GENETIKA, Vol

GENETIKA, Vol. 50, broj 3 (2018)

Dragan BOŽOVIĆ, Tomislav ŽIVANOVIĆ, Vera POPOVIĆ, Mladen TATIĆ, Zagorka GOSPAVIĆ, Zoran MILORADOVIĆ, Goran STANKOVIĆ, Milorad ĐOKIĆ

OCENA STABILNOSTI PRINOSA LINIJA KUKURUZA POMOĆU GGE-BIPLOT ANALIZE [Izvod] [Rad]

Tanmay MUKHOPADHYAY, Soumen BHATTACHARJEE

ANALIZA GENETIČKOG DIVERZITETA Badis badis (HAMILTON-BUCHANAN 1822) U TRI REČNA SLIVA POD-HIMALAJSKOG HOTSPOT-A ZA BIODIVERZITETA ZAPADNOG BENGALA, INDIJA UPOTREBOM RAPD I ISSR FINGERPRINTINGA [Izvod] [Rad]

Jasmin GRAHIĆ, Mirha ĐIKIĆ, Drena GADŽO, Silvio ŠIMON, Mirsad KURTOVIĆ, Ivan PEJIĆ, Fuad GAŠI

ISPITIVANJE GENETIČKIH ODNOSA IZMEĐU SORTI OBIČNE HELJDE (Fagopyrum esculentum MOENCH) IZ ZAPADNOG BALKANA UPOTREBOM MORFOLOŠKIH I SSR MARKERA [Izvod] [Rad]

Jaroslava OVESNÁ, Daniela RUSSO, Domenico FRESCURA, Eloy Fernández CUSIMAMANI, Eva SVOBODOVÁ, Luigi MILELLA

OCENA GENETIČKOG DIVERZITETA Smallanthus sonchifolius (Poepp. & Endl.) H. ROBINSON POPULACIJA POMOĆU AFLP MARKERA [Izvod] [Rad]

Mirela MATKOVIC STOJSIN, Veselinka ZECEVIC, Sofija PETROVIC, Miodrag DIMITRIJEVIC, Danica MICANOVIC, Borislav BANJAC, Desimir KNEZEVIC

VARIJABILNOST, KORELACIJE, PATH ANALIZA I STEPWISE REGRESIJA KOMPONENTI PRINOSA RAZLIČITIH GENOTIPOVA PŠENICE [Izvod] [Rad]

Daniela AVDJIEVA-TZAVELLA, Hadil KATHOM, Ivanka SINIGERSKA, Zlatina TASEVA, Radka TINCHEVA

REZULTATI TERAPIJE ENZIMSKE ZAMENE KOD BUGARSKIH PACIJENATA SA OZBILJNIM OBLIKOM HUNTER-OVOG SINDROMA TOKOM PERIODA PRAĆENJA OD 42 MESECA [Izvod] [Rad]

Parisa TAHMASEBI, Morteza Hashemzadeh CHALESHTORI, Fatemeh ABDOLLAHNEJAD, Zahra ALAVI, Ladan SADEGHIAN, Farah TALEBI, Javad MOHAMMADI-ASL, Nader SAKI, Seyed Reza Kazemi NEZHAD, Mohammad Amin TABATABAIEFAR

FREKVENCIJA GJB2 MUTACIJA KOD FAMILIJA SA AUTOZOMALNIM RECESIVNIM NE-SINDROMSKIM GUBITKOM SLUHA U HUZESTAN PROVINCIJI [Izvod] [Rad]

Yumin CHI, Qingguo DI, Guangchao HAN, Min LI, Baohua SUN

POVEZANOST IZMEĐU POLIMORFIZMA GENA IL-4 I HRONIČNE OBSTRUKTIVNE BOLESTI PLUĆA PACIJENATA U HEBEI PROVINCIJI, KINA [Izvod] [Rad]

Dragan STANOJEVIĆ, Radica DJEDOVIĆ, Vladan BOGDANOVIĆ, Nikola RAGUŽ, Denis Kučević, Mladen POPOVAC, Petar STOJIĆ, Ljiljana SAMOLOVAC

GENETSKI TREND FUNKCIONALNOG PRODUKTIVNOG ŽIVOTA U POPULACIJI CRNO BELIH GOVEDA U SRBIJI [Izvod] [Rad]

Suzana JORDANOVSKA, Zoran JOVOVIĆ, Željko DOLIJANOVIĆ, Vesna DRAGIČEVIĆ, Gordana BRANKOVIĆ, Vera ĐEKIĆ

nUTRITIVNE KARAKTERISTIKE MAKEDONSKIH LOKALNIH POPULACIJA STRNIH ŽITA KAO IZVOR NOVE GENETIČKE VARIJABILNOSTI [Izvod] [Rad]

Ksenia A.KULIKOVA, Yusupjan A.YULDASHBAEV, Milan P. PETROVIC, Violeta CARO PETROVIC, Dragana RUZIC MUSLIC, Nevena MAKSIMOVIC, Dusica OSTOJIC ANDRIC

POLIMORFIZAM CAST GENA U POPULACIJAMA OVNOVA TUVANA RASE [Izvod] [Rad]

Irena RADINOVIĆ, Sanja VASILJEVIĆ, Miroslav ZORIĆ, Gordana BRANKOVIĆ, Tomislav ŽIVANOVIĆ, Slaven PRODANOVIĆ

VARIJABILNOST GENOTIPOVA CRVENE DETELINE NA OSNOVU MORFOLOŠKIH MARKERA [Izvod] [Rad]

Masoud SHEIDAI, Fahimeh KOOHDAR, Zeinab Moradiyan POODE

MOLEKULARNA FILOGENIJA Lallemantia L. (LAMIACEAE): NEPODUDARNOST FILOGENETSKIH STABALA I POJAVE HGT [Izvod] [Rad]

Behrouz RAMAZANI-DEHNAVI, Abbas DOOSTI, Mohammad-Saeid JAMI

STUDIJA O STIMULACIJI SISTEMA IMUNOG SISTEMA KOD BALB / c MIŠA POMOĆU PCDNA3.1 (-) - FLAA RECOMBINANTNOG VEKTORA PROTIV Helicobacter pilori INFEKCIJE UPOTREBOM MOLEKULARNIH TEHNIKA [Izvod] [Rad]

Ivana TOŠIĆ, Ljiljana BOŠKOVIĆ-RAKOČEVIĆ, Tihomir PREDIĆ,Novo PRŽULJ, Bojana SAVIĆ, Vojislav TRKULJA

OCENA HOLANDSKIH HIBRIDA PARADAJZA GAJENIH U USLOVIMA ZAPADNE BOSNE I HERCEGOVINE [Izvod] [Rad]

Xiu-ping LI, Wen-dong MA , Wei CHANG, Chunbo LIANG, Hai-xin ZHAO,Jun-xiang GUO, Cheng-yan SONG, Guo-jun PAN

LINKAGE DISEQUILIBRIUM ANALIZA MARKERA ZA OTPORNOST NA OBEZBOJAVANJE LISNOG RUKAVCA KOD PIRINČA GAJENOG U HLADNOM REGIONU SEVEROISTOČNE KINE [Izvod] [Rad]

Milan BIBERDŽIĆ, Jelena STOJILJKOVIĆ,Saša BARAĆ, Aleksandar ĐIKIĆ, Danijela PRODANOVIĆ, Dragana LALEVIĆ

UTICAJ HIBRIDA I ROKA SETVE NA PRINOS I BRZINU OTPUŠTANJA VODE IZ ZRNA KUKURUZA [Izvod] [Rad]

Mahdi BAYAT, Reza AMIRNIA, Hakan OZKAN, Aysun GEDIK, Duygu ATES, Mehdi RAHIMI, Bahattin TANYOLAC

IDENTIFIKACIJA MARKERA POVEZANIH ZA SVOJSTVIMA ZA MARKER-ASISTIRANU SELEKCIJU ŠAFRANA [Izvod] [Rad]

Rameez RAJA, Naresh Bahadur SINGH,Sheeraz Saleem BHAT

OCENA GENETIČKE RAZNOVRSNOSTI VISOKOPRINOSNIH KLONOVA SALIX POMOĆU RAPD I SSR MARKERA [Izvod] [Rad]

Tonmoy CHAKRABARTY, Umakanta SARKER, M. HASAN, and M. M. RAHMAN

VARIABILITNOST U MINERALNOM SASTAVU, PRINOSU I KOMPONENTAMA PRINOSA STABLA AMARANTUSA (Amaranthus lividus) Izvod] [Rad]

Ida DJURDJEVIČ, Simona SUŠNIK BAJEC

LASERSKA MIKRODISKCIJA PIGMENTNIH ĆELIJA IZ KOŽE SALMONIDNE RIBE ZA IDENTIFIKACIJU RAZLIČITO EKSPRIMOVANIH GENA U ĆELIJSKOJOJ POPULACIJI [Izvod] [Rad]

Jelena MESAROVIĆ, Jelena SRDIĆ, Snežana MLADENOVIĆ DRINIĆ, Vesna Dragičević, Milena Simić, Milan Brankov, Dušanka Milojković-Opsenica

ANTIOKSIDATIVNI STATUS RAZLIČITIH HIBRIDA KUKURUZA ŠEĆERCA NAKON PRIMENE HERBICIDA I FOLIJARNOG ĐUBRIVA [Izvod] [Rad]

Emre SEVİNDİK, Kübra YALÇIN

FILOGENETSKA ANALIZA NEKIH CITRUS L. (RUTACEAE) TAKSA U TURSKOJ NA OSNOVU INTRONA HLOROPLASTA (cpDNA) trnL-f I SEKVENCI DNK [Izvod] [Rad]

Yalçın COŞKUN

OCENJIVANJE RAZLIČITIH MODELA SIGMOIDALNOG RASTA I KLIMATSKIH PARAMETARA ZA AKUMULACIJU SUVE MATERIJE KOD OVSA [Izvod] [Rad]

Bojana RISTANOVIĆ, Zoran Ž. ILIĆ
UTICAJ STAROSTI MAJKE NA MASU TELA JAGNJADI OD RODJENJA DO ODBIJANJA KOD RAZLIČITIH SOJEVA DOMAĆE OVCE PRAMENKE [Izvod] [Rad]

Dragana BRANKOVIĆ-RADOJČIĆ, Vojka BABIĆ, Zdenka GIREK, Tomislav ŽIVANOVIĆ, Aleksandar RADOJČIĆ, Milomir FILIPOVIĆ, Jelena SRDIĆ
PROCENA VISINE I STABILNOSTI PRINOSA ZRNA KUKURUZA AMMI ANALIZOM [Izvod] [Rad]

Bojan MITROVIĆ, Dušan STANISAVLJEVIĆ, Filip FRANETA, Sanja MIKIĆ, Petar ČANAK, Bojana VUJOŠEVIĆ, Emilija NIKOLIĆ-ĐORIĆ

NEPARAMETRIJSKA ANALIZA FENOTIPSKE STABILNOSTI DVE POLUSRODNIČKE POPULACIJE KUKURUZA [Izvod] [Rad]

Mueen Alam KHAN

DOSTIGNUĆA I PERSPEKTIVE MOLEKULARNOG OPLEMENJIVANJA ZA TOLERANTNOST PREMA SUŠI KOD SOJE (Glycine max (L.) MERR.) [Izvod] [Rad]

Jan BIŃKOWSKI, Marek KMIEĆ, Jakub KUBIŚ

OPŠTE KARAKTERISTIKE PROCESA MELANOGENEZE SA POSEBNIM OSVRTOM NA ULOGU PAX3 GENA Izvod] [Rad]

Svetlana PEROVIĆ, Gorana VEINOVIĆ,Jelena ANTIĆ STANKOVIĆ

PREGLED O ANTIBIOTSKOJ REZISTENCIJI: POREKLO I MEHANIZMI BAKTERIJSKE REZISTENCIJE [Izvod] [Rad]

Kosana Konstantinov, Snežana mladenović drinić

50 godina časopisa Genetika (1968 – 2018)[Tekst]

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50 broj 3 (2018), str: 755-770

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1803755B

Orginal scientific paper

OCENA STABILNOSTI PRINOSA LINIJA KUKURUZA

POMOĆU GGE-BIPLOT ANALIZE

Dragan BOŽOVIĆ^1*, Tomislav ŽIVANOVIĆ^1*, Vera POPOVIĆ^2*, Mladen TATIĆ²,

Zagorka GOSPAVIĆ³, Zoran MILORADOVIĆ⁴, Goran STANKOVIĆ⁵, Milorad ĐOKIĆ⁴

¹Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Zemun, Srbija;

²Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Srbija;

³Univerzitet u Beogradu, Fakultet za Civilno Inženjerstvo, Beograd, Srbija;

⁴Univerzitet Educons, Fakultet ekološke poljoprivrede, Sremska Kamenica, Srbija;

⁵Institut za kukuruz Zemun Polje, Zemun Polje, Srbija

Izvod

Genotipovi kukuruza imaju drugačiju reakciju pri različitim: lokalitetima, godinama, tretmanima ili njihovoj kombinaciji, usled prisustva interakcije genotipa i sredine. Cilj ove studije bio je da se proceni uticaj interakcije genotip x lokalitet x godina x tretman (G×L×Y×T) pomoću AMMI modela, kako bi se identifikovali genotipovi kukuruza sa stabilnim i visokim prinosima u različitim vegetacionim sezonama. Ispitivanja sa sedam linija/genotipova kukuruza sprovedena su tokom dve godine (2010-2011), četiritretmana i na dve lokacije: Pančevo i Zemun Polje. Rezultati pokazuju da je uticaj: genotipa (G), lokaliteta (L), tretmana (T) i interakcije G × L, G × T, Y × L, Y × T, L × T, G × Y × T, G × L × T, Y × L × T, G × Y × L × T, na prinos kukuruza bio značajan (p <0.01). AMMI analiza glavnih komponenti IPCA1 i IPCA2 za interakciju G×L i G×T pokazuje da prva glavna komponenta, IPCA1, obuhvata 100% od sume kvadrata interakcije G×L i pokazala je statistički značajan uticaj. Rezultati pokazuju da sume kvadrata prve i druge glavne komponente (PC1 i PC2) čine 100% sume kvadrata interakcije G×L. Udeo IPCA1 kada je u pitanju interakcija G×T iznosila je 47,39%, a IPC2 37,94%. IPC1 i IPC2 kod ove interakcije iznosila je 85,33%. Visok nivo IPC2 ukazuje na značajan uticaj tretmana. Rezultati AMI analize pokazuju da postoji značajna razlika između reakcije genotipova na različite ekološke uslove za ispitivane faktore. Takođe su omogućili, bolji uvid u specifičnu povezanost prinosa zrna kukuruza, lokaliteta, tretmana i meteoroloških varijabli. Među testiranim linijama/genotipovima kukuruza, linije L-5, L-4 i L6 mogu se izdvojiti kao genotipovi sa najvecim prinosima, međutim linija L-5 se može preporučiti za dalje programe oplemenjivanja u proizvodnju velikih razmera zbog stabilnih i visokih prinosa.

Autor za kontakt: Dragan Božović, University of Belgrade, Faculty of Agriculture, Nemanjina 6, Zemun–Belgrade, Serbia; and Vera Popović, Institute of Field and Vegetable Crops, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, Serbia, E-mail: bravera@eunet.rs; stragrospancevo@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 771-790

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803771M

Original scientific paper

Tanmay MUKHOPADHYAY, Soumen BHATTACHARJEE*

Laboratorija za ćelijsku i molekularnu biologiju, Departman za zoologiju, Univerzitet u Severnom Bengalu, Raja Rammohunpur, Siliguri, Oblast, Darjeeling, Zapadni Bengal, Indija

Izvod

Badis badis je ugrožena slatkovodna riba u Indiji, a njena populaciona genetička arhiktetura je u velikoj meri neistražena u istočnom pod-himalajskom hotspo-u za biodiverzitet u zapadnom Bengalu, Indija poznatim i kao terai i Dooars. Ukupno sedamnest populacija iz tri glavna rečna sliva Mahanadi (Terai), Teesta i Jaldhaka (Dooars) su proučavani pomoću RAPD i ISSR fingerpritinga. Polimorfizam, genetički diverzitet i Shann-ov informacioni indeks su izračunati za svaku populaciju. najviša vrednost Nei genetičkog diverziteta (0.1436± 0.1963 i 0.1409 ±0.1954 za RAPD i ISSR analizu) i Shannon-og informacionog indeksa (0.2150±0.2794 i 0.2109 ±0.2785 za RAPD i ISSR analizu) utvrđeni su u Jaldhaka rečnom sistemu. UPGMA dendrogram je pokazao da su Mahananda i Teesta populacije iz jedne grupe, a da je Jaldhaka u odvojenoj grupi. U odnosu na ostala proučavanja genetičkog diverziteta Badis badis, u ovom istraživanju je utvrđen mali diverzitet, s tim što je populacija imala nešto viši diveruitet u rečnom slivu Jaldhaka. Zbog toga Jaldhaka populacija treba da bude konzervirana da bi se zaštitio genetski pool ove ugrožene vrste. Nizak nivo genetičke raznovrsnosti pronađen je u ovoj studiji među sedamaest populacija opravdavaju nedavno dodeljivanje ugroženog statusa ovoj vrsti.

Autor za kontakt: Soumen Bhattacharjee, e-mail: soumenb123@rediffmail.com / sbhnbu@gmail.com, Phone: +91-9474674013 (Cell)/+91-353-2776353 (O)

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3(2018), str: 791-802

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1803791G

Original scientific paper

ISPITIVANJE GENETIČKIH ODNOSA IZMEĐU SORTI OBIČNE HELJDE (Fagopyrum esculentum MOENCH) IZ ZAPADNOG BALKANA UPOTREBOM MORFOLOŠKIH I SSR MARKERA

Jasmin GRAHIĆ¹, Mirha ĐIKIĆ¹, Drena GADŽO¹, Silvio ŠIMON², Mirsad KURTOVIĆ¹,

Ivan PEJIĆ³, Fuad GAŠI¹

¹Poljoprivredno-prehrambeni fakultet, Univerzitet u Sarajevu, Sarajevo, Bosna i Hercegocina

²Zavod za vinogradarstvo i vinarstvo, Hrvatski centar za poljoprivredu, hranu i selo, Zagreb, Hrvatska

³Zavod za oplemenjivanje bilja, genetiku i biometriku, Agronomski fakultet, Univerzitet u Zagrebu, Zagreb, Hrvatska

Izvod

Kako bi se analizirali genetički odnosi i diverzitet kod obične heljde iz Zapadnog Balkana, ispitane su tri sorte koje se proizvode pod imenima ‘Čebelica’, ‘Darja’ i ‘Goluba’, i to korišćenjem 10 SSR i 32 morfološka markera. Osam od deset korišćenih markera uspelo je da amplificira u proseku 7 SSR alela po lokusu. Analizom molekularne varijanse (AMOVA) je otkriveno da se samo 2,6% ukupnog diverziteta odnosilo na razlike između ‘Darja-e’ i ‘Goluba-e’. Najveća razlika je utvrđena između sorti ‘Goluba’ i ‘Čebelica’ (f_CT = 0,136; p < 0,001). Faktorijska korespodentna analiza je takođe pokazala jasnu diferencijaciju između prethodno navedenih sorti. Rezultati hijerarhijskog klasterisanja, dobijeni korišćenjem morfoloških podataka izmerenih kod tri analizirane sorte heljde, nisu u potpunosti u skladu sa rezultatima dobijenim genetičkim analizima. Naime, hijerarhijsko klasterisanje je pokazalo da postoji mnogo veća razlika između ‘Darja-e’ i ‘Čebelica-e’ nego između ‘Goluba-e’ i ‘Čebelica-e’, ali je grupisanje sorti zasnovano na Euklidskoj distanci i ono zasnovano na SSR podacima dalo jednake rezultate. Oba pristupa, tj. primena SSR i morfoloških markera, identifikovala su ‘Čebelica-u’ kao najdivergentiji materijal od analiziranih sorti. Sortna čistoća stranoopodnih vrsta koje se proizvode na području Zapadnog Balkana je veoma upitna zbog činjenice da proizvođači kao setveni materijal uglavnom koriste seme neproverenog porekla, te ono dobijeno žetvom date kulture prethodne sezone.

Autor za kontakt: Jasmin Grahić, PhD; Faculty of Agriculture and Food Sciences, University of Sarajevo, Zmaja od Bosne 8, 71000 Sarajevo, Bosnia and Herzegovina. Telephone number: +387 33 225 727; Fax number: +387 33 667 429; E-mail: grahic.jasmin@live.com.

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 803-816

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803803O

Original scientific paper

OCENA GENETIČKOG DIVERZITETA Smallanthus sonchifolius (Poepp. & Endl.) H. ROBINSON POPULACIJA POMOĆU AFLP MARKERA

Jaroslava OVESNÁ¹, Daniela RUSSO^2*, Domenico FRESCURA², Eloy Fernández CUSIMAMANI^3*, Eva SVOBODOVÁ³, Luigi MILELLA²

¹Departman za molekularnu biologiju, Institut za ratarstvo, Prag, Češka

²Univerzitet Basilicata, Departman za nauku, Potenza, Italija

³Češki univerzitet za prirodne nauke, Fakultet za tropske poljoprivredne nauke, Prag 6, Češka

Izvod

AFLP (Polimorfizam amplifikovanih dužina fragmenata) analiza je urađena na Smallanthus sonchifolius u cilju proučavanja genetičkog diverziteta. To je etnomedicinska jestiva biljka autohtona u Peruu i kultivisana u mnogim drugim zemljama. Trinaest populacija je analizirano odabranim AFLP kombinacijama prajmera, koji su dali ukupno 185 fragmenata, od kojih je 180 bili polimorfno (97.00% polimorfizma). Prosečan broj fragmenata po kombinaciji prajmera bio je 37, ali kombinacija MseI (M)-CAG/EcoRI (E)-ACT je imala najveći broj od 63 amplikona, dok je kombinacija M-CAG/E-ACC imala samo 27. Određene su osobine markera kao što su snaga (RP), marker indeks (MI) i sadržaj informacija o polimorfizmu (PIC). RP je varirao od 11.54 (M-CAG/E-ACC) do 27.54 (M-CAG/E-ACT), PIC od 0.25 (M-CAG/E-AGC) do 0.28 (M-CAG/E-ACA), dok je MI bio u rasponu od 6.18 (M-CAG/E-ACC) do 15.95 (M-CAG/E-ACT). Klaster i PCA analiza primenjene su za utvrđivanje međuzavisnosti jakon populacija. Zaključili smo da su AFLP markeri pokazali najveću efikasnost u proceni genetičke raznovrsnosti kod jakona.

Autor za kontakt: Daniela Russo, University of Basilicata, Department of Science, V.le dell’Ateneo Lucano, 85100 Potenza, Italy, Daniela.russo@unibas.it; tel.+39 0971 205525 fax +39 0971 205501

Eloy Fernández Cusimamani, Czech University of Life Sciences Prague, Faculty of Tropical AgriSciences, Kamýcká 129, 165 21 Prague 6, Suchdol, Czech Republic, eloy@ftz.czu.cz tel/fax +420 22438 2183.

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 817–828

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1803817M

Original scientific paper

VARIJABILNOST, KORELACIJE, PATH ANALIZA I STEPWISE REGRESIJA KOMPONENTI PRINOSA RAZLIČITIH GENOTIPOVA PŠENICE

Mirela MATKOVIC STOJSIN1*, Veselinka ZECEVIC1, Sofija PETROVIC2,

Miodrag DIMITRIJEVIC2, Danica MICANOVIC3, Borislav BANJAC2, Desimir KNEZEVIC4

¹Univerzitet Megatrend, Fakultet za Biofarming, Bačka Topola, Srbija

²Univerzitet u Novom Sadu, Poljoprivredni fakultet, Novi Sad, Srbija

³Privredna komora Srbije, Beograd, Srbija

⁴Univerzitet u Prištini, Poljoprivredni fakultet, Kosovska Mitrovica, Lešak, Kosovo i Metohija, Srbija

Izvod

Sa ciljem da se pouči varijabilnost i međusobni odnos između različitih komponenti prinosa pšenice, zasnovan je ogled po slučajnom blok sistemu, sa deset genotipova pšenice, u tri vegetacione sezone (2010-2012). Broj klasića po klasu i masa zrna po klasu su imale nisku genotipsku i fenotipsku varijabilnost, dok je najviša varijabnilnost zabeležena kod visine biljke. Visoka heritabilnost ustanovljena je kod visine biljke (h²=93,1%), dužine klasa (h²=92,3%) i rastresitosti klasa (h²=92,9%). Najniža heritabilnost je zabeležena kod mase zrna po klasu (h²=35,6%). Masa zrna po klasu je u značajnoj pozitivnoj genotipskoj i fenotipskoj korelaciji sa svim osobinama (visina biljke, dužina klasa, broj klasića po klasu, broj zrna po klasu i masa klasa), osim sa rastresitošću klasa. Najvišu fenotipsku korelaciju sa masom zrna po klasu je ostvarila masa klasa (r_f=0,988), a najvišu genotipsku korelaciju broj klasića po klasu (r_g=0,981). Path koeficijent pokazuje da sve osobine, osim dužine klasa, imaju značajan direktni efekat na masu zrna po klasu. Stepwise regresijom je ustanovljeno da je 87,1% varijacije mase zrna po klasu objašnjeno modelom koji isključuje dužinu klasa. Masa klasa i visina biljke imaju najviši opšti i pojedinačni doprinos povećanju mase zrna po klasu.

Autor za kontakt: Mirela Matković Stojšin, Megatrend University, Faculty of Biofarming, Marsala Tita 39, Backa Topola, Serbia, Phone +381 24 712 209, e-mail: mirelam89@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str:829-836

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803829A

Original scientific paper

REZULTATI TERAPIJE ENZIMSKE ZAMENE KOD BUGARSKIH PACIJENATA SA OZBILJNIM OBLIKOM HUNTER-OVOG SINDROMA TOKOM PERIODA PRAĆENJA OD 42 MESECA

Daniela AVDJIEVA-TZAVELLA¹, Hadil KATHOM¹, Ivanka SINIGERSKA², Zlatina TASEVA³, Radka TINCHEVA¹

¹Departman za klinicku genetiku, Univerzitetska pedijatriska bolnica, Medicinski Univerzitet, Sofija, Bugarska

²Nacionalna genetička laboratorija, Sbalag, Majcin Dom, Medicinski Univerzitet, Sofija, Bugarska

³Kinesioterapeut, Univerzitetska pedijatrijska bolnica, Medicinski Univerzitet, Sofija, Bugarska

Izvod

Hunter-ov sindrom (Mucopolysaccharidosis type II, MPS II) je retka bolest izazvana nedostatkom enzima iduronate-2-sulfataze (IDS), koja rezultira akumulacijom lizozoma nedegradiranih glikozaminoglukana (GAGs) sulfata u različitim tkivima i organima. Terapija zamene enzima sa rekombinantnom (ERT) iduronate-2-sulfatazom je prvi primer bolest specifičnog tretmana Hunter-ovog sindroma. Klinički podaci o upotrebi idursulfaze u terapiji pacijenata su ograničeni i kontroverzni. Naše proučavanje reakcije pacijenata posle 42 meseca primene enzimske terapije dalo je nova saznanja o njenim prednostima i nedostacima. Pet dečaka sa ozbiljnim oblikom MPS II (starosti od 5−17 godina) lečeni su idursulfazom u periodu od najmanje 8 meseci do maksimalno 42 meseca. ERT sa idursulfazomje bila povezana sa poboljšanjem urinarnog izlučivanja GAG i veličine slezine, stabilizacijom srčanih bolesti, i bez uticaja na zglobove i zapreminu jetre. MPS II je progresivna bolest i odgovor na ERT zavisi I od stanja fenotipa na početku tretmana.

Autor za kontakt: Daniela Avdjieva-Tzavella, University Pediatric Hospital, Department of Clinical Genetics, 11 Acad. Ivan Geshov str., Sofia 1606, Bulgaria; Tel: +359888124230; e-mail address: davdjieva@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str:837-846

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803837T

Original scientific paper

FREKVENCIJA GJB2 MUTACIJA KOD FAMILIJA SA AUTOZOMALNIM RECESIVNIM NE-SINDROMSKIM GUBITKOM SLUHA U HUZESTAN PROVINCIJI

Parisa TAHMASEBI^1,2, Morteza Hashemzadeh CHALESHTORI³, Fatemeh ABDOLLAHNEJAD⁴, Zahra ALAVI⁴, Ladan SADEGHIAN³, Farah TALEBI⁵, Javad MOHAMMADI-ASL⁶, Nader SAKI⁷, Seyed Reza Kazemi NEZHAD¹, Mohammad Amin TABATABAIEFAR^8,9*

¹Departman za genetiku, Shahid Chamran Univerzitet u Ahvazu, Iran

²Departman za biologiju, Ilam Univerzitet, Ilam, Iran

³Ćelijski i molekularni istraživački centar, hahrekord Univerzitet za medicinske nauke, Shahrekord, Iran

⁴Departman za molekularnu genetiku, Shahrekord ogranak, Islamski Azad Univerzitet, Shahrekord, Iran

⁵Genetički savetodavni centar, Organizacija za socijalnu pomoć, Ahvaz, Iran

⁶Departman za medicinsku genetiku, Medicinska skola, Ahvaz Jundishapur Univerzitet za medicinske nauke, Ahvaz, Iran

⁷Departman za otolaringologiju, Medicinska škola, Ahvaz Jundishapur Univerzitet za medicinske nauke, Ahvaz, Iran

⁸Departman za genetiku i molekularnu biologiju, Medicinska škola, Isfahan Univerzitet za medicinske nauke, Isfahan, Iran

⁹Genetički departman, Erythron Patobiološka i genetička laboratorija, Isfahan, Iran

Izvod

Gubitak sluha je uzrokovan i genetskim i faktorima spoljašnje sredine. U tom smislu, više od polovine slučajeva je genetski uzrokovano. Nasledni gubitak sluha se deli na sindromske i ne-sindromske slučajeve. Glavni način nasleđivanja (80%) u ne-sindromskim slučajevima je autozomni recesivan, što je poznato kao autozomni recesivni ne-sindromski gubitak sluha (ARNSHL). Iako je bolest veoma genetski heterogena, gen GJB2 ima najveći efekat. Cilj ovog istraživanja je da se utvrdi uloga GJB2 mutacija i DFNB1 lokusa u grupi porodica sa ARNSHL-om u provinciji Huzestan u Iranu. Ova studija je sprovedena u 50 velikih porodica sa ARNSHL-OM (sa prioritetom od 4 pacijenta) u provinciji Huzestan, u jugozapadnom Iranu. Prvo, u cilju proučavanja GJB2 genskih mutacija, izvršeno je direktno sekvenciranje u svim porodicama. Osim toga, u porodicama sa negativnim ili heterozigotnim mutacijama u GJB2, linkage analiza obavljena je pomoću STR (Short Tandem Repeat) koji se odnose na DFNB1 lokus. Genotipovi, vezani za svaku porodicu, određeni su metodom PCR-PAGE. Od 50 porodica sa ARNSHL-om, nakon direktnog sekvenciranja, šest porodica (12%) je pokazalo homozigotne mutacije u GJB2 genu. Shodno tome, primećeno je da je c.35delG najčešća mutacija (50%) u populaciji. Štaviše, c.358-360delGAG, c.506G> A, c.71G> mutacije su identifikovane u 3 različite porodice. Pored toga, kod DFNB1 lokusa nije bilo povezivanja za preostale porodice. Niska frekvencija (12%) mutacija GJB2 u našoj studiji ukazuje na to da se drugi lokusi i geni trebaju proučavati u cilju razjašnjavanja etiologije ARNSHL-a u ovoj provinciji.

Autor za kontakt: Mohammad Amin Tabatabaiefar,Department of Genetics and Molecular Biology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Hezarjarib St., Isfahan 81746-73461, Iran, Tel: (098) (0)31 3792 2487, E-mail: tabatabaiefar@med.mui.ac.ir

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 847-854

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803847C

riginal scientific paper

POVEZANOST IZMEĐU POLIMORFIZMA GENA IL-4 I HRONIČNE OBSTRUKTIVNE BOLESTI PLUĆA PACIJENATA U HEBEI PROVINCIJI, KINA

Yumin CHI, Qingguo DI, Guangchao HAN, Min LI, Baohua SUN*

Respiratorni departman, Cangzhou centralna bolnica, Cangzhou 061001, Hebei Provincija, Kina

Izvod

Cilj rada je bio proučavanje povezanosti između polimorfizma IL-4 gena i hronične obstruktivne bolesti pluća (COPD) pacijenata u Hebei provinciji. Sakupljeni su uzorci krvi 62 pacijenta sa COPD i 301 zdrave osobe. Polimorfizam IL-4 gena detektovan je PCR metodom sa sekvenca specifičnim prajmerima. Utvrđena je značajna razlika u alelima kod IL-4-33, IL-4-590 i IL-4-1098 između obolelih i zdravih osoba (P<0.05). IL-4-590/C (P<0.001, OR = 4.619, CI = 1.640-7.985) su imali najveću osetljivost, ukazujući da ljudi sa ovim alelom bili 3.6 puta više skloni COPD nego oni sa IL-4-33-590/T alelom. COPD osetljivih pacijenata je bio pozitivno povezan sa IL-4-33/C:C (P<0.001, OR = 5.3, CI = 0.939-7.714), IL-4-590/C:C (P<0.001, OR = 29.5, CI = 11.138-57.647) i IL-4-1098/T:T (P<0.001, OR = 3.3, CI = 1.016-7.862). Prema nivou zaštite, COPD pacijenata je bio negativno povezan sa IL-4-33/C:T (P = 0.009, OR = 0.109, CI = 0.015-0.809), IL-4-590/C:T (P = 0.009, OR = 0.397, CI = 0.195-0.810), IL-4-1098/G:G (P<0.001, OR = 0.133, CI = 0.054-0.331) i IL-4-1098/G:T (P<0.001, OR = 0.209, CI = 0.104-0.527). IL-4/TCT (P<0.001, OR = 35.500, CI = 11.30-111.515) je pronađen kod osetljivih pacijenata. Negativna povezanost je pronađena između COPD I haplotipova: IL-4/TTC (P<0.001, OR = 0.061, CI=0.008-0.443) i IL-4/GCC (P<0.001, OR = 0.193, CI = 0.076-0.488). IL-4/GCT, IL-4/GTC i IL-4/GTT su pronađene samo kod zdravih osoba. Polimorfizam IL-4 gena (loci -1098, -590 and -33) bili su blisko povezani sa COPD u Hebei provinciji.

Autor za kontakt: Baohua Sun, Respiratory Department, Cangzhou Central Hospital, Cangzhou 061001, Hebei Province, P.R. China, E-mail: sunbhcch@hotmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 855-862

Srbija

UDC 575.630.6

https://doi.org/10.2298/GENSR1803855S

Original scientific paper

GENETSKI TREND FUNKCIONALNOG PRODUKTIVNOG ŽIVOTA U POPULACIJI CRNO BELIH GOVEDA U SRBIJI

Dragan STANOJEVIĆ¹, Radica DJEDOVIĆ¹, Vladan BOGDANOVIĆ¹, Nikola RAGUŽ², Denis Kučević³, Mladen POPOVAC¹, Petar STOJIĆ⁴, Ljiljana SAMOLOVAC⁵

¹Institut za zootehniku, Poljoprivredni fakultet Zemun, Univerzitet u Beogradu, Srbija

²Poljoprivredni fakultet, Univerzitet Josip Juraj Strossmayer Osijek, Hrvatska

³Departman za stočarstvo, Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u Novom Sadu, Srbija

⁴Institut PKB Agroekonomik, Srbija

⁵PKB, Beograd, Srbija

Izvod

Istraživanje je sprovedeno sa ciljem da se proceni genetski trend za trajanje funkcionalnog produktivnog života (FLPL) u populaciji crno belih goveda u Srbiji. Ispitivanje i genetsko vrednovanje bikova za funkcionalnu dugovečnost izvršeno je na setu podataka koji je ustupljen od strane Poljoprivredne korporacije Beograd AD (PKB), koji je sadržao podatke o dugovečnosti i poreklu za 22109 krava, od čega su 26% činili cenzurisani zapisi. Funkcionalno trajanje produktivnog života (FPLP) predstavlja vremenski period od teljenja do izlučenja ili cenzurisanja, korigovan za proizvodnju mleka. Priplodne vrednosti procenjene su primenom Weibull-ovog metotoda proporcionalnih rizika u okviru analize preživljavanja, dok je genetski trend za FLPL izračunat primenom regeresijske analize. Grla obuhvaćena analizom prvi put su se telila u prosečnom uzrastu od 809 dana ii mala su prosečan udeo od 81,9 % gena holštajn frizijske rase. Prosečno trajanje produktivnog života iznosilo je 1267 dana (41,6 meseci). Distribucija standardizovanih priplodnih vrednosti bikova nije se statistički značajno razlikovala od normalne distribucije. Prosečna standarizovana priplodna vrednost iznosila je 99. Utvrđen je blago pozitivan genetski trend, odnosno selekcijom je dužina funkcionalnog produktivnog života povećana za 0,021 dan na godišnjem nivou, dok je pouzdanost procenjenih priplodnih vrednosti imala negativan trend.

Autor za kontakt: Dragan Stanojević, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, University of Belgrade, Nemanjina 6, 11080 Zemun, Serbia, phone: +38111 4413555, E-mail: stanojevic@agrif.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 863-883

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1803863J

Original scientific paper

nUTRITIVNE KARAKTERISTIKE MAKEDONSKIH LOKALNIH POPULACIJA STRNIH ŽITA KAO IZVOR NOVE GENETIČKE VARIJABILNOSTI

Suzana JORDANOVSKA¹, Zoran JOVOVIĆ², Željko DOLIJANOVIĆ³,

Vesna DRAGIČEVIĆ⁴, Gordana BRANKOVIĆ⁵, Vera ĐEKIĆ⁶

¹ Univerzitet svetog Ćirila i Metodija, Poljoprivredni institut, Skoplje, Makedonija
²Univerzitet Crne Gore, Biotehnički fakultet, Podgorica, Crna Gora

³Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Katedra za agrotehniku i agroekologiju, Beograd, Srbija

⁴Institut za kukuruz “Zemun Polje”, Beograd, Srbija

⁵Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Katedra za genetiku, oplemenjivanje biljaka i semenarstvo, Beograd, Srbija

⁶Centar za strna žita, Kragujevac, Srbija

Izvod

Cilj ovog istraživanja je bio da se prouči: i) genetička varijabilnost nutritivnih karakteristika makedonskih lokalnih populacija strnih žita - pšenice, ječma, ovsa i raži; ii) povezanost nutritivnih karakteristika makedonskih lokalnih populacija strnih žita; iii) jačinu i slabost lokalnih populacija strnih žita na osnovu profila nutritivnih karakteristika. Sakupljanje genetičkih resursa lokalnih populacija strnih žita je vršeno na različitim lokalitetima u ruralnim oblastima Makedonije. Od uzorka iz svake lokalne populacije izmjereno je 10 poduzoraka mase sjemena od 100 g, da bi se dobio reprezentativan analitički uzorak. Analiziran je sadržaj vlage (MOI), sadržaj proteina (PC), sadržaj masti (FC), sadržaj sirovih vlakana (CF), sadržaj vlažnog glutena (WG) i sadržaj suvog glutena (DG) na osnovu standardnih akreditovanih metoda. Kao najperspektivnije lokalne populacije izdvojene su: Okalesta bela (CF = 2,62%), pšenica; Zimski (WG = 9,24%), Dabilski nizok (DG = 4,2%), Ednoreden (CF = 5,18%), ječam; Shopski (PC = 14,62%), Gabarski (FC = 6,46%), Sekulichki (CF = 9,89%), ovas i Chalakliski (PC = 14,43%, CF = 8,16%), Koselski (FC = 4,19%), Gabarski (DG = 3,14%), raž. Najviše vrijednosti koeficijenta varijacije su utvrđene za FC (14,55%, 14,13%, 12,57%) lokalnih populacija ječma, ovsa i pšenice i za MOI (8,64%) raži. Najniže vrijednosti koeficijenta varijacije su utvrđene za: MOI (6,31%) ovsa, WG (5,27%) pšenice, DG (5,23%) ječma i FC (4,25%) raži. Kod makedonskih lokalnih populacija pozitivno povezane su bile: sve nutritivne karakteristike osim PC i CF pšenice; WG, DG, MOI (jedan klaster), FC, CF (drugi klaster) ječma; sve nutritivne karakteristike, osim MOI i CF, ovsa; PC, CF, FC (jedan klaster), DG, MOI (drugi klaster) raži.

Autor za kontakt: Zoran Jovović, University of Montenegro, Biotechnical Faculty Podgorica, Mihaila Lalića 1, 81000 Podgorica, Montenegro, email:zoran.jovovic.btf@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 885–893

Srbija

UDC 575.630.6

https://doi.org/10.2298/gensr1803885K

Originani naučni rad

POLIMORFIZAM CAST GENA U POPULACIJAMA OVNOVA TUVANA RASE

Ksenia A.KULIKOVA¹, Yusupjan A.YULDASHBAEV¹, Milan P. PETROVIC²,

Violeta CARO PETROVIC², Dragana RUZIC MUSLIC², Nevena MAKSIMOVIC²,

Dusica OSTOJIC ANDRIC ²

¹Federalna državna budžetska obrazovna ustanova visokog obrazovanja "Državni agrarni univerzitet "Timirjazev", Fakultet za zootehniku i biologiju, Moskva, Ruska Federacija

²Institut za stočarstvo, Beograd-Zemun, Republika Srbija

Izvod

Tuva je jedan od glavnih centara za razmnožavanje ovaca u Ruskoj Federaciji. Tuvanska rasa ovaca je jedinstvena lokalna populacija ove Republike. Ispitivana rasa se javlja u dva tipa koji su posledica uslova gajenja. To su stepski tip i planinski tipu ovaca, aoba su potpuno prilagođena na spoljne faktore koji karakterišu stepe i planine. Ciljovogistraživanja bio je da se utvrdi genetski polimorfizam kalpastatinskog gena (CAST) u populaciji ovnova Tuva rase kod oba tipa i to u dva glavna centra u kojima se ona gaji. Genomska DNK je izolovana od 51 životinje stepskog tipaovaca i 100 životinja koje pripadaju planinskom tipu ovaca. Genomska DNK je izolovana pomoću komercijalnih kitova. Detekcija je izvršena pomoću PCR-RFLP. Korišćen je par prajmera: F: 5'-TGGGGCC CAATGACGCCATCGATG-3 'i R: 5'-GGTGGAGCAGCACTTCT GATCACC-3' da bi dobili 622 b.p. fragmenta CAST gena. Produkti PCR-a su rastvarani sa MspI restrikcionim enzimom. Kalpastatin lokus rastvoren sa MspI, je pokazao tri genotipa: MM, MN i NN. Učestalost genotipova MM, MN i NN bila je 80,39%, 17,65% i 1,96% u stepskom tipu i 77,00%, 22,00% i 1,00% u planinskom tipu ove rase. Najveća alelna frekvencija bila je za alele M 0,89 u MUE kod stepskog tipa i 0,88 u SUE kod ovnova planinskog tipa. Frekvencija alela N kod stepskog tipa imala je nižu vrednost 0,11, dok je u populacijiplaninskog tipa iznosila 0,12.

Autor za kontakt: Ksenia A. Kulikova, Federal State Budgetary Educational Institution
of Higher Education “Russian Timiryazev State Agrarian University”, Faculty of Animal Science and Biology, 49, Timiryazevskaya st., Building 5, Moscow, 127550, Russian Federation.
Tel: +(499) 976-0236, Fax: +(499) 976-1447, e-mail: dvulunie@yandex.ru

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 895-906

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803895R

Originani naučni rad

VARIJABILNOST GENOTIPOVA CRVENE DETELINE NA OSNOVU MORFOLOŠKIH MARKERA

Irena RADINOVIĆ^1*, Sanja VASILJEVIĆ², Miroslav ZORIĆ², Gordana BRANKOVIĆ¹, Tomislav ŽIVANOVIĆ¹, Slaven PRODANOVIĆ¹

¹ Departmant za Genetiku I oplemenjivanje biljaka, Poljoprivredni fakultet, Univerzitet Beograd, Zemun-Beograd, Srbija

²Departmant za krmno bilje, Institut za povrtarstvo i ratarstvo, Novi Sad, Srbija

Izvod

Crvena detelina (Trifolium pratense L.) je značajna krmna leguminoza umerenih regiona koja se dominantno koristi kao izvor stočne hrane. Cilj ovog istraživanja bila je procena morfološkog diverziteta kolekcije sačinjene od 46 genotipova crvene deteline, na osnovu analize pet morfoloških markera. Morfološki markeri su ocenjivani na osnovu UPOV deskriptora (2001) u ogledu postavljenom po potpuno slučajnom blok sistemu sa tri ponavljanja. Analizirane su sledeće osobine: vreme cvetanja, forma rasta, maljavost stabla, boja lista i intenzitet obojenosti pege na listu. Prosečna vrednost Shannon-ovog indeksa diverziteta pet morfoloških markera iznosila je 0.711. Analizom homogenosti ovih deskriptora objašnjeno je 71.2% ukupne varijabilnosti standardizovanih podataka, pri čemu je prvom osom objašnjeno 38,4%, a drugom 32,8% morfološke varijabilnosti. Analiza homogenosti je grupisala genotipove crvene deteline u sedam homogenih grupa u dvodimenzionalnom prostoru, čime je omogućena vizualizacija genotipskog diverziteta na osnovu ostvarenih kategorija morfoloških osobina. UPGMA klaster analiza morfoloških markera je omogućila je deskripciju četiri grupe genotipova sa genetičkim distancama zasnovanim na "simple matching" koeficijentu sličnosti. koji je bio u rasponu od 0.00 do 1.00. Poređenjem rezultata dobijenih primenom ove dve analize uočava se da su obe analize bile uspešne u grupisanju i diskriminaciji genotipova crvene deteline uz izvesne sličnosti i razlike, s tim što je prioritet u smislu sveobuhvatnosti potrebno dati HOMALS analizi.

Autor za kontakt: Irena Radinović, Department of Genetics and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, University of Belgrade, Zemun-Belgrade, Serbia, phone: +381 114413280,Fax: +381 11441352, email:calic@agrif.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 907-918

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803907S

Originani naučni rad

MOLEKULARNA FILOGENIJA Lallemantia L. (LAMIACEAE): NEPODUDARNOST FILOGENETSKIH STABALA I POJAVE HGT

Masoud SHEIDAI^*, Fahimeh KOOHDAR, Zeinab Moradiyan POODE

Fakultet za prirodne nauke i biotehnologiju, Shahid Beheshti Univerzitet, Teheran, Iran

Izvod

Rod Lallemantia Fisch. & C. A. Mey. (Familija Lamiaceae) je mali rod sa samo pet vrsta koje su jednogodišnje i dvogodišnje zeljaste biljke od medicinskog i hranljivog značaja. Rod je kavkaskog porekla i u Iranu sadrži pet vrsta. Ciljevi rada su bili sledeći: 1- ispitati pojavu filogenetskog “sukoba” između jedarne (ribozomalne) sekvence, jedarnih repetitivnih sekvenci i sekvenci plastida (rps16 intron, cp) u rodu Lallemantia (Lamiaceae), 2- ispitati pojavu inter-specifične hibridizacije unutar ovog roda, i 3-uporediti vreme divergentnosti vrsta od osnovne linije na osnovu molekularnih podataka. Ovo je prva analiza evolutivnog aspekta roda Lallemantia. Mi smo prvi dali molekularni prikaz pojave inter-specifične hibridizacije u rodu Lallemantia I prikazali da se filogenetski signali cp-DNK i ITS sekvenci značajno razlikuju.

Autor za kontakt: Masoud Sheidai, Faculty of Life Sciences & Biotechnology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. e-mail:msheidai@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 919–032

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803919R

Originani naučni rad

STUDIJA O STIMULACIJI SISTEMA IMUNOG SISTEMA KOD BALB / c MIŠA POMOĆU PCDNA3.1 (-) - FLAA RECOMBINANTNOG VEKTORA PROTIV Helicobacter pilori INFEKCIJE UPOTREBOM MOLEKULARNIH TEHNIKA

Behrouz RAMAZANI-DEHNAVI¹, Abbas DOOSTI^2*, Mohammad-Saeid JAMI^1,3

¹Departman za biologiju, Fakultet za osnovne nauke, Shahrekord ogranak, Islamski Azad Univerzitet, Shahrekord, Iran

²Biotehnološki istraživački centar, Shahrekord ogranak, Islamski Azad Univerzitet, Shahrekord, Iran

³Ćelijski i molekularni istraživački centar, Institut za osnovne zdravstvene nauke, Shahrekord Univerzitet medicinskih nauka, Shahrekord, Iran

Izvod

Helicobacter pylori, Gram-negativna mikroaerofilna bakterija, povezana je sa zapaljenjem želuca, bolestima duodenalnog i želudačnog ulkusa i karcinomom želuca. Ova bakterija zaražava stomak skoro polovine svetske populacije. Jedan od imunogenih gena ovog patogena je gen flaA koji može stimulisati imunološki sistem domaćina. U našoj prethodnoj studiji, imunološki odgovor u pCDNA3.1 (-) - flaA inficiranom BALB/c mišu na H. pylori infekciju, ispitivan je pomoću kvantitativnog RT-PCR-a (q-RT-PCR). Nakon pripreme pCDNA3.1 (-) - flaA rekombinantnog plazmida, miševi su infuzionisani u mišiće nogu rekombinantnim vektorom sa ili bez nanočestica. pcDNA3.1(-) je korišćena kao negativna kontrola. Uzorci krvi i tkiva svakog miša prikupljeni su u različito vreme. Nivo ekspresije citokin gena (uključujući IL-2, IFNγ, IL4) i interne kontrole bili su ocenjeni u perifernim krvnim ćelijama metodom q-RT-PCR. Takođe, ekspresija flaA gena u mišićima miševa merena je na 15, 30 i 45 dana nakon poslednje injekcije. Kod miševa gde je ubačen pcDNA3.1(-)-flaA, IL-2 i IFNγ geni su se značajno statistički povećali (p <0.001), a IL4 se značajno smanjio (p <0.001). Takođe, ekspresija flaA gena u mišićima miša je opadala s vremenom, dok su miševi u koje su ubačene pcDNA3.1(-)-flaA + nanočestice, pokazali bolji imuni odgovor zbog izmene u ekspresiji IL4. Na osnovu rezultata, može se zaključiti da rekombinantni vektor pcDNA3.1(-)-flaA zajedno sa nanočesticama stimuliše imuni sistem i može se ispitati u budućim proučavanjima kao isplativ metod za kontrolu H. pylori kod ljudi.

Autor za kontakt: Abbas Doosti, Biotechnology Research Center, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran, Postal box: 166; Tell: +98-38-33361001. Fax: +98-38-33361001; E-mail: biologyshki@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 933–942

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803933T

Originani naučni rad

OCENA HOLANDSKIH HIBRIDA PARADAJZA GAJENIH U USLOVIMA ZAPADNE BOSNE I HERCEGOVINE

Ivana TOŠIĆ¹*, Ljiljana BOŠKOVIĆ-RAKOČEVIĆ², Tihomir PREDIĆ¹,Novo PRŽULJ³, Bojana SAVIĆ¹, Vojislav TRKULJA¹

¹Poljoprivredni institut RS, Banja Luka, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina

²Univerzitet u Kragujevcu, Poljoprivredni fakultet, Čačak, Serbia

³Univerzitet u Banjoj Luci, Poljoprivredni fakultet, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina

Izvod

Uporedna ocena izvršena je na sedam hibrida paradajza (Lycopersicum esculentum L.) u periodu 2011-2013 u plasteniku u Poljoprivrednom institutu Republike Srpske, Banja Luka, Bosna i Hercegovina. Cilj ove studije je ispitivanje sadržaja suve materije, likopena i ukupnog prinosa holandskih hibrida paradajza u uslovima zapadne Bosne i Hercegovine. Eksperiment je postavljen u randomiziranom blok sistemu u tri ponavljanja. Sadržaj suve materije se kretao od 5.60% do 8.14%. Hibrid i interakcija hibrid x godina imala je značajan uticaj na sadržaj likopena i prinos paradajza. U zaključku, faktori koji su imali odlučujući uticaj na sadržaj suve materije, sadržaj likopena u plodu i ukupni prinos paradajza bili su godina, hibrid i tehnologija gajenja.

Autor za kontakt: Ivana Tošić, Agricultural Institute of Republic of Srpska, Banja Luka, Knjaza Miloša 17, 78000, Banja Luka, Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina, it.tosic@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3(2018), str:943–958

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1803943L

Originani naučni rad

LINKAGE DISEQUILIBRIUM ANALIZA MARKERA ZA OTPORNOST NA OBEZBOJAVANJE LISNOG RUKAVCA KOD PIRINČA GAJENOG U HLADNOM REGIONU SEVEROISTOČNE KINE

Xiu-ping LI^1,2# , Wen-dong³MA^# , Wei CHANG⁴, Chunbo LIANG^1,5, Hai-xin ZHAO^1,3,

Jun-xiang GUO³, Cheng-yan SONG³, Guo-jun PAN^1,3*

¹Heilongjiang Akademija za Poljoprivredne nauke, Postdoktorski Program, 150086, Harbin, Heilongjiang;

²Škola za prirodne nauke, Jiamusi Univerzitet, 154007, Jiamusi Heilongjiang;

³Istraživački institut za pirinač, Heilongjiang Akademija za Poljoprivredne nauke, 154026, Jiamusi Heilongjiang;

⁴Koledž za poljoprivredni inžinjering, Nanyang Normal Univerzitet, 473061, Nanyang, Henan

⁵Institut za industrijsko bilje, Heilongjiang Akademija za Poljoprivredne nauke, 150086, Harbin, Heilongjiang

Izvod

Ukupno 192 autohtone linije pirinča iz hladnog regiona severoistočne Kine analizirane su za otpornost na obezbojavanje lisnog rukavca u završnoj fazi klasanja korišćenjem metode toothpick embedding. Kao indikatori za ocenu bolesti korišćeni su apsolutna dužina lezije, relativna dužina lezije i dužina lezije. Linije su potom bile podvrgnute analizi strukture populacije i linkage disequilibrium-a; linije su podeljene u tri glavne grupe kako bi se identifikovali markeri otpornosti na bolest za upotrebu u oplemenjivanju pomoću markera. Utvrđeno je da je ukupno devet markera značajno povezano sa otpornošću kod pirinča; osam markera OSR23, RM270, RM339, RM470, RM536, RM569, RM1022, RM1163) je bilo povezano sa ocenom bolesti. Dodatno, marker RM283, bio je povezan i sa relativnom dužinom i sa dužinom lezije, i značajno je doprineo oceni fenotipske varijabilnosti. Markeri za otpornost opisani u ovom radu, mogu biti korisni za selekciju pomoću markera na otpornost kod pirinča.

Autor za kontakt: Pan Guo-jun, Rice Research Institute Heilongjiang Academy of Agricultural Sciences, 154026, Jiamusi Heilongjiang, sdsguojunpan@163.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 959-970

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1803959B

Originani naučni rad

UTICAJ HIBRIDA I ROKA SETVE NA PRINOS I BRZINU OTPUŠTANJA VODE IZ ZRNA KUKURUZA

Milan BIBERDŽIĆ¹, Jelena STOJILJKOVIĆ²,Saša BARAĆ¹, Aleksandar ĐIKIĆ¹, Danijela PRODANOVIĆ¹, Dragana LALEVIĆ¹

¹Univerzitet u Prištini, Poljoprivredni fakultet, Lešak, Srbija

²Poljoprivredna, savetodavna i stručna služba Leskovac, Leskovac, Srbija

Izvod

Brzina otpuštanja vode iz zrna kukuruza je posebno važna za raniju zriobu i pravovremenu obradu zemljišta za setvu naredne kulture. Cilj ovih istraživanja je bio da se utvrdi prinos i brzina otpuštanja vode iz zrna kukuruza u zavisnosti od hibrida i roka setve, u agroekološkim uslovima Juga Srbije (Leskovac). U tu svrhu postavljen je ogled tokom 2016. i 2017. godine na teritorije opštine Leskovac, na zemljištu tipa aluvijum. Ogled je bio postavljen po planu razdeljenih parcela u tri ponavljanja i uključivao je 6 hibrida različitih FAO grupa i tri roka. Prosečni sadržaj vode u zrnu u fiziološkoj i tehnološkoj zrelosti, kog svih hibrida i rokova setve u 2016. godini, bio je značajno manji nego u 2017. godini. Najveće prosečne prinose u 2016. godini imali su hibridi FAO grupe zrenja 600 i to u II i III roku setve, dok su u 2017. godini nejveće prinose ostvarili hibridi iz FAO grupe zrenja 500 i to u I i II roku setve. Prosečna brzina otpuštanja vode u 2016. godini, kod svih hibrida, bila je najveća u I roku setve, a u 2017. godini u II i III roku setve. Najintenzivniji period otpuštanja vode bio je od druge do četvrte nedelje od početka fiziološke zrelosti i razlikovao se u zavisnosti od FAO grupe zrenja. Ukoliko kukuruz gajimo u plodoredu sa pšenicom za preporuku, na ovom području, su hibridi iz FAO grupa zrenja 400 i 500. Ukoliko ga gajimo u plodoredu sa jarim kulturama poželjni su hibridi iz FAO grupe 600, posebno u povoljnim godinama.

Autor za kontakt: Milan Biberdžić, University in Prishtina, Faculty of Agriculture, Kopaonička bb, 38232 Lešak, Serbia. Tel. +381652621147 E-mail: mbiberdzic@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 971-982

Srbija

UDC 575.633.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803971B

Originani naučni rad

IDENTIFIKACIJA MARKERA POVEZANIH ZA SVOJSTVIMA ZA MARKER-ASISTIRANU SELEKCIJU ŠAFRANA

Mahdi BAYAT¹, Reza AMIRNIA², Hakan OZKAN³, Aysun GEDIK³, Duygu ATES³,

Mehdi RAHIMI⁴, Bahattin TANYOLAC^3,*

¹Mladi istraživači i elitni klub, Ogranak Mashhad, Islamski Azad Univerzitet, Mashhad, Iran.

²Departman za poljoprivredu i oplemenjivanje biljaka, Poljoprivredni fakultet, Urmia Univerzitet, Urmia, Iran.

³Departman za bioinžinjering, EGE Univerzitet, Izmir, Turska.

⁴Departman za biotehnologiju, Institut za nauku, visoku tehnologiju i spoljašnju sredinu, Univerzitet za Tehnologiju, Kerman, Iran.

Izvod

Određivanje veze između molekularnih markera i agronomskih osobina predstavlja odličan alat za selekciju pomoću markera. U ovoj studiji, multivarijantna stepenasta regresiona analiza korišćena je za procenu veze između SSR markera i nekih agronomskih osobina u ekotipovima šafrana. Za analize asocijacija korišćene su dvogodišnje prosečne vrednosti za izmerene osobine. Rezultati postupne analize regresije otkrili su značajnu asocijaciju između osobina i proučavanih lokusa. Identifikovano je ukupno 25 SSR markera. Markeri SCA382, SCA15 i SCD219 bili su povezani sa većinom osobina, i mogu se koristiti kao kandidat markeri u selekciji pomoću molekularnih markera.

Autor za kontakt: Bahattin Tanyolac, Department of Bioengineering, EBILTEM Institute, EGE University, Izmir, Turkey. Email: bahattin.tanyolac@ege.edu.tr

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 983-994

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803983R

Originani naučni rad

OCENA GENETIČKE RAZNOVRSNOSTI VISOKOPRINOSNIH KLONOVA SALIX POMOĆU RAPD I SSR MARKERA

Rameez RAJA¹, Naresh Bahadur SINGH²,Sheeraz Saleem BHAT³

¹Departman za genetičke resurse i oplemenjivanje drveća, Dr. Y.S.P. Univerzitet za hortikulturu i šumarstvo, Nauni, Solan 173230, HP, Indija

²Koledž za post-diplomske studije, Centralni Univerzitet za poljoprivredu, Barapani, (Meghalaya)-793103

³ICAR-Indijski Institut za livadske i krmne biljke, Jhansi-284003, Uttar Pradesh

Izvod

Vrbe su ekološke, brzo rastuće, višenamenske, široko rasprostranjene vrste širom sveta, a poboljšanje u programima oplemenjivanja proizvodnje biomase i drveta se može postići kroz programe hibridizacije među željenim klonovima. U radu je urađena molekularna karakterizacija, pomoću RAPD I SSR markera, 33 klona, od kojih je 25 dobijeno ukrštanjima imalo veću produkciju biomase, a osam klonova su korišćeni kao kontrola. Svaki RAPD je proizveo jedinstven set amplikovanih proizvoda veličine od 100-2500bp, dok je ukupan broj alela bio od 6 (Deca-7) do 10 (OPO-16). Svih osam prajmera dalo je ukupno 66 traka sa prosečnim brojem od 8,25 po prajmeru. Od 10 SSR-ova, samo je osam dalo profile sa izraženim trakama, i pokazalo polimorfizam između 33 ispitana uzorka. Svaki marker je dao jedinstven set amplifikovanih proizvoda. Jaccard-ov koeficijent je varirao od 0.13-0.76 za RAPD i od 0.39-0.93 za SSR markere. Rezultati ukazuju na nisku varijabilnost koeficijenata sličnosti, ukazujući na široku genetičku osnovu ispitivanih klonova. Obe vrste markera otkrile su visok stepen genetičkog diverziteta u setu ispitivanih klonova. Na osnovu primenjenih RAPD markera, klon 14[PN227 (S.matsudana) ×NZ1140 (S. matsudana x S. alba)] je najudaljeniji na dendrogramu u odnosu na ostale. Da bi se ostvarila veća genetčka dobit kroz programe hibridizacije za različita poželjna svojstva, potrebna su dalja istraživanja.

Autor za kontakt: Rameez Raja,Department of Tree Improvement and Genetic Resources, Dr. Y. S. P. University of Horticulture and Forestry, Nauni, Solan 173230, HP, India, Mobile No. +91-9622678012, reshirameez05@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 995-1010

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803995C

Originani naučni rad

VARIABILITNOST U MINERALNOM SASTAVU, PRINOSU I KOMPONENTAMA PRINOSA STABLA AMARANTUSA (Amaranthus lividus)

Tonmoy CHAKRABARTY¹, Umakanta SARKER^1*, M. HASAN¹, and M. M. RAHMAN²

¹Departman za genetiku i oplemenjivanje biljaka, Poljoprivredni fakultet, Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman Poljoprivredni univerzitet, Gazipur-1706, Bangladeš

²Departman za zemljište, Poljoprivredni fakultet, Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman Poljoprivredni univerzitet, Gazipur-1706, Bangladeš

Izvod

Dvadeset genotipova amarantusa je sakupljeno iz različitih eko-geografskih regiona Bangladeša kako bi se procenile varijacije u mineralnom sastavu, prinosu i komponentama prinosa, njihova međuzavisnost i direktni i indirektni efekat na biološki prinos. Analiza varijanse otkrila je značajnu razliku između genotipova za sve proučavane osobine. Uzimajući u obzir sredinu, opseg i sve genetske parametre, selekcija bi se mogla vršiti na osnovu listova po biljci, površini listova, težine izdanka, težine korena, težine stabljike, Zn, Mn, Cu, Fe i biološkog prinosa za značajno poboljšane genotipova amaranta. Korelacija je pokazala da prečnik osnove stabljike, težina izdanka, težina korena, težina stabljika i listovi po biljci mogu znatno poboljšati biološki prinos. Nesignifikantna veza između mineralne kompozicije pokazala je da je poboljšanje mineralnog sastava moguće bez gubitka biološkog prinosa. Path analiza otkrila je da bi direktna selekcija zasnovana na težini izdanka i težini korena bila efikasna za poboljšanje prinosa stabljike amarantusa. SA8 je imao viši prinos, kao i povećan sadržaj kalcijuma, magnezijuma, kalijuma, gvožđa, mangana i cinka i mogao bi se iskoristiti kao varijetet sa potencijalom za povećan sadržaj mineral i prinosa. Genotipovi SA1, SA2, SA3, SA5, SA7, SA8, SA13, SA18 i SA20 mogu se koristiti u budućem programu oplemenjivanja za poboljšanje stabla amaranta. Genotipovi SA6 i SA11 mogu takođe biti izabrani kao roditelji donatori za introgresiju potencijalnih gena za visok sadržaj minerala u druge genotipove.

Autor za kontakt: Umakanta Sarker, Department of Genetics and Plant Breeding, Faculty of Agriculture,Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman Agricultural University,Gazipur-1706, Bangladesh, Postal Code 1706. Phone: +880-1716606098, Email address: umakanta@bsmrau.edu.bd

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1011-1021

Srbija

UDC 575

https://doi.org/10.2298/GENSR1803011D

Originani naučni rad

LASERSKA MIKRODISKCIJA PIGMENTNIH ĆELIJA IZ KOŽE SALMONIDNE RIBE ZA IDENTIFIKACIJU RAZLIČITO EKSPRIMOVANIH GENA U ĆELIJSKOJOJ POPULACIJI

Ida DJURDJEVIČ, Simona SUŠNIK BAJEC^*

¹Departman za animalne nauke, Biotehnički fakultet, Univerzitet u Ljubljani, Domžale, Slovenija

Izvod

U cilju određivanja funkcije pigmentnih ćelija kod različitih šara na koži, primenili smo metod mikrodisekciju laserskog hvatanja (LCM) za izolaciju različitih tipova pigmentnih ćelija iz kožnih sekcija mramorne (Salmo marmoratus) i braon pastrmke (S. trutta), koje karakteriše lavirintska, odnosno tačkasta šara na koži. RNK je izolovana iz seciranih pigmenata ćelijske populacije i korišćena za ekspresionu analizu. Eksprimovani profili kandidat gena, potencijalno uključenih u pigmentaciju, u LCD izolovanoj ćelijskoj populaciji, bili su specifičniji u odnosu na različito obojene delove kože, i sadržali su heterogenu mešavinu ćelija, uključujući više tipova hromatofora. Pored toga, oni su dali značajne informacije o posebnim funkcijama pigmentnih ćelija i njihovom doprinosu različito obojenim šarama. Protokol o kombinovanom LCM i genomskom pristupu u proučavanju pojedinačnih ćelijskih populacija može biti primenjen u budućnosti, ali je potrebna dalja optimizacija da bi se dobila dovoljna količina i kvalitetna RNK za, npr. transkriptomičnu analizu.

Autor za kontakt: Simona Sušnik Bajec, Department of Animal Science, Biotechnical Faculty, University of Ljubljana, Groblje 3, SI-1230 Domžale, Slovenia. T: + 386 1 320 3944; F: + 386 1 724 10 05; E-mail: simona.susnik@bf.uni-lj.si

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1023-1033

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1803023M

Originani naučni rad

ANTIOKSIDATIVNI STATUS RAZLIČITIH HIBRIDA KUKURUZA ŠEĆERCA NAKON PRIMENE HERBICIDA I FOLIJARNOG ĐUBRIVA

Jelena MESAROVIĆ^a, Jelena SRDIĆ^a, Snežana MLADENOVIĆ-DRINIĆ^a, Vesna Dragičević^a, Milena Simić^a, Milan Brankov^a, Dušanka Milojković-Opsenica^b

^aInstitut za kukuruz „Zemun Polje”, Beograd, Srbija

^bUniverzitet u Beogradu – Hemijski fakultet, Beograd, Srbija

Izvod

Hemijske mere u suzbijanju korova su neophodan korak u tehnologiji gajenja kukuruza šećerca. Kod useva, primena herbicida može dovesti do abiotičkog stresa koji negativno utiče na neenzimske antioksidanse, pogotovo kod osetljivijih genotipova, kao što je kukuruz šećerac. Antioksidativni profil je ispitivan merenjem koncentracije rastvorljivih fenolnih jedinjenja, karotenoida, fitinske kiseline i glutationa u svežem zrnu tri hibrida kukuruza šećerca nakon primene herbicida, folijarnog đubriva kao i njihovih kombinacija, u poljskom ogledu, tokom dve godine. Sadržaj antioksidanasa je varirao u zavisnosti od hibrida, klimatskih uslova tokom vegetacionog perioda, kao i od primenjenih tretmana. Sulfonilurea herbicid je značajno povećao antiokidativni status zrna u poređenju sa triketonskim herbicidom. Kombinacija herbicid plus folijarno đubrivo je značajno uticala na variranja antioksidativnog profila zrna. Pored toga, zabeležene su značajne korelacije (pozitivna i negativna) između prinosa i sadržaja ispitivanih antioksidanasa tri hibrida kukuruza šećerca.

Autor za kontakt: Jelena Mesarović, Maize Research Institute “Zemun Polje”, Slobodana Bajića 1, 11185 Zemun Polje, Serbia, e-mail: jmesarovic@mrizp.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1035-1044

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR18035SS

Originani naučni rad

FILOGENETSKA ANALIZA NEKIH CITRUS L. (RUTACEAE) TAKSA U TURSKOJ NA OSNOVU INTRONA HLOROPLASTA (cpDNA) trnL-f I SEKVENCI DNK

Emre SEVİNDİK, Kübra YALÇIN

Departman za poljoprivrednu biotehnologiju, Poljoprivredni fakultet, Adnan Menderes Univerzitet, Južni Kampus, Cakmar, Aydin, Turska

Izvod

U radu je rađena filogenetska analiza nekih Citrus vrsta u Turskoj, na osnovu sekvenci DNK hloroplasta (trnL intron and trnL-F). Urađeno je filogenetsko stablo Citrus taksona, gde je Zanthoxylum ailanthoides korišćen kao “outgroup”. Sekvence za intron trnL i trnL-F regione preuzete su od NCBI GenBank. Svi biljni uzorci su sakupljeni sa različitih lokacija tokom vegetacionog perioda i cvetanja. Genomska DNK je izolovana iz zelenih listova upotrebom kita DNAeasy Plant Mini Kit. trnL region umnožen je korišćenjem univerzalnih prajmera trnc i trnd, dok su za trnL-F region korišćeni trne i trnf. Sekvence su upoređivane korišćenjem programa ClustalW i analizirane pomoću softvera MEGA 6.0. trnL intron sekvence bile su od 554 do 581 nukleotida. Prosečna kompozicija nukleotida introna trnL bila je 26.3% T, 16.8% C, 37.7% A i 19.2% G. Divergentnost je varirala od 0.000 do 0.057. trnL-F sekvenca je bila u opsegu od 392-399 nukleotida, dok je prosečna nukleotidna kompozicija bila 34.3% T, 21.2% C, 27.4% A i 17.1% G, a nivo divergentnosti trnL-F sekvence bio je od 0.000 do 0.003. Kao rezultat, filogenetsko stablo konstruisano na osnovu regiona introna trnL, bilo je mnogo pouzdanije i sa kompatibilnijim rezultatima od stabla formiranog na osnovu regiona trnL-F.

Autor za kontakt: Emre Sevindik, Department of Agricultural Biotechnology College of Agriculture, Adnan Menderes University,South Campus, 09970 Cakmar-Aydin- Turkey, Phone: + 90 (256) 772 71 48 ext: 2529,e-mail: ph.d-emre@hotmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1045-1054

Srbija

UDC 575.633.11

https://doi.org/10.2298/GENSR1803045N

Originani naučni rad

OCENJIVANJE RAZLIČITIH MODELA SIGMOIDALNOG RASTA I KLIMATSKIH PARAMETARA ZA AKUMULACIJU SUVE MATERIJE KOD OVSA

Yalçın COŞKUN

Çanakkale Onsekiz Mart Univerzitet, Lapseki Vocational College, Çanakkale, Turska

Izvod

Praćenje biološkog rasta useva je važno za planiranje poljoprivrednih radova. U cilju procene biološkog rasta i akumulacije suve materije sorte ovsa Yeniçeri, postavljeni su ogledi u Çanakkale-u, tokom sezona 2012-2013 i 2013-2014, za određivanje akumulirane suve materije, sa kontinuiranim uzorkovanjem biljaka od faze klijanaca do faze zrelog zrna. Gompertz, Logistic, Logistic Power, Weibull i Ratkowsky sigmoidalni modeli rasta su bili saglasni sa dobijenim podacima za porast, pa su upoređivane njihove procene. Rezultati ukazuju da su svi modeli sigmoidnog rasta uspešno objasnili akumulaciju suve materije sa visokim vrednostima R²(preko 99%) i sa malim greškama sredine kvadrata, s tim sto je Weibull-ov model bio manje primenljiv za prvu godinu ispitivanja, sa R² vrednostima ispod 99%. Akumulacija suve materije takođe je istraživana kao rezultat prosečne temperature i padavina postupnom regresijom. Rezultati pokazuju da prosečna temperatura bila slična u obe vegetacione sezone i da ima najveći uticaj na akumulaciju suve materije.

Autor za kontakt: Yalcin Coskun, Çanakkale Onsekiz Mart University, Lapseki Vocational College, 17800 Çanakkale, Turkey, Phone: +90 286 522 61 04; Fax: +90 286 522 61 01; e-mail: ycoskun33@hotmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1055-1065

Srbija

UDC 575.630.3

https://doi.org/10.2298/GENSR1803055R

Originani naučni rad

UTICAJ STAROSTI MAJKE NA MASU TELA JAGNJADI OD RODJENJA DO ODBIJANJA

KOD RAZLIČITIH SOJEVA DOMAĆE OVCE PRAMENKE

Bojana RISTANOVIĆ, Zoran Ž. ILIĆ

Univerzitet u Prištini, Poljoprivredni fakultet, Kosovska Mitrovica, Lešak, Kosovo i Metohija, Srbija

Izvod

Ova istraživanja su sprovedena u populaciji ovce Pramenka, koja je dominantna rasa ovce u Srbiji. Cilj izučavanja je bio da se ustanovi uticaj starosti majke na ponašanje stada i da se determiniše kada je optimalno vreme odvajanje jagnjadi od majke. U istraživanja je uključeno 1800 jedinki od četiri soja (Svrljiški, Pirotski, Sjenički, Šarplaninski) ovce Pramenka (450 jagnjadi po soju) za analizu težine tela jagnjadi. Težina tela je merena u momentu rođenja, zatim kod jagnjadi od 30, 60 i 90 dana starosti u toku tri godine eksperimenta (2011-2013). Dobijeni rezultati su pokazali da postoji variranje težine tela u vreme rodjenja kao i kod jagnjadi starih 30, 60 и 90 dana, u zavisnosti od starosti majke, kod svih sojeva ovce pramenke. U momentu rodjenja, najveća prosečna vrednost težine bila je kod jagnjadi od majki iz druge starosne grupe kod pirotske pramenke (3.79 kg), dok je najveća težina tela jagnjadi od majki iz treće starosne grupe nadjena kod preostal tri soja svrljiška (3.91 kg), sjenička (3.74 kg) i šarplaninska pramenka (3.97 kg). Najveća težina tela je nadjena za jagnjad od 30 dana starosti rodjena od majki iz druge starosne gupe kod pirotske pramenke (9.36 kg), zatim od majki iz prve starosne grupe kod svrljiške pramenke (9.89 kg) i od majke treće starosne grupe kod sjeničke (9.51 kg) i šarplaninske pramenke (9.41 kg). Kod jagnjadi od 60 dana starosti najveća težina tela je nadjena čije su majke iz treće starosne grupe kod pirotske pramenke (15.85 kg), iz druge starosne grupe kod svrljiške (15.51 kg) i sjeničke pramenke (15.50 kg), dok je najveća težina tela nadjena kod jagnjadi od majki iz prve starosne grupe kod šarplaninske pramenke (14.45 kg). U vreme od 90 dana posle rođenja, najvеća prosečna težina jagnjadi je nađena u drugoj starosnoj grupi кod pirotskog (20.58 kg) i šarplaninskog genotipa pramneke (20.45 kg) a najveća prosečna težina u prvoj starosnoj grupi je nađena u svrljiškom (24.38 kg) i sjeničkom soju ovce pramenke (23.76kg). Varijabilnost telesne težine jagnjadi na rođenju, kao i u različitim fazama rasta nakon odbijanja, u ranijim fazama, je pod uticajem genotipa majke, sojeva Pramenke, i starosti ovaca.

Autor za kontakt: Bojana Ristanović, University of Priština, Faculty of Agriculture, Kosovska Mitrovica, Lešak, Kosovo and Metohia, Serbia, e-mail: bojana.ristanovic@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 2 (2018), str: 687-703

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1802687B

Originani naučni rad

PROCENA VISINE I STABILNOSTI PRINOSA ZRNA KUKURUZA AMMI ANALIZOM

Dragana BRANKOVIĆ-RADOJČIĆ^1*, Vojka BABIĆ¹, Zdenka GIREK², Tomislav ŽIVANOVIĆ³, Aleksandar RADOJČIĆ⁴, Milomir FILIPOVIĆ¹, Jelena SRDIĆ¹

¹Institut za kukuruz „Zemun Polje“, Beograd, Srbija

²Institut za povrtarstvo, Smederevska Palanka, Srbija

³Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u Beogradu, Srbija

⁴Chemical Agrosava, Beograd, Srbija

Izvod

U radu je ispitivana interakcija genotip x sredina i stabilnost prinosa zrna 36 hibrida kukuruza FAO grupe zrenja 300-700. Ogled je postavljen na 8 lokalteta u Srbiji tokom tri godine (2011-2013), po potpuno slučajnom blok sistemu (RCBD). Na osnovu dobijenih podataka, izračunate su prosečne vrednosti, a za procenu stabilnosti prinosa korišćen je metod AMMI analize. Posmatrano po godinama, najveći prosečan prinos zrna u ogledu ostvaren je u 2011. godini (11,62 t/ha), a najmanji u veoma sušnoj i stresnoj 2012. godini (6,90 t/ha). Najveći prinos zrna kukuruza u proseku za sve tri ispitivane godine bio je na lokalitetu L2 (13,81 t/ha), a najmanji na lokalitetu L7 (6,97 t/ha). Primenom AMMI analize dobijene su preciznije preporuke za gajenje hibrida u određenim sredinama. Pa se hibridi kraće vegetacije i visokog potencijala rodnosti kao što su H3, H4, H9, H11, mogu najpre preporučiti sredinama sa manjom količinom padavina, dok se stabilni hibridi H21 i H35, ujedno visokog potencijala rodnosti mogu preporučiti širokom spektru sredina. Hibridi H32 i H36, najduže vegetacije mogu se preporučiti lokaciji L2, koja nije patila od nedostatka vlage, gde će ovi hibridi moći da ispolje svoj pun kapacitet. Takođe, u povoljnim godinama potencijal rodnosti ovakvih hibrida dolazi do izražaja. U uslovima suše variranja prinosa su mnogo manja i manji je rizik ako se gaje hibridi kraće vegetacije. Ovakvi rezultati još jednom naglašavaju značaj oplemenjivanja na povećanja tolerantnosti hibrida kukuruza na stres suše, koja očito predstavlja prevalentni stresni factor za gajenje kukuruza na ispitivanom područiju Srbije

Autor za kontakt: Dragana Branković-Radojčić, Maize Research Institute, Zemun Polje, Slobodana Bajića 1, 11185 Belgrade, Serbia; Tel: +38111 37 56 704; Fax: +38111 37 56 707;

e-mail: dbrankovic@mrizp.rs; jsrdic@mrizp.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str:1081-1094

Srbija

UDC 575.633.15

https://doi.org/10.2298/GENSR1803081M

Originani naučni rad

NEPARAMETRIJSKA ANALIZA FENOTIPSKE STABILNOSTI DVE POLUSRODNIČKE POPULACIJE KUKURUZA

Bojan MITROVIĆ¹*, Dušan STANISAVLJEVIĆ¹, Filip FRANETA¹, Sanja MIKIĆ¹,

Petar ČANAK¹, Bojana VUJOŠEVIĆ¹, Emilija NIKOLIĆ-ĐORIĆ²

¹Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad

²Univerzitet u Novom Sadu, Poljoprivredni fakultet, Novi Sad

Izvod

U ovom radu, primenom neparametijskih pokazatelja stabilnosti, analizirana je interakcija genotip-spoljašnja sredina i fenotipska stabilnost dve polusrodničke populacije kukuruza na 9 različitih lokaliteta. Neparametrijskim testovima ustanovljeno je prisustvo unakrsne interakcije za prinos zrna u obe posmatrane populacije. Rezultatima analize stabilnosti ustanovljeno je da ne postoje statistički značajne razlike između dve grupe potomstava, što ukazuje da korišćeni testeri nisu uticali na povećanje stabilnosti ni kod jedne od analiziranih populacija. Parametrima stabilnosti S_i⁽¹⁾, S_i⁽²⁾, S_i⁽³⁾i S_i⁽⁶⁾ poređene su razlike u stabilnosti prinosa zrna između pojedinačnih genotipova u obe posmatrane populacije. Takođe, predstavljen je i grafički prikaz odnosa između prinosa zrna i stabilnosti koji omogućava identifikaciju najperspektivnijih genotipova za dalji proces selekcije. Međuzavisnost prinosa zrna i parametara stabilnosti S_i⁽¹⁾ i S_i⁽²⁾testirana je primenom Spearman-ovih korelacija ranga. U obe grupe potomstava nisu ustanovljene korelacione veze između prinosa zrna i parametara stabilnosti S_i⁽¹⁾ i S_i⁽²⁾, dok su korelacije ranga između parametara S_i⁽¹⁾i S_i⁽²⁾ bile veoma jake i visoko značajne. Visoko značajne negativne korelacione veze ustanovljene su između prinosa zrna i parametara stabilnosti S_i⁽³⁾ i S_i⁽⁶⁾, dok su veoma jake i visoko značajne korelacione veze ustanovljene između parametara S_i⁽³⁾ i S_i⁽⁶⁾.

Autor za kontakt: Bojan Mitrović, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, Serbia, phone: +381 21 4898 293, fax: +381 21 4898 250, e-mail: bojan.mitrovic@ifvcns.ns.ac.rs

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1095-1109

Srbija

UDC 575.630

https://doi.org/10.2298/GENSR1803095K

Originani naučni rad

DOSTIGNUĆA I PERSPEKTIVE MOLEKULARNOG OPLEMENJIVANJA ZA TOLERANTNOST PREMA SUŠI KOD SOJE (Glycine max (L.) MERR.)

Mueen Alam KHAN

Departman za oplemenjivanje biljaka i genetiku, of Plant Breeding and Genetics, Univerzitetski koledž za poljoprivredu i životnu sredinu, Islamia Univerzitet Bahawalpur, Bahawalpur, Pakistan

Izvod

Stres stresa je jedno od najozbiljnijih ograničenja proizvodnje soje širom sveta, dok je tolerancija za sušu jedno od najsloženijih svojstava za oplemenjivače soje. Zbog kompleksne (kvantitativne) prirode osobine tolerancije za sušu, napredak u razvoju biljaka koji su tolerantni za sušu je spor. Molekularno oplemenjivanje stoga se pojavilo kao neophodan pristup u programima oplemenjivanja soje. Dostupan je veliki broj genetskih informacija u vezi sa funkcionalnom genomikom i drugim molekularnim resursima. Efikasna i upečatljiva upotreba ovih resursa svakako će olakšati oplemenjivačima da razvijaju sorte soje tolerantne na sušu.

Autor za kontakt: Mueen Alam Khan, Department of Plant Breeding and Genetics, University College of Agriculture and Environmental Sciences, The Islamia University of Bahawalpur, Bahawalpur, Pakistan, E-mail: mueen_1981@yahoo.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1111-1121

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803111B

Pregledni rad

OPŠTE KARAKTERISTIKE PROCESA MELANOGENEZE SA POSEBNIM OSVRTOM NA ULOGU PAX3 GENA

Jan BIŃKOWSKI, Marek KMIEĆ, Jakub KUBIŚ

Departman za genetiku i oplemenjivanje životinja, Fakultet za biotehnologiju i stočarstvo

Zapadni Pomeranian Univerzitet za tehnologiju, Šćećin, Poljska

Izvod

Melanogeneza je dinamički proces bioloških transformacija koje dovode do formiranja kopolimernih boja - melanina, koji deluju kao zaštitnik od ultravioletnog zračenja (UV) i reaktivnih vrsta kiseonika (ROS). Proces formiranja ovih jedinjenja vrši enzimski aparat u specijalnim melanocitnim organelima – melanozomima. Posebno sa stanovišta biohemije, sinteza melanina zavisi u velikoj meri ne samo od genetičkih već i od spoljašnjih uslova. Pax3

je važan kandidat u istraživanju genetskog kondicioniranja uzorka životinjskih boja zbog činjenice da je njegov proizvod ekspresije gena visoko konzervisan transkripcioni faktor koji je tokom embrionalnog razvoja jedan od elemenata odgovornih za regulisanje diferencijacije neuronskih grebena u melanocite. Štaviše, tokom individualnog života Pak3 je uključen u odgovor melanocitnih jedinica na UV zračenje. Mutacije / polimorfizmi Pak3 gena su uzrok pojave nekih boja, kao i razvojnih poremećaja.

Autor za kontakt: Jan Bińkowski, Department of Genetics and Animal Breeding, Faculty of Biotechnology and Animal Husbandry, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, Poland, E-mail: jan.binkowski96@gmail.com

Povratak na sadržaj

Štampano u „GENETIKA“ Vol. 50, broj 3 (2018), str: 1123-1135

Srbija

UDC 575.

https://doi.org/10.2298/GENSR1803123P

Pregledni rad

PREGLED O ANTIBIOTSKOJ REZISTENCIJI: POREKLO I MEHANIZMI BAKTERIJSKE REZISTENCIJE

Svetlana PEROVIĆ¹, Gorana VEINOVIĆ²,Jelena ANTIĆ STANKOVIĆ^3*

¹Univerzitet u Crnoj Gori, Prirodno-matematički fakultet, Odsek za biologiju, Podgorica,

Crna Gora

²Univerzitet u Beogradu, Institut za medicinska istraživanja, Beograd, Srbija

³Univerzitet u Beogradu, Farmaceutski fakultet, Katedra za mikrobiologiju i imunologiju, Beograd, Srbija

Izvod

Antibiotska rezistencija je prirodni fenomen i izazov povezan sa visokom stopom morbiditeta i mortaliteta širom sveta. U poslednjih deset godina pojava multirezistentnih bakterija predstavlja ozbiljan problem u javnom zdravstvu. Osnovni faktori koji doprinose pojavi antimikrobne rezistencije su, zloupotreba u korišćenju antibakterijskih agenasa u medicini i poljoprivredi, a takođe, ispuštanje antimikrobnih agenasa u životnu sredinu. Takođe, procesi razvoja novih efikasnih antibiotika nisu bili uspešni u meri u kojoj se očekivalo. Ovaj rad razmatra mehanizme otpornosti na antibiotike i metode za njihovu detekciju, kroz primere rezistencije bakterija, kao što su Staphylococcus aureus, Micobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa i Acinetobacter.Takođe, dat je kratak prikaz o bioaktivnim komponentama poreklom iz medicinskih i aromatičnih biljaka, kao nove linije antimikrobne terapije.

Autor za kontakt: Jelena Antić Stanković, Faculty of Pharmacy, University of Belgrade, Vojvode Stepe 450, 11 000 Belgrde, Serbia, +381 11 3951224, jelena@pharmacy.bg.ac.rs

Povratak na sadržaj