), tri alela gena koji kodira ACC oksidazu (a, b i n) i dobijen je pozitivan test za ranu selekciju sejanaca, čiji će se plodovi odlikovati dobrom trajašnošću u skladištu.
Autor za kontakt: Slađana Marić, Institut za istraživanja u poljoprivredi "Srbija", Centar za voćarstvo i vinogradarstvo, 32000 Čačak,
tel. +381 32 221375, 221413
e-mail: nidzovicsladja@yahoo.com, centarca@eunet.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 235-243
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.22; 633.15
Originalni naučni rad
GENETIČKA KARAKTERIZACIJA RANIH HIBRIDA KUKURUZA (ZEA MAYS L.) PRIMENOM PROTEINSKIH I RAPD MARKERA
Iva BAUER, Snežana MLADENOVI DRINIĆ, Milomir FILIPOVIĆ i Kosana KONSTANTINOV
Institut za kukuruz „Zemun Polje“, S. Bajića 1a, 11185 Zemun Polje, Srbija i Crna Gora
Izvod
Poznavanje genetičke varijabilnosti germplazme kukuruza je važno zbog planiranja programa selekcije, konzervacije germplazme per se. Genetička uniformnost uključuje rizik od velikih gubitaka u prinosima zbog izuzetne osetljivosti ovakvih useva na stresne faktore sredine. Rani hibridi se odlikuju kraćim vegetacionim periodom i namenjeni su za gajenje u područjima sa kraćom vegetacionom sezonom. Zbog različitih klimatskih uslova u ovim područjima stvorene su linije i hibridi sa različitim osobinama u pogledu otpornosti na sušu i bolesti lista, stabla i klipa. Cilj rada je bila karakterizacija ranih hibrida različitog porekla primenom proteinskih i RAPD markera. U ovom radu RAPD markeri su pokazali znatno viši nivo polimorfizma, dok su proteinski markeri pokazali bolje slaganje sa pedigre podacima ispitivanih hibrida.
Autor za kontakt: Iva Bauer, Institut za kukuruz „Zemun Polje“, S. Bajića 1a, 11185 Zemun Polje, Srbija i Crna Gora
tel: +381 11 3756 704
e-mail: ibauer@mrizp.co.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 245-252
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.222.5; 633.15
Originalni naučni rad
B73 I SRODNE LINIJE U OPLEMENJIVANJU KUKURUZA
Milisav STOJAKOVIĆ, Goran BEKAVAC i Nenad VASIĆ
Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, Sbija i Crna Gora
Izvod
Inbred linije B73 i Mo17 ili njihove verzije su najviše korišćeni roditeljski par za stvaranje srednjekasnih i kasnih hibrida kukuruza kod nas. Zbog stalno rastućeg značaja linije B73 za proizvodnju hibrida kukuruza odabrali smo nekoliko linija tipa B73, kao i nekoliko ne srodnih linija i međusobno ih ukrstili. Pedigre metodom su razvijena potomstva do S6 generacije. Linije su ispitivane na prinos zrna u test ukrštanjima sa inbred testerom linijom Mo17, kao i na: dužinu klipa, broj redova zrna na klipu i masu 1000 zrna per-se. Među novim inbred linijama srodnim liniji B73 ističe se linija 260277/2 sa visokim potencijalom za prinos zrna u ukrštanju sa inbred linijom Mo17. Inbred linije 260465/1, 260362/1, 260747/4, 260357/13, 260151/2 i 260156/2 imaju značajno duži klip od proseka svih potomstava. Inbred linije 260341/7, 260317/4, 260277/2 i 260187/2 imaju značajno veći broj redova od proseka svih potomstava. Inbred linije 260362/1, 260130/5, 260277/2, 260151/2 i 260187/2 imaju značajno veću masu 1000 zrna od proseka svih potomstava.
Autor za kontakt: Milisav Stojaković, Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, Sbija i Crna Gora
Tel: 38121 4898-286
e-mail: mstojak@ifvcns.ns.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 253-260
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.222.7; 636.85
Originalni naučni rad
EFEKAT HETEROZISA ZA PRINOS SEMENA I KOMPONENTE PRINOSA SUNCOKRETA
Nada HLADNI1, Dragan ŠKORIĆ1 i Marija KRALJEVIĆ-BALALIĆ2
1 Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, 21000 Novi Sad,
2 Poljoprivredni fakultet, 21000 Novi Sad, Srbija i Crna Gora
Izvod
Stvaranje visoko prinosnih i stabilnih hibrida suncokreta na bazi interspecijes hibridizacije zahteva posedovanje informacije o efektu heterozisa za agronomski važna svojstva u F1 generaciji. Efekat heterozisa za prinos semena. visinu biljke i prečnik glave proučavan je kod interspecijes hibrida nastalih ukrštanjem primenom linija x tester metoda. Inbred linije majke nastale su interspecijes hibridizacijom, a restorer inbred linije oca dobrih kombinacionih sposobnosti korišćene su kao testeri u formi restauratora fertilnosti. Hibridi F1 generacije nastali su ukrštanjem svakog testera sa svakom inbred linijom majke. Vrednosti heterozisa za prinos semena po biljci bile su pozitivne i visoko značajne u odnosu na roditeljski prosek (98.4-274.1%) i u odnosu na boljeg roditelja (54.8-223.2%). Znatno niži efekat heterozisa ustanovljen je za visinu biljke (19.0-66.0%) u odnosu na roditeljski prosek i u odnosu na boljeg roditelja (6.1-51.6%). Kod prečnika glave vrednosti heterozisa su se kretale od 19.0% do 74.7% u odnosu na roditeljski prosek i od 11.6-36.6% u odnosu na boljeg roditelja.
Autor za kontakt: Nada Hladni, Naučni institut za ratarstvo i povrtarstvo, 21000 Novi Sad
tel: 381 21 48-98-411, faks; 381 21 413 833; e-mail nadah@ifvcns.ns.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 37, broj 2 (2005), str: 261-269
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.3; 633.16
Originalni naučni rad
ANALIZA EFEKTA GENA U NASLEĐIVANJU BROJA ZRNA PO KLASU KOD HIBRIDA JEČMA
Milomirka MADIĆ1, Aleksandar PAUNOVIĆ1, Dragan ĐUROVIĆ1, Marija KRALJEVIĆ-BALALIĆ2 i Desimir KNEŽEVIĆ3
1 Agronomski fakultet, Čačak,
2 Poljoprivredni fakultet, Novi Sad,
3 Centar za strna žita, Kragujevac, Srbija i Crna Gora
Izvod
U dialelnom ukrštanju, bez recipročnih pet divergentnih genotipova ječma (Vada, Đerdap, NS-293, Jagodinac i Sladoran) regresionom analizom varijanse i kovarijanse proučavan je način nasleđivanja i efekat gena za broj zrna po klasu. Regresionom VrWr i WrW' analizom utvrđeno je odsustvo interalelne interakcije, što opravdava primenu odabranog modela. U nasleđivanju broja zrna po klasu regresija je ukazala na dominantan efekat gena, kao i na nejednak raspored dominantnih i recesivnih gena kod odabranih genotipova. Najveći broj dominantnih gena za broj zrna po klasu imaju genotipovi Jagodinac, Vada i NS-293, dok recesivnih Đerdap i Sladoran. Dobijeni rezultati ukazuju da kod dvorednih genotipova ječma veći broj dominantnih gena dovodi do povećanja broja zrna po klasu, a povećan sadržaj recesivnih gena ima suprotan efekat.
Autor za kontakt: Milomirka Madić, Faculty of Agronomy, Cara Dušana 34, 32000 Čačak, Serbia and Montenegro
Phone: +381 32 303 400; fax: +381 32 345 264;
e-mail: mmadic@tfc.kg.ac.yu
Štampano u „GENETIKA“
Vol. 37, broj 1 (2005), str: 271-279
© 2005 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 576.385.5
doi:10.2298/GENSR0503271G
Originalni naučni rad
UTICAJ KLINIČKIH, GENETIČKIH I CITOGENETIČKIH PARAMETARA NA ISHOD BOLESTI KOD PACIJENATA SA NEUROBLASTOMOM IZ SRBIJE I CRNE GORE
Marija GUĆ-ŠĆEKIĆ1,3, Marina ĐURIŠIĆ3, Dragan ĐOKIĆ3, Dragana VUJIĆ2,3, Ivan MILOVIĆ2,3, Slaviša DJURIČIĆ3, Danijela RADIVOJEVIĆ3, Tanja LALIĆ3, i Milena DJURIĆ2,3
1 Biološki
fakultet, Univerziteta u Beogradu,
2 Medicinski fakultet, Univerziteta u Beogradu,
3 Institut za majku i dete »Dr Vukan Čupić« , Beograd, Srbija i Crna
Gora
Izvod
Cilj ovog rada bio je ispitivanje prognostičkog značaja kliničkih (stadijum bolesti i uzrast), genetičkih [1p delecija i N-myc amplifikacija (NMA)] i citogenetičkih faktora u uzorku bolesnika sa neuroblastomom (NB) iz Srbije i Crne Gore.
Rezultati su pokazali da klinički faktori kao što su: uzrast pacijenta preko 1godine i IV stadijum bolesti, zatim prisustvo 1p36 delecije i NMA, zajedno sa normalnim kariotipom, “near”- diploidijom ili “near”- tetraploidijom, predstavljaju faktore visokog rizika za preživljavanje NB pacijenata.
Autor za kontakt: Marija Guć-Šćekić, Laboratory of Medical Genetics, Mother and Child Health Institute «Dr Vukan Čupić«, Radoja Dakića 6-8, 11070 Belgrade, Serbia and Montenegro, Tel.: 011 3108 272,e-mail: labgenimd@ptt.yu