GENETIKA, Vol. 45, broj 3 (2013)
Valentina DJORDJEVIC, Aleksandra DIVAC RANKOV, Marija STANKOVIC, Vesna BRANKOVIC SRECKOVIC, Dragica RADOJKOVIC
GENSKE VARIJANTE FAKTORA NEKROZE TUMORA-ALFA I ALFA1-ANTITRIPSINA KOD PEDIJATRIJSKIH PACIJENATA SA ARTERIJSKIM ISHEMIJSKIM MOŽDANIM UDAROM U SRBIJI [Izvod] [Rad]
Kajrat URAZAILEV, Alfija ABEKOVA, Tамаrа BAZILOVA, Gulnara BERSIMBAEVA, Alija DANIJAROVA, Raušan MASONIČIĆ – ŠOTUNOVA
SOMAKLONALNO VARIRANJE ŠEĆERNE REPE OTPORNE NA PATOGEN IZAZIVAČ TRULEŽI KORENA [Izvod] [Rad]
MEĐUPOPULACIONA VARIJABILNOST CRNOG BORA (Pinus nigra Arnold) U SRBIJI [Izvod] [Rad]
Ramanuj MAURYA, Saurabh VERMA, Astha GUPTA, Bajrang SINGH i Hemant Kumar YADAV
ANALIZA GENETIČKE VARIJABILNOSTI I DIVERGNTNOSTI Jatropha curcas NA OSNOVU OSOBINA CVETA I PRINOSA [Izvod] [Rad]
Živorad VIDENOVIĆ, Zoran DUMANOVIĆ, Milena SIMIĆ, Jelena SRDIĆ, Milosav BABIĆ, Vesna DRAGIČEVIĆ
GENETIČKI POTENCIJAL I PROIZVODNJA KUKURUZA U SRBIJI [Izvod] [Rad]
Jasmina ZDRAVKOVIĆ, Radmila STIKIĆ, Zorica JOVANOVIĆ, Mladen DJORDJEVIĆ, Zdenka GIREK, Milan ZDRAVKOVIĆ
PRIMENA INDEKSA OSETLJIVOSTI NA SUŠU ZA SKRINING OTPORNOSTI NA SUŠU POPULACIJE PARADAJZA [Izvod] [Rad]
Naser SABAGHNIA, Mohtasham MOHAMMADI, Rahmatollah KARIMIZADEH
ANALIZA OSNOVNIH KOORDINATA INTERAKCIJE GENOTIP X SPOLJNA SREDINA ZA PRINOS HLEBNE PŠENICE U SEMARIDNIM USLOVIMA [Izvod] [Rad]
Gordana MINOVSKA, Tanja NARANČIĆ, Mina MANDIĆ, Lidija ŠENEROVIĆ, Branka VASILJEVIĆ and Jasmina NIKODINOVIĆ-RUNIĆ
OGRANIČEN DIVERZITET GENA IZ PUTEVA RAZGRADNJE AROMATIČNIH JEDINJENJA MEĐU ZEMLJIŠNIM BAKTERIJSKIM IZOLATIMA SA SPOSOBNOŠĆU RAZGRADNJE AROMATIČNIH JEDINJENJA [Izvod] [Rad]
Ibrahim Kursat OZYURT, Yasar AKCA and Sezai ERCISLI
MOLEKULARNA KARAKTERIZACIJA Prunus mahaleb L. KANDIDATA ZA PODLOGU KORIŠĐENJEM ISSR MARKERA [Izvod] [Rad]
EFEKAT RAZLIČITIH AKUTNIH KONCENTRACIJA KADMIJUM-HLORIDA NA UČESTALOST MIKRONUKLEUSA KOD PACOVA AO SOJA [Izvod] [Rad]
Masoumeh AMOUZADEH, Reza DARVISHZADEH, Parham HADDADI, Babak ABDOLLAHI MANDOULAKANI, Younes REZAEE DANESH
GENETIČKA ANALIZA PARCIJALNE REZISTENTNOSTI NA CRVENILO OSNOVE STABLA (SCLEROTINIA SCLEROTIORUM) KOD SUNCOKRETA [Izvod] [Rad]
Tamara KOVAČEVIĆ, Jelena LEVIĆ, Slavica STANKOVIĆ,Jelena VUKOJEVIĆ
POLNE POPULACIJE KOMPLEKSNE VRSTE Gibberella fujikuroi (Sawada) S. ITO POREKLOM IZ KUKURUZA, GAJENOG SIRKA I PŠENICE U SRBIJI [Izvod] [>Rad]
Rosaiah KOTIKALAPUDI, Rajesh Kumar PATEL, Hemanth MEDIDI I Nagaraju Naik SUGALI
DISTRIBUCIJA POLNIH HROMOZOMA (XY) U METAFAZI LIMFOCITA MLEČNIH KRAVA [Izvod] [Rad]
Milka BRDAR-JOKANOVIĆ, Dragana TRKULJA, Emilija NIKOLIĆ-ĐORIĆ, Ankica KONDIĆ-ŠPIKA, Borislav KOBILJSKI
MOGUĆNOSTI PRIMENE MARKER-ASISTIRANE SELEKCIJE U OPLEMENJIVANJU PŠENICE TOLERANTNE NA BOR [Izvod] [Rad]
Amir Ali KHALATBARI, Hawa Z.E. JAAFAR, Maziah MAHMOOD, Radziah OTHMAN, Amir Mahdi KHALATBARI
EFEKAT STRESA SOLIMA NA DIVLJI GENOTIP I VTE4 MUTANT Arabidopsis thaliana: MODEL BILJKA ZA INŽENJERING TOLERANTNOSTI NA SOLI [Izvod] [Rad]
Jelena BLAGOJEVIĆ, Vladimir JOVANOVIĆ, Tanja ADNAĐEVIĆ, Ivana BUDINSKI i Mladen VUJOŠEVIĆ
HROMOZOMSKI STATUS KALJUŽNICE, Caltha palustris L. (Ranunculaceae) IZ SRBIJE [Izvod] [Rad]
Abdulmojeed YAKUBU, Ibrahim Suleiman MUSA-AZARA, Blessing N. Saleh YAKUBU, Sylvester I. DAIKWO, Samuel Ter VINCENT, Ojo Michael MOMOH i Ndubuisi I. DIM
BIOKUMPJUTIZOVANA ANALIZA GENOMA KROZ VARIJABILNOSTI MICRO RNK KOD NEKIH KIČMENJAKA [Izvod] [Rad]
Danijela RISTIĆ, Vojka BABIĆ, Violeta ANĐELKOVIĆ, Jelena VANČETOVIĆ, Snežana MLADENOVIĆ DRINIĆ, Dragana IGNJATOVIĆ-MICIĆ
PROCENA GENETIČKE VARIJABILNOSTI LOKALNIH POPULACIJA ZUBANA PRIMENOM MORFOLOŠKIH I MOLEKULARNIH MARKERA [Izvod] [Rad]
Mária LABAJOVÁ, Jana ŽIAROVSKÁ, Katarína RAŽNÁ, Jaroslava OVESNÁ, Andrea HRICOVÁ
PRIMENA METODA AFLP U VREDNOVANJU MUTANATA AMARANTUSA DOBIJENIH GAMA ZRAČENJEM [Izvod] [Rad]
Imen REKIK, Amine ELLEUCH, Walid KRIAA, Noureddine DRIRA
MOLEKULARNO KLONIRANJE I in silico ANALIZA TRI mRNK RECEPTORA KINAZE U TOKU SOMATSKE EMBRIOGENEZE KOD PALME [Izvod] [Rad]
Hamid HATAMI MALEKI, Ghasem KARIMZADEH, Reza DARVISHZADEH, Mohammad Reza NAGHAVI i Ahmad SARRAFI
IDENTIFIKACIJA QTL VEZANIH ZA NISKU AKUMULACIJU HLORIDA U ORIJENTALNOM DUVANU [Izvod] [Rad]
Nela MAKSIMOVIĆ, Ivana NOVAKOVIĆ, Vesna RALIĆ i Elka STEFANOVA
DISTRIBUCIJA PLOMORFIZMA GENA ZA APOLIPOPROTEIN E KOD STUDENATA I PENZIONISANIH UNIVERZITETSKIH PROFESORA U SRBIJI [Izvod] [Rad]
Milica FOTIRIĆ AKŠIĆ i Tihomir NIKOLIĆ
ANALIZA POMOLOŠKIH OSOBINA NOVIH PERSPEKTIVNIH GENOTIPOVA TREŠNJE
Rajeev Kumar PANDEY, Abid ALI, Minu BAJPAI, Sukanya GAYAN, Amit SINGH
ASOCIJACIJA ISPITIVANJA PET MUTACIJA U FGFR1 I FGFR2 GENA KOD DECE U INDIJI SA GENETIČKIM POREMEĆAJEM KRANIOSINOSOSIS [Izvod] [Rad]
Dalibor BALLIAN, Vasilije ISAJEV, Vanja DANIČIĆ, Branislav CVJETKOVIĆ, Faruk BOGUNIĆ, Milan MATARUGA
GENETIČKA DIFERENCIJACIJA SJEMENSKIH SASTOJINA OBIČNE BUKVE (Fagus sylvatica L.) U DIJELU BOSNE I HERZEGOVINE [Izvod] [Rad]
Vesna DRAGIČEVIC, Snežana MLADENOVIĆ DRINIC, Milovan STOJILJKOVIC, Milomir FILIPOVIC, Zoran DUMANOVIC, Dragan KOVAČEVIĆ
VARIJABILNOST FAKTORA KOJI UTIČU NA PRISTUPAČNOST GVOŽĐA, MANGANA I CINKA U LINIJAMA KUKURUZA [Izvod] [Rad]
Miroslav BUKAN, Hrvoje ŠARČEVIĆ, Ivica BUHINIČEK, Branko PALAVERŠIĆ, Ramsey S. LEWIS, Vinko KOZUMPLIK
OTPORNOST MAKSIMIR 3 SINTETIK POPULACIJE KUKURUZA NA TRULEŽ STABLJIKE NAKON ČETIRI CIKLUSA REKURNTNE SELEKCIJE [Izvod] [Rad]
Predrag KALAJDZIC, Stefan OEHLER, Maria MARKAKI, Charalambos SAVAKIS
TOKSIKOLOŠKA I CITOGENETIČKA ANALIZA Drosophila melanogaster MUTANTA REZISTENTNOG NA IMIDAKLOPRID I DDT [Izvod] [Rad]
Sanja RADIČEVIĆ, Slađana MARIĆ, Radosav CEROVIĆ, Milena ĐORĐEVIĆ
UTVRĐIVANJE SELF-(IN)KOMPATIBILNOSTI KOD NEKIH GENOTIPOVA TREŠNJE (Prunus avium L.) [Izvod] [Rad]
Veljko GAVRILOVIĆ, Žarko IVANOVIĆ, Tatjana POPOVIĆ, Svetlana ŽIVKOVIĆ, Slaviša STANKOVIĆ, Tanja BERIĆ i Đorđe FIRA
GENETIČKA KARAKTERIZACIJA PATOGENIH FLUEROSCENTNIH PSEUDOMONADS IZOLOVANIH IZ NEKROTIČNIH TREŠNJI I ŠLJIVA U SRBIJI [Izvod] [Rad]
Jasmin GRAHIĆ, Fuad GAŠI, Mirsad KURTOVIĆ, Lutvija KARIĆ, Mirha ĐIKIĆ, Drena GADŽO
MORFOLOŠKA EVALUACIJA DIVERZITETA PASULJA U BOSNI I HERCEGOVINI PRIMJENOM MULTIVARIJATNE METODE DISKRIMINANTNE ANALIZE GLAVNIH KOMPONENTI (DAPC) [Izvod] [Rad]
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 621-628
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI: 10.2298/GENSR1303621D
Originani naučni rad
GENSKE VARIJANTE FAKTORA NEKROZE TUMORA-ALFA I ALFA1-ANTITRIPSINA KOD PEDIJATRIJSKIH PACIJENATA SA ARTERIJSKIM ISHEMIJSKIM MOŽDANIM UDAROM U SRBIJI
Valentina DJORDJEVIC 1, Aleksandra DIVAC RANKOV 1, Marija STANKOVIC 1, Vesna BRANKOVIC SRECKOVIC 2, Dragica RADOJKOVIC1
1Institut za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija
2 Klinika za dečiju neurologiju i psihijatriju, Mediciski fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija
Izvod
Kombinacione sposobnosti za visinu biljke i prečnik glave 10 sterilnih A- linija, 3 restorera, RF linije i njihovih (10x3) F1 hibrida je ispitivano metodom linija x tester. Značajne razlike su utvrđene između A linija, RF-linija (testeri) i njihovih hibrida. Najveću prosečnu visinu biljke je imala linija MI-A-57 (198,17 cm) i hibrid MG-MI-1 x MI-A-57 (239 cm),a najmanju linija PL-DI-13 (79,67 cm) i hibrid MG-MI-4 x PL-DI-13 (152,67 cm). Linija PL-DI-52 (24,47 cm) i hibrid MG-MI-4 x MI-A-57(25,37 cm) imali su najveći prosečni prečnik glave, dok je najmanji prosečan prečnik zabeležen kod linije PL-DI-44 (13,60 cm) i hibrida MG-MI-2 x PL-DI-15 (17,90 cm). Linije sa najboljim opštim kombinacionim sposobnostima su PL-DI-13 za visinu biljke i MI-A-57 za prečnik glave. Hibridi sa najboljim posebnim kombinacionim sposobnostima su MG-MI-2 x PL-DI-15 za visinu biljke i MG-MI-1 x PL-DI-15 za prečnik glave.
Autor za kontakt: Aleksandra Divac Rankov,,Institut za Molekularnu Genetiku i Genetički inžinjring, Vojvode Stepe 444°,PO Box 23,11010 Beograd, Srbija,,Tel: +381 11 3976658
Fax: +381 11 3975808,E-mail: aleksandradivac@imgge.bg.ac.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 629 -640
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:10.2298/GENSR1303629U
Originani naučni rad
SOMAKLONALNO VARIRANJE ŠEĆERNE REPE OTPORNE NA PATOGEN IZAZIVAČ TRULEŽI KORENA
Kajrat URAZAILEV1, Alfija ABEKOVA1, Tамаrа BAZILOVA1, Gulnara BERSIMBAEVA1, Alija DANIJAROVA1, Raušan MASONIČIĆ – ŠOTUNOVA
Kazaški Institut za poljoprivredu i Biljnu proizvodnju, Almati, Republika Kazahstan
Izvod
U radu su prikazani rezultati istraživanja sposobnosti regeneracije različitih genotipova eksplanata šečerne repe na selektivvnim podlogama sa kulturom filtrata patogene gljive F. Оxysporum var. Оrthoceras. Iz korena i izdanaka šećerne repe je izolovan patogen korena Fusarium i dobijene su čiste kulture izolovanih patogena. Morfolođki opis u kulturi patogena i mikrobiološke analize su pokazale da izolovani patogen Fusarium Oxysporum ima patogenu sposobnost. For regeneration in vitro of the sugar beet genotypes resistant to the pathogen the culture media was optimized to the culture filtrate of the fungus F. oxysporum var. orthoceras. Za regeneraciju in vitro genotipova rezistentnih na pathogen izvršena je optimizacija filtrate culture gljive F. oxysporum var. orthoceras. Učestalost regeneracije izdanaka, u zavisnosti od genotipa je 1,0-12,5%. Na ovim eksplantatima je uočeno višestruko formiranje izdanaka.
Autor za kontakt: Urazaliev Kairat, Laboratorijaza biotehnologiji, Kazakh poljoprivredni isntitut, 040909, Erlepesova Street 1, v. Almalybak, Karasay district, Almaty region, Kazahstan, Phone: +7 72771 53 130. E-mail: kairatu@mail.ru.
,
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 641- 654
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
Originani naučni rad
MEĐUPOPULACIONA VARIJABILNOST
CRNOG BORA (Pinus nigra Arnold) U SRBIJI
Aleksandar LUČIĆ1, Rade CVJETIĆANIN2, Marijana NOVAKOVIĆ-VUKOVIĆ2, Danijela RISTIĆ3, Vladan POPOVIĆ1, Ljubinko RAKONJAC1, Snežana MLADENOVIĆ DRINIĆ3
1Institut za šumarstvo, Beograd
2Univerzitet u Beogradu, Šumarski fakultet
3Institut za kukuruz, Zemun Polje, Beograd
Izvod
Multidisciplinarni pristup demostriran u okviru ovog rada predstavlja prva istraživanja na crnom boru koje u direktnu vezu dovodi zavisnost genotipa i uslove sredine ispoljene kroz fitocenološku pripadnost. U radu su izvršena multidisciplinarna istraživanja (genetička i fitocenološka) 4 populacije crnog bora (Pinus nigra Arnold) u zapadnoj i centralnoj Srbiji. Izvršena je analiza PCR amplifikacija genomske DNA sa 14 RAPD primera, od čega je 10 polimorfno. Korišćene su tri vrste koeficienata genetičke sličnosti, Jaccard, Dice and Socal and Michener. Dobijeni dendogrami (NTSYS) diferenciraju na najvećoj genetičkoj distanci populaciju crnog bora na Šarganu u odnosu na ostale populacije Crni Vrh, Goč i Studenica. Fitocenološke analize su vršene po metodi Braun-Blanquet i tom prilikom je utvrđeno da populacija crnog bora na Šarganu gradi zajednicu crnog bora sa crnjušom (Erico-Pinetum gocensis), a ostale populacije formiraju zajednice crnog bora sa uskolisnom šašikom (Seslerio rigidae-Pinetum gocensis). Dobijenih rezultata korišćenjem genetičke analize (PCR) i analize fitocenološke pripadnosti dali su isti međupopulacioni raspored.
Autor za kontakt: Aleksandar Lučić; Institut za šumarstvo; Kneza Višeslava 3; 11000 Beograd; Srbija; tel:011-3553355; e-mail:aleksandar.lucic@gmail.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 655 -66
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:
10.2298/GENSR1303655M
Originani naučni rad
ANALIZA GENETIČKE VARIJABILNOSTI I DIVERGNTNOSTI Jatropha curcas
NA OSNOVU OSOBINA CVETA I PRINOSA
Ramanuj MAURYA1, Saurabh VERMA1, Astha GUPTA1, Bajrang SINGH1
i Hemant Kumar YADAV1,2*
1CSIR-Nacionalni botanički istraživački Institute, Lucknow-226001, Indija.
2 Akademija naučnih i inovativnih istraživanja (AcSIR), New Delhi, Indija
Izvod
Utvrđena je genetička varijabilnost sadržaja ulja u 80 genotipova Jatropha curcas u rasponu u rasponu od 20.8-36.1% (X=26.2±0.38) a prosečan sadržaj je 26.2%. Hijerarhijskom analizom grupisanja ispitivani genotipovi su se grupisali u četiri grupe (klastera). Utvrđenaa je različita distanca unutar i između klastera. Analiza osnovnih komponenata variranja (PCA) je pokazala da prve četiri komponente (PCs) učestvuju sa više od 93 % ukupne varijabilnosti.
Autor za kontakt: Hemant Kumar Yadav, CSIR-Nacionalni Botanički institut, Lucknow-226001, Indija, Tel.: +91-522-2297982, Fax: +91-522-2205836, E-mail: h.yadav@nbri.res.in
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 667 -677
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:633.15
DOI:
10.2298/GENSR1303667Z
Originani naučni rad
GENETIČKI POTENCIJAL I PROIZVODNJA KUKURUZA U SRBIJI
Živorad VIDENOVIĆ, Zoran DUMANOVIĆ, Milena SIMIĆ, Jelena SRDIĆ,
Milosav BABIĆ, Vesna DRAGIČEVIĆ
Institut za kukuruz „Zemun Polje“, Beograd, Srbija
Izvod
Prinos je najvažnije svojstvo u programima oplemenjivanja kukuruza, a suša je glavni ograničavajući faktor u postizanju optimalnog prinosa. Značajno poboljšanje tolerantnosti na sušu kod kukuruza ostvareno je metodama konvencionalnog oplemenjivanja. Međutim, tradicionalne metode oplemenjivanja imaju brojna ograničenja, pa se zahvaljujući razvoju novih metoda molekularne genetike može postići napredak u rasvetljavanju genetičke osnove tolerantnosti na sušu. U cilju mapiranja QTL-ova za prinos i komponente prinosa kod kukuruza u uslovima suše izvršeno je fenotipsko ocenjivanje 116 F3 familija ukrštanjaDTP79xB73 u polju. Fenotipske korelacije između ispitivanih svojstava su izračunate pomoću Pirsonovog koeficijenta i bile su visoke i značajne. Za identifikaciju QTL-ova korišćena je composite interval mapping opcija u programu WinQTL Cartographer v 2.5. Detektovano je ukupno 45 QTL-ova za devet analiziranih svojstava: pet za prinos i 40 za osam komponenti prinosa. QTL-ovi su detektovani na svim hromozomima izuzev na hromozomu 9. Procent fenotipske varijabilnosti identifikovan za sve QTL-ove za sva ispitivana svojstva bio je u opsegu od 27.46 do 95.85%. Različiti tipovi genskih efekata detektovani su za različite QTL-ove za analizirana svojstva.
Autor za kontakt: Živorad Videnović,Institut za kukuruz „ZemunPolje“,S. Bajića 1, 11185 Beorad, Srbjia,e-mail: zvidenovic@mrizp.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3(2013), str: 679-689
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
DOI:
10.2298/GENSR1303679G
Originani naučni rad
PRIMENA INDEKSA OSETLJIVOSTI NA SUŠU ZA SKRINING OTPORNOSTI NA SUŠU POPULACIJE PARADAJZA
Jasmina ZDRAVKOVIĆ1, Radmila STIKIĆ2, Zorica JOVANOVIĆ2, Mladen DJORDJEVIĆ1, Zdenka GIREK1, Milan ZDRAVKOVIĆ1
1Institut za Povrtarstvo, Smederevska Palanka, Srbija
2Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija
Izvod
Ispitivanje je izvršeno na 41genotipu paradajza poreklom iz populacije domaćih i odomaćenih genotipova prikupljenih iz Srbije, a pripadaju kolekciji paradajza Instituta za povrtarstvo u Smederevskoj Palanci. Skrining kolekcije imao je za cilj da se izvrši izbor genotipova tolerantnih na sušu u vegetativnoj fazi intenzivnog porasta biljaka, čime bi se započeo program selekcije na dobijanje rekombinovanih genotipova prema ovom abiotskom faktoru. Kriterijumi za skrining bili su divergentnost genotipova za visinu biljke i odnos izdanak/ koren u uslovima: optimalnog režima navodnjavanja i suše. Za ocenu divergentnosti korišćena je klaster analiza sa Euklidovom distancom kao merom udaljenosti, sa kompletnom vezanošću gena za formiranje grupa. Tolerancija na sušu izražena je indeksom osetljivosti na stres (SSI-stress susceptibility index). Različiti rezultati su dobijeni na osnovu skrininga genotipova koji su gajeni u optimalnim uslovima i u suši. Kao mera osetljivosti na stres prema indeksu osetljivosti definisani su genotipovi sa različitim nivoom tolerancije na sušu. Na osnovu izvedenih analiza izdvojeno je 10 genotipova (G102, G104, G107, G109, G110, G119, G125, G126, G128 i G141) koji će predstavljati bazu za dobijanje rekombinovanih genotipova i početak selekcije na otpornost na sušu.
Autor za kontakt: Jasmina Zdravković, Institut za povrtarstvo, Karadjordjeva 71, 11420 Smederevska Palanka, Srbija; tel.: +381 64/221-05-41; fax.: +381 26/317-785. e-mail: jzdravkovic@institut-palanka.co.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 691-701
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.633.11
DOI:
10.2298/GENSR1303691S
Originani naučni rad
ANALIZA OSNOVNIH KOORDINATA INTERAKCIJE GENOTIP X SPOLJNA SREDINA ZA PRINOS HLEBNE PŠENICE U SEMARIDNIM USLOVIMA
Naser SABAGHNIA1*, Mohtasham MOHAMMADI2, Rahmatollah KARIMIZADEH2
1 Odelnje za poljoprivredu i oplemenjivanje biljaka Poljoprivredni fakultet
Univerzitet u Maragheb – u, Maragheh, Iran
2 Institut za istraživanja suvih zemljišta (DARI) Gachsaran, Iran
Izvod
Analiza osnovnih koordinata ( PCOA) ima prednosti nad tradicionalnim statističkim metodama. Osamnaest genotipova hlebne pšenice je gajeno u četiri semi – aridna regiona u toku tri godine u cilju ispitivanja interakcija G x E i stabilnosti prinosa.. Dobijeni rezultati prinosa zrna su analizirani metodom PCOA. Kombinovana analiza variance ukazuje da su svi ispitivani efekti uključujući glavni efekat genotipa i kao i interakcija G x E spoljne sredine statistički visoko značajni. U radu su detaljno analizirani svi dobijeni rezultati.
Autor za kontakt: Naser Sabaghnia, Odeljenje za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Poljoprivredni fakultet,Univerzitet of Maragheh, Maragheh, Iran. E-mail: sabaghnia@maragheh.ac.ir
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj3 (2013),
str: 703 -716
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
Originani naučni rad
OGRANIČEN DIVERZITET GENA IZ PUTEVA RAZGRADNJE AROMATIČNIH JEDINJENJA MEĐU ZEMLJIŠNIM BAKTERIJSKIM IZOLATIMA SA SPOSOBNOŠĆU RAZGRADNJE AROMATIČNIH JEDINJENJA
Gordana MINOVSKA, Tanja NARANČIĆ, Mina MANDIĆ, Lidija ŠENEROVIĆ, Branka VASILJEVIĆ and Jasmina NIKODINOVIĆ-RUNIĆ
Institut za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija
Izvod
Identifikacija i karakterizacija novih gena koji pripadaju putevima mikrobiološke razgradnje aromatičnih jedinjenja je od velikog značaja, jer su se pokazali kao izuzetno dobri biokatalizatori. U ovoj studiji, korišćenjem PCR metodologije, analizirano je prisustvo pet različitih gena iz biodegradativnog puta aromatičnih jedinjenja među 19 sredinskih izolata sa sposobnošću razgradnje širokog spektra aromatičnih jedinjenja. U slučaju 4-oksalokrotonat tautomeraze i toluen dioksigenaze, koji su detektovani kod većine sredinskih izolata, sekvence fragmenata su ukazivale na veoma ograničen diverzitet ova dva gena i visoku homologiju sa već poznatim sekvencama opisanim kod vrsta roda Pseudomonas. Korišćenjem degenerisanih prajmera konstruisanih na osnovu poznatih katehol- i naftalendioksigenaznih gena vrlo mali broj fragmenata je amplifikovan kod sredinskih izolata. Samo dve katehol 2,3-dioksigenaze iz dva izolata roda Bacillus su sekvenciranjem ukazale na različitost u odnosu na poznate sekvence, a pokazale međusobnu sličnost od 80-90%. Potencijalno tri nove katehol 1,2-dioksigenaze su identifikovane kod Bacillus sp. TN102, Gordonia sp. TN103 i Rhodococcus sp. TN112. Visok stepen homologije tautomeraza i toluen dioksigenaza među sredinskim izolatima izolovanim iz zagađene sredine ukazuje na horizontalni transfer gena, dok je ograničen uspeh u detektovanju preostala tri gena ukazao na potencijal da se među ovim izolatima mogu naći nove varijante gena iz puteva razgradnje aromatičnih jedinjenja.
Autor za kontakt: Jasmina Nikodinović-Runić, Institut za molekularnu genetiku i genetički inžinjering, Universitet u Beogradu, Vojvode Stepe 444a, P.O.Box 23, 11010 Beograd, SrbijaTelephone: +381 11 3976034,bFax: +381 11 3975808,E-mail: jasmina.nikodinovic@gmail.com,jasmina.nikodinovic@imgge.bg.ac.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 717-726
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC
575
DOI:
10.2298/GENSR1303717O
Originani naučni rad
MOLEKULARNA KARAKTERIZACIJA Prunus mahaleb L. KANDIDATA ZA PODLOGU KORIŠĐENJEM ISSR MARKERA
Ibrahim Kursat OZYURT1, Yasar AKCA2 and Sezai ERCISLI3
1 Poljoprivredna istraživačka stanica srednje tranzicione zone Crnog mora, 60000 Tokat-Turska 2Gaziosmanpasa Universitet, Odelenje za hortikulturu poljoprivrednog fakulteta, 60240 Tokat-
Turska
3Ataturk Universitet, Odelenje za hortikulturu poljoprivrednog fakulteta, 25240 Erzurum-Turska
Izvod
Prunus mahaleb je veoma korišćena kao podloga posebno na kalcifikovanim i suvim zemljištima kako za slatku tako i za kiselu višnju u Turskoj. Vršena su ispitivanja genetičke divergentnosti i odnosa članova Prunus mahaleb, uključujući 29 preselekcionisanih kandidata podloge u region Tokaja u Turskoj korišćenjem 15 ISSR markera. Utvrđena je velika genetička divergentnost ispitivanih podloga detekcijom 138 fragmenata od kojih su 103 (75 %) polimorfna.Broj polimorfnih fragmenata po prajmer sekvenci je 3 – 13, sa prosekom 6.86. Prajmeri 890 I 891 su dali najveći odnos polimorfnosti (100 %). The UPGMA dendrogram i analiza osnovne koordinate su potvrdili jasnu diferencijaciju uzoraka. Referentna podloga, SL-64 se grupisala odvojeno. Dobijeni rezultati su pokazali da je korišćenje ISSR markera pouzdan metod u utvrđivanju genetičke divergentnosti Prunus mahaleb kao i u efikasnoj identifikaciji, konzervaciji i korišćenju germplazme za poboljšanje podloga u konvencionalnim i molekularnim tehnologijama oplemenivanja.
Autor za kontakt: Sezai Ercisli, Ataturk Universzitet Poljoprivredni fakultetodeljenje za hortikulturu 25240 Erzurum-Turkey, Phone: 090 4422312599, Fax: 090 4422360958, e-mail: sercisli@gmail.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 727-736
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
Originani naučni rad
EFEKAT RAZLIČITIH AKUTNIH KONCENTRACIJA KADMIJUM-HLORIDA NA UČESTALOST MIKRONUKLEUSA KOD PACOVA AO SOJA
Slavica POPOVIĆ BUBUJUK1, Nenad Č. BOJAT2, Ninoslav ĐELIĆ3, Slađana DRONJAK4, Ljiljana KOSTADINOVIĆ1, Tamara COGHILL GALONJA 2, Marko ANĐELKOVIĆ5
1Fakultet za biofarming, Megatrend univerzitet, Bačka Topola, Srbija
2Fakultet za ekonomiju i inženjerski menadžment, Novi Sad, Srbija
3Fakultet veterinarske medicine, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija
4Institut za nuklearne nauke „Vinča”, Beograd, Srbija
5Srpska akademija nauka i umetnosti, Beograd, Srbija
Izvod
Kadmijum (Cd) je veoma toksičan teški metal koji može da prouzrokuje ozbiljne biološke efekte in vivo i in vitro. U ovom istraživanju, procena potencijala Cd da izazove produkciju mikronukleusa (MNA) u polihromatskim eritrocitima (PHE) košatne srži, sprovedena je na tri meseca starim mužjacima i ženkama AO (Albino Oxford) soja pacova, primenom mikronukleus testa. Eksperimentalne životinje tretirane su intraperitonealno sa tri različite koncentracije kadmijum-hlorida (CdCl2) i to: 0,5, 1 i 2 mg CdCl2 po kg telesne mase. Kontrolne životinje primile su istu količinu sterilnog fiziološkog rastvora sa fosfatnim puferom. Rezultati su pokazali da koncentracija CdCl2 od 2 mg/kg t.m. prouzrokuje statistički visoko značajno (P < 0,001) povećanje produkcije MNA u PHE koštane srži, i taj efekat je koncentracijski zavisan. Niže koncentracija CdCl2 koje su korišćene u ovom istraživanju (0,5 i 1 mg/kg t.m.) takođe su prouzrokovale produkciju MNA, ali efakat nije bio statistički visoko značajan. Polne razlike u produkciji MNA u PHE koštene srži, nakon akutnog izlaganja različitim eksperimentalnim koncentracijama CdCl2, nisu uočene u našem istraživanju. Dobijeni rezultati ukazuju na potencijal CdCl2 da prouzrokuje genotoksične efekte u koštanoj srži pacova AO soja i upotpunjuju bazu podataka o genotoksičnosti ovog zagađivača životne sredine, koji je najčešće uzročnik bolesti ljudi izloženih Cd u industrijskoj proizvodnji i onih koji konzumiranju cigarete i hranu kontaminiranu Cd.
Autor za kontakt: Prof. Dr. Ninoslav Djelić, Department za biologiju,Facultet Veterinarske Medicine,Univerzitet Beograd, Bulevar Oslobodjenja. 18,11000 Beograde,Srbija,tel: +381 11 265 88 94,Fax: +381 11 268 59 36,E-mail: ndjelic@vet.bg.ac.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 737– 748
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
DOI:
10.2298/GENSR1303737A
Originani naučni rad
GENETIČKA ANALIZA PARCIJALNE REZISTENTNOSTI NA CRVENILO OSNOVE STABLA (SCLEROTINIA SCLEROTIORUM) KOD SUNCOKRETA
Masoumeh AMOUZADEH1, Reza DARVISHZADEH*,1, Parham HADDADI2, Babak ABDOLLAHI MANDOULAKANI1, Younes REZAEE DANESH3
1 Odelenje za oplemenjivanje biljaka i Biotehnolohiju, Urmia Univerzitet, Urmia, Iran 2INRA, Institut (IJPB), 78026, Versailles Cedex France.
3 Odelenje za zaštitu biljaka, Urmia Univerzitet, Urmia, Iran
Izvod
Izvršena je identifikacija QTLs uključenih u kontrolu parcijalne rezistentnosti osnove biljke na crvenilo korišćenjem 99 rekombinovanih samooplodnih linija(RLs) iz ukrštanja roditelskih linija suncokreta PAC2 I RHA 266. Ispitivanja su vršena u kompletnom random blok sistemu, u tri ponavljanja u kontrolisanim uslovima a inokulacija je vršena sa umereno agresivnim izolatom S. sclerotiorum (SSKH41). Tri dana posle inokulacije vršeno je merenje površine nekroze. QTLs su mapirani korišćenjem SSR i SNP mape ukopčanosti visoke gustine . ANOVA analiza je pokazala značajne razlike u rezistentnosti između linija suncokreta (P≤0.05). Analizom složenosti intervala mapiranja je utvrđeno 5 QTLs za procenat nekrotičnog tkiva u grupama ukopčanosti 1,3,8,10 I 17. Znakovi aditivnog efekta u 5 QTls sugerišu da aditivni aleli za parcijalnu rezistentnost potiču iz roditeljske linije RHA 266. Fenotipska varijansa objašnjena sa QTLs (R2) je u intervalu od 0.5 – 3.16 Identifikovani geni (HUCL02246_1, GST i POD), i SSR markeri (ORS338, i SSL3) ukazuju da QTLs za parcijalnu rezistentnost mogu biti dobri kandidati za selekciju korišćenjem markera (MAS).
Autor za kontakt: Dr. R. Darvishzadeh, Department za oplemenjivanje biljska i biotehnologiju, Urmia Universitet, Urmia, Iran. E-mail: r.darvishzadeh@urmia.ac.ir. tel: + 98 441 2972785. Fax: + 98 441 2779558
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 749-760
© 2013 Društvo
genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:633.11
Originani naučni rad
POLNE POPULACIJE KOMPLEKSNE VRSTE Gibberella fujikuroi (Sawada) S. ITO POREKLOM IZ KUKURUZA, GAJENOG SIRKA I PŠENICE U SRBIJI
Tamara KOVAČEVIĆ1, Jelena LEVIĆ1, Slavica STANKOVIĆ1,
Jelena VUKOJEVIĆ2
1Institut za kukuruz, Zemun Polje, Beograd-Zemun, Republika Srbija
, Univerzitet u Beogradu, Biološki fakultet, Beograd, Republika Srbija
Izvod
U radu su proučavani fertilnost i distribucija polnih populacija i tipova u okviru kompleksne vrste G. fujikuroi, poreklom iz različitih biljnih vrsta (kukuruza, gajenog sirka i pšenice), koje su gajene u različitim godinama i agroekološkim uslovima Srbije. Za proučavanja su odabrana 79 poljskih izolata Fusarium spp. iz sekcije Liseola, koji su recipročno ukršteni sa standardnim testerima (MAT-1 i MAT-2) od četiri polne populacije kompleksne vrste G. fujikuroi. U ukrštanjima je fertilno potomstvo dalo 77 od 79 izolata. Od 77 izolata 20 je pripadalo polnoj populaciji A (G. moniliformis), 22 populaciji D (G. intermedia), 15 populaciji E (G. subglutinans) i 20 populaciji F (G. thapsina). Polni tip MAT-1 je dominirao u populacijama A (14 MATA-1 : 6 MATA-2), D (13 MATA-1 : 9 MATA-2) i E (10 MATA-1 : 7 MATA-2), dok je MAT-2 dominirao u populaciji F (6 MATA-1 : 14 MATA-2). Proučavani izolati su bili fertilni kao očevi a sterilni kao majke, izuzev po jedan izolat u populacijama A, D i E koji su bili hermafroditi. Na osnovu polnog tipa (Ne(mt)) efektivni broj za A i F populacije bio je 84.00%, za D je 96.69% i E je 96.89%. Na osnovu učestalosti hermafrodita efektivan broj (Ne(f)) za populaciju A bio je 18.15%, populaciju D 16.60%, populaciju E 20.84% i populaciju F 0.00% od stvarnog broja. Dobijeni rezultati ukazuju da je mogućnost seksualne reprodukcije Fusarium spp., koje pripadaju utvrđenim polnim populacija, nije učestala pojava u Srbiji, kao što je za njih utvrđeno u drugim regionima sveta. Kao posledica toga, ove vrste će se aseksualno reprodukovati u poljskim uslovima, posebno vrsta koja pripada F populaciji. Ovo su prvi rezultati o karakterizaciji tri (A, E i F) od četiri populacije kompleksne vrste G. fujikuroi, koje su prisutne u Srbiji.
Autor za kontakt: Jelena Lević, Institut za kukuruz, Zemun Polje, Slobodana Bajića 1, 11 185 Belorad, Republika Srbija,Fax number: +381 11 37 56 707,E-mail address: jlevic@mrizp.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 761 -768
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:633.15
DOI: 10.2298/GENSR1303761М
Originani naučni rad
DISTRIBUCIJA POLNIH HROMOZOMA (XY) U METAFAZI LIMFOCITA MLEČNIH KRAVA
Rosaiah KOTIKALAPUDI, Rajesh Kumar PATEL*, Hemanth MEDIDI I Nagaraju Naik SUGALI
Sandor Proteomics, Banjara Hills, Hyderabad-500 034, India
Izvod
Pozicija autozoma i polnih hromozoma u metafazi je predmet citogenetičkih ispitivanja u cilju razumevanja biologije ćelije. Vršeno je nekoliko izolovanih studija distribucije hromozoma u preparatu ćelija u metafazi u toku deobe. Ova istraživanja su potvrdila da većina polnih hromozoma (XY) ostaju na periferiji ili semi – periferiji. 84.16 % X hromozoma i 86. 97 Z hromozoma. Pozicije polnih hromozoma mikroskopom u fazi metafaze je lako identifikovati i bez traka obojenosti. Druga primena ovog pristupa je identifikacija polnih hromozoma kod nepoznatih vrsta koje nisu ispitivane citogenetičkim metodama.
Autor za kontakt: Dr R K Patel Sandor Proteomics, Banjara Hills, Hyderabad-500 034, India, rkpatel46@yahoo.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 769 – 776
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:
10.2298/GENSR1303769G
Originani naučni rad
MOGUĆNOSTI PRIMENE MARKER-ASISTIRANE SELEKCIJE U OPLEMENJIVANJU PŠENICE TOLERANTNE NA BOR
Milka BRDAR-JOKANOVIĆ1, Dragana TRKULJA1, Emilija NIKOLIĆ-ĐORIĆ2, Ankica KONDIĆ-ŠPIKA1, Borislav KOBILJSKI1
1Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Novi Sad, Srbija
2Univerzitet u Novom Sadu, Poljoprivredni fakultet, Novi Sad
Izvod
Cilj ovog rada je bilo ispitivanje mogućnosti primene molekularnih markera-mikrosatelita u oplemenjivanju pšenice tolerantne na bor. Ispitana je alelna varijabilnost kod šezdeset genotipova hlebne pšenice u dva mikrosatelitna lokusa (Xgwm46-7B i Xgwm577-7B) za koje se pretpostavlja da su pozicionirani u blizini lokusa na 7B hromozomu koji utiče na ekspresiju ovog svojstva. Fenotipska varijabilnost u pogledu tolerantnosti na bor je utvrđena na osnovu redukcije dužine korenčića klijanaca pšenice gajenih u uslovima suviška bora (rastvor borne kiseline koncentracija 50, 100 i 150 mg/l, tretmani B50, B100, B150). Indikacija veze marker-svojstvo je utvrđivana na osnovu poređenja alelne varijabilnosti mikrosatelitnih lokusa i fenotipske varijabilnosti u pogledu tolerantnosti na bor. Za poređenja je korišćen neparametarski Kruskal-Wallis test. Indikacija veze marker-svojstvo je konstatovana za Xgwm46-7B na tretmanu B150, a za Xgwm577-7B na tretmanu B50. Alelne forme identifikovane u lokusu Xgwm577-7B se mogu dovesti u vezu sa tolerantnošću, srednjom tolerantnošću i osetljivošću na bor. Ovo nije bio slučaj kod Xgwm46-7B, gde su identifikovani aleli dovedeni u vezu samo sa tolerantnošću i osetljivošću na bor. Prema tome, za dalji rad se preporučuje Xgwm577-7B. Međutim, kod značajnog dela tolerantnih genotipova su identifikovani različiti aleli u proučavanim lokusima, što upućuje na zaključak da je u pitanju kvantitativno svojstvo u čiju ekspresiju je uključeno više od jednog hromozomskog regiona. Potrebno je ispitati alelnu varijabilnost više od dva mikrosatelitna lokusa.
Autor za kontakt:Milka Brdar-Jokanović, Institut za ratarstvo i povrtarstvo, Maksima Gorkog 30, 21000 Novi Sad, Srbia, tel: 381 21 4898 208, Fax: 381 21 4898 222, E-mail: milka.brdar@nsseme.com, milka.brdarjokanovic@gmail.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3(2013), str: 777 – 791
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
Originani naučni rad
EFEKAT STRESA SOLIMA NA DIVLJI GENOTIP I VTE4 MUTANT Arabidopsis thaliana: MODEL BILJKA YA INŽENJERING TOLERANTNOSTI NA SOLI
Amir Ali KHALATBARI¹, Hawa Z.E. JAAFAR¹,*, Maziah MAHMOOD 2, Radziah OTHMAN3, Amir Mahdi KHALATBARI¹
1 Odelenje za ratarstvo, Poljoprivredni fakultet, Univerzitet Putra Malezija, 43400 Selangor Malezija
2 Odelenje za biohemiju, Fakultet za biotehnologiju i biomolekularne nauke, Univerzitet Putra malezija, Serdang, 43400 Selangor, Malezija
3 Odelenje za agrotehniku, Poljoprivredni fakultet. Univerzitet Putra malezija, Serdang, 43400 Selangor, Malezija
Izvod
Vršena su ispitivanja efekta zaslanjenosti na fiziološke i morfološke osobine divljeg genotipa (Colombia – 0) i vte4 mutanta Arabidopsis thaliana pri različitim koncentracijama NaCl. Divlji genotip i mutant su izlagani abiotičkom stresu (zaslanjenosti) u toku 11 dana u cilju utvrđivanja parametara rasta,, razvoja i odnosa vode. Produženim vremenom tretmana i divlji genotip i mutant su imali pokazatelje negativnih efekata. Kada je ispitivan tip biljaka, divlji tip A.thaliana je imao više vrednosti, 0.82 gW/gFW za relativni sadržaj vode (RWC) u uslovima 50mM NaCl, dok su biljke mutanata dostigli vrednost 0.78 gW/gFW pod istim uslovima. Međutim, frakcija mase korena je pokazala povećanje kod biljaka divljeg genotipa i kod biljaka vte4 mutanta 11 dana posle početka izlaganja stresu. Redukcija vodnog potencijala je utvrđena kod oba ispitivana genotipa. Na osnovu dobijenih rezultata zaključeno je da su biljke divljeg genotipa imale veći stepen tolerantnosti. Odsustvo gena za gama – tokoferol transferazu (gama- TMT) kod mutant vte4 izgleda da utiče na izmenu odbrambenog mehanizma biljaka mutanta prema zaslanjenosti.
Autor za kontakt: Hawa Z.E. Jaafar, Department of Crop Science, Faculty of Agriculture, Universiti Putra Malaysia, Serdang, Selangor, Malaysia, 43400,Phone number: 0060389471807- 00989369439618, drhawazej.postgrads@gmail.com.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3(2013), str: 793 – 798
© 2013Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:
10.2298/GENSR1303793B
Originani naučni rad
HROMOZOMSKI STATUS KALJUŽNICE, Caltha palustris L. (Ranunculaceae)
IZ SRBIJE
Jelena Blagojević*, Vladimir Jovanović, Tanja Adnađević, Ivana Budinski i Mladen Vujošević
Univerzitet u Beogradu, Institut za biološka istraživanja “Siniša Stanković”, Odelјenje za genetička istraživanja, Beograd, Srbija
Izvod
Kalјužnica, Caltha palustris, naselјava vlažne, umerene i hladne predele severne hemisfere. Ovu vrstu karakteriše znatna količina intraspecijske hromozomske varijabilnosti uklјučujući hibridizaciju, poliploidiju, aneuploidiju i B hromozome. Po prvi put je urađena kariotipska analiza tri planinske populacije iz Srbije. Svi analizirani uzorci su bili tetraploidi (osnovni broj n=8) sa 2n=32. U populaciji sa planine Tare detektovano je prisustvo jednog B hromozoma. Tetraploidni kariotip se sastojao od 17 metacentričnih (m), 8 submetacentričnih (sm), 7 subtelocentričnih (st) i jednog telocentričnog (t) B hromozoma (2n=17m+8sm+7st+1B). Analizirane populacije iz Srbije pripadaju citotipu koji je najčešći za ovu vrstu u Evropi.
Autor za kontakt: Jelena Blagojević, Univerzitet u Beogradu, Institut za biološka istraživanja “Siniša Stanković”, Odelјenje za genetička istraživanja, Bulevar despota Stefana 142, 11060 Beograd, Srbija
tel +381 11 2078 331; fax. +381 11 2764 422; e-mail: jelena.blagojevic@ibiss.bg.ac.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 799-810
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
Originani naučni rad
BIOKUMPJUTIZOVANA ANALIZA GENOMA KROZ VARIJABILNOSTI MICRO RNK KOD NEKIH KIČMENJAKA
Abdulmojeed YAKUBU1, Ibrahim Suleiman MUSA-AZARA2, Blessing N. Saleh YAKUBU2, Sylvester I. DAIKWO3, Samuel Ter VINCENT4, Ojo Michael MOMOH4 i Ndubuisi I. DIM4
1 Odelenje za nauku o životinjama, Poljoprivredni fakultet, Nasarava Univerzitet, Keffi, Lafia, Nasarawa, Nigeria.
2 Odelenje za nauku o životinjama, Poljoprivedni koledž, Lafia, Nasarava, Nigerija
3 Odelenje za nauku o životinjama, federalni Univerzitet, Wukari, Taraba, Nigeria
4 Department of Animal Breeding and Physiology, University of Agriculture, Benue State, Nigeria
Izvod
Mikro RNKs (miRNKs) regulišu veliki broj bioloških procesa preko prepoznavanja komplementarnih sekvenci između miRNKs i njihovog ciljnog gena. Ispitivanja su obuhvatila in - silico genetičke varijabilnosti miRNK kod domaćih i drugih životinjskih vrsta. Vršena su ispitivanja efekta polimorfizma pojedinačnih nukleotida (SNPs) u genima 3ꞌ UTR na cilj povećanje/gubitak humanih miRNKs. Kompjutersko skaniranje polimorfizma u mRNKs je potvrdilo 33 polimorfna mesta kod domaćih životinja i 20 kod ostalih animalnih vrsta. Of this, 7 (chicken), 11 (cattle) and 2 (mouse) were located within the seed region. Evoluciono stablo pokazuje da je odnos između miRNKs sekvenci kod domaćih životinja bliži u poređenju sa mišem i čovekom što može da se uključi u morfološku kompleksnost kičmenjaka. Iako je razumevanje funkcije miRNKs na početku buduća in silico istraživanja i vrednovanje funkcionalnog efekta miRNKs u translaciji i procesima posle translacije, posebno kod domaćih životinja su od velikog značaja.
Autor za kontakt: Abdulmojeed Yakubu, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Nasarawa State University, Keffi, Shabu-Lafia Campus, P.M.B. 135, Lafia, Nasarawa State, Nigeria, Mobile No: +2348065644748, Email: abdulmojyak@gmail.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013), str: 811-824
© 2013 Društvo genetičara
Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:633.15
DOI:
10.2298/GENSR1303811R
Originani naučni rad
PROCENA GENETIČKE VARIJABILNOSTI LOKALNIH POPULACIJA ZUBANA PRIMENOM MORFOLOŠKIH I MOLEKULARNIH MARKERA
Danijela RISTIĆ, Vojka BABIĆ, Violeta ANĐELKOVIĆ, Jelena VANČETOVIĆ, Snežana MLADENOVIĆ DRINIĆ, Dragana IGNJATOVIĆ-MICIĆ
Institut za kukuruz „Zemun Polje“, Beograd, Srbija
Izvod
Banka gena Institut za kukuruz "Zemun Polje" održava kolekciju lokalnih populacija grupisanih u 18 agro-ekološka prikupljenih na prostoru bivše Jugoslavije. Primena i upoređivanje različitih marker-analiza su važni za karakterizaciju i korišćenje lokalnih populacija kukuruza u selekcionim programima, kao potencijalnih izvora poželjnih osobina. U ovom radu 15 morfoloških osobina, 7 RAPD prajmera i 10 SSR prajmera su primenjeni sa ciljem i) utvrđivanja genetičke udaljenosti između 21 lokalnih populacija kukuruza zubana i ii) upoređivanja rezultata dobijenih na osnovu morfoloških i molekularnih markera. Fenotipska analiza je pokazala visok stepen heterogenosti između lokalnih populacija. Viši nivo genetičkog diverziteta je dobijen sa SSR nego sa RAPD markerima. Srednja vrednost genetičke distance za RAPD je bila 0.35, odnosno 0.48 za SSR. Na osnovu morfoloških osobina i molekularnih markera, pomoću UPMGA analize dobijeni su klasteri, koristeći NTSYSpc statistički program. Klaster analiza na osnovu morfoloških i molekularnih markera nije pokazala isto grupisanje lokalnih populacija. Bolje slaganje sa agroekološkim podacima je dobijeno na osnovu RAPD markera. Korelacije su bile niske između genetičkih distanci za različite tipove markera. Rezultati dobijeni u ovom radu mogu biti od koristi za dalje proučavanje većeg broja lokalnih populacija, kao i očuvanje genetičkih resursa i njihovog genetičkog diverziteta.
Autor za kontakt: Danijela Ristić, Institut za kukuruz „Zemun Polje“, Slobodana Bajića 1, 11185 Beograd, Srbija tel 0113756704, fax 011 3756707,dristic@mrizp.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 825-835
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI: 10.2298/GENSR1303825L
Originani naučni rad
PRIMENA METODA AFLP U VREDNOVANJU MUTANATA AMARANTUSA DOBIJENIH GAMA ZRAČENJEM
Mária LABAJOVÁ1 - Jana ŽIAROVSKÁ1 - Katarína RAŽNÁ1 - Jaroslava OVESNÁ2 - Andrea HRICOVÁ3
1 - FAPZ, SPU v Nitre, Slovak Republic
2 - VÚRV, Praha, Czech Republic
3 – ÚGBR, SAV, Nitra, Slovak Republic
Izvod
Korišćena je metoda AFLP u cilju utvrđivanja koji su najviše genetički slični kontrolnim genotipovimaod mutanata amarantisa, kultivar Ficha i hibrida K-433 Korišćeno je 40 selektivnih prajmer sekvenci. Utvrđene su prajmer sekvence koje imaju sposobnost diferencijacije svih ispitivanih mutanata. Vršena je analiza mutanata sa specifičnim promenama u nekodirajućim sekvencama koje su utvrđene primenom AFLP. Različit izgled AFLP fingerprinta mutanata linija kada se uporede genotip Ficha i K-433 hibrid je verovatno posledica kompleksnog odgovora intergenskog prostora u mutant – linija dobijenih gama zračenjem. Rezultati dobijeni analizom korišćenjem AFLP su diskutovani i kombinaciji sa biohemijskim karakteristikama linija mutanata i kontrolnih genotipova.
Autor za kontakt: Jana Žiarovská,: FAPZ, SPU v Nitre, Slovak Republic, jana.ziarovska@uniag.sk
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 837-853.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
Originani naučni rad
MOLEKULARNO KLONIRANJE I in silico ANALIZA TRI mRNK RECEPTORA KINAZE U TOKU SOMATSKE EMBRIOGENEZE KOD PALME
Imen REKIK, Amine ELLEUCH, Walid KRIAA, Noureddine DRIRA
Laboratorija za biljnu biotehnologiju, Fakultet za naukuLaboratory of plant biotechnology, Univerzitet u Sfaksu, Tunis
Izvod
Izvršeno je izolovanje i karakterizacija tri gena receptor kinaze (PhSERK) u somatskoj embriogenezi palme brzom amplifikacijom cDNK krajeva (RACE). PhSERKs pripadaju maloj familiji receptor kinaze gena koji imaju konzerviranu strukturu i ekstenzivnu homologiju sekvenci sa ranije izolovanim SERK genima. Analizom je utvrđena veličina sekvenci i to: 11051 pb (PhSERK1), 7981 pb (PhSERK2) i 10510 pb (PhSERK3). ORF kod PhSERK1, PhSERK2 i PhSERK3 su 1914 pb, 1797 pb I 1719 pb.. PhSERKs pripada LRR-tipa površine ćelije RLKs, koja ima brojne karakteristike domena. Filogenetsko stablo pokazuje da se proteini PhSERK1, PhSERK2 i PhSERK3 grupišu u klaster unutar SERKs grupe proteina.
Autor za kontakt: Imen Rekik, Faculty of sciences of Sfax, Sfax, Tunisia. Tel: 0021674676616, Fax: 0021674274437, email: imenbmc@yahoo.fr
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 855-864
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
Originani naučni rad
IDENTIFIKACIJA QTL VEZANIH ZA NISKU AKUMULACIJU HLORIDA
U ORIJENTALNOM DUVANU
Hamid HATAMI MALEKI1, Ghasem KARIMZADEH1*, Reza DARVISHZADEH2, Mohammad Reza NAGHAVI3 i Ahmad SARRAFI4
1 Odelenje za oplemenjivanje biljaka i biotehnologiju, Poljoprivredni fakultet Tarbiat Modares
Universiteta, Teheran, Iran
2 Odelenje za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Urmia Univerzitet, Urmia, Iran
3 Odelenje za agronomiju i oplemenjivanje biljaka, Poljoprivredni fakultet, Univerzitet u
Teheranu, Karaj, Iran
4 Laboratorija za funkcionalnu ekologiju, EcoLab, Dinabio, INP-ENSAT, Castanet-Tolosan, Francuska
Izvod
Među različitim hemijskih osobina orijentalnog duvana sadržaj hlorida u listu niži od 1,5 % poboljšava kvalitet sagorevanja. Vršena su ispitivanja QTL odgovornih za akumulaciju hlorida biljaka F2 generacije dobijene ukrštanjem dva orijentalna genotipa, ‘Basma Seres 31’ i‘SPT 406’, obuhvatajući 100 individua. Dobijena je normalna distribucija za akumulaciju hlorida u F2 populaciji. Konstruisana je mapa ukopčanosti koristeći 23 informativna mikrosatelita I 29 repetitivnih sekvenci u jednostavnim sekvencama, što je pokrilo 570.8 cM genoma duvana. Analiza pojedinačnij markera, mapiranje interval i složeni interval mapiranja su korišćeni za detektovanje mogućih QTLs koji kontrolišu akumulaciju hlorida. Nije utvrđena signifikantna vezanost ISSR markera i akumulacije hlorida. Za SSR marker PT30346 je utvrđena značajna povezanost sa akumulacijom hlorida analizom pojedinačnog markera. Identifikovana su dva QTLs uključujući ChlIM i ChlCIM sa R2 vrednostima 0.4 i 0.07 korišćenjem IM i CIM.
Autor za kontakt: Ghasem Karimzadeh, Tarbiat Modares University, Faculty of Agriculture, Plant Breeding and Biotechnology Department, Tel.: +98 21 48292103, fax: +98 21 48292200. E-mail address: karimzadeh_g@modares.ac.ir
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 865-872.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
Originani naučni rad
DISTRIBUCIJA PLOMORFIZMA GENA
ZA APOLIPOPROTEIN E KOD STUDENATA I PENZIONISANIH UNIVERZITETSKIH PROFESORA U
SRBIJI
Nela MAKSIMOVIĆ, Ivana NOVAKOVIĆ, Vesna RALIĆ i Elka STEFANOVA
Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu, Beograd, Srbija
Izvod
Apolipoprotein E (ApoE) ima važnu ulogu u metabolizmu lipida, kao i u procesima remodelovanja i reparacije u centralnom nervnom sistemu. Glavne izoforme ApoE, označene kao ApoE2, ApoE3 and ApoE4, su genetički determinisane alelima ε2, ε3, and ε4 APOE gena. Haplotipski sitem ε2/ε3/ε4 je određen sa dva SNP lokusa u egzonu 4 APOE gena. Frekvenca tri APOE alela i odgovarajućih genotipova varira u humanim populacijama, što može da ima kliničke implikacije. Na primer, različita distribucija ε4 alela može da utiče na regionalni rizik od Alchajmerove bolesti ili kardiovaskularnih bolesti. Poređenje učestalosti APOE alela u populacijama mladih i populacijama starijih ukazuje na moguću ulogu ovog gena u mortalitetu, ali podaci su još uvek protivrečni. U ovoj studiji analizirali smo distribuciju polimorfizma APOE gena u grupi studenata i grupi penzionisanih univerzitetskih profesora iz Srbije. Nakon izolacije DNK iz prikupljenih uzoraka venske krvi, APOE genotipovi su određivani PCR/RFLPs metodom. U našoj studiji utvrdili smo da nema statistički značajne razlike u učestalosti genotipova i alela između analiziranih grupa, kao ni u odnosu na rezultate prethodnog ispitivanja u populaciji školske dece u Srbiji (YUSAD studija). U grupama studenata i profesora, kao i YUSAD kohorti, frekvencija APOE ε4 alela je bila <10%. Utvrđene frekvence su niže nego u susednim zemljama, a slične npr. španskoj i nekim azijskim populacijama. Naši rezultati nisu pokazali značajnu ulogu APOE ε4 alela u morbiditetu i mortalitetu u Srbiji, ali u njihovom tumačenju važne su interakcije gena i spoljne sredine.
Autor za kontakt: Ivana Novaković, Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu,dr Subotića 8, 11000 Beograd, Srbija, tel: +381 11 3607040. fax: +381 11 3607042, email: novivana@eunet.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 873-880.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.630
Originani naučni rad
ANALIZA POMOLOŠKIH OSOBINA NOVIH PERSPEKTIVNIH GENOTIPOVA TREŠNJE
Milica FOTIRIĆ AKŠIĆ1 i Tihomir NIKOLIĆ2
1 Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Beograd – Zemun, Srbija
2Voćarsko-vinogradarsko društvo `Grocka`, Grocka, Beograd
Izvod
Neki od ciljeva oplemenjivačkih programa trešnje je stvaranje novih visokoprinosnih sorti sa što ranijim ili kasnijim vremenom zrenja, velike mase ploda i odličnog kvaliteta. Cilj ovog rada bio je da se utvrde vreme zrenja, morfologija i hemijski sastav ploda novih, perspektivnih, genotipova trešnje (G-1 and G-2) kako bi se uporedili sa starim, standardnim sortama (Lionska rana, Burlat, Seneca, Hedelfingenska, Germersdorfska, Imperator fransis i Bing). Eksperiment je izveden u periodu 2006-2009, u Grockoj, u blizini Beograda. Najranije sazrevanje plodova zabeleženo je kod genotipa G-2 (22. april) dok je najkasnije zabeleženo kod sorte `Bing` (2. jun). Masa ploda varirala je od 5.83 g (G-2) do 8.93 g (G-1). Sadržaj rastvorljivih suvih materija i sadržaj ukupnih šećera bio je najniži kod genotipa G-2 (10.48%; 8.45%) dok je najveći bio kod sorte 'Imperator fransis' (18.28%; 15.98%). Bez obzira na činjenicu da neke standardne sorte su pokazale bolje osobine, genotip G-1 i G-2 se mogu smatrati veoma perspektivnim. Tako je genotip G-1 namenjen za stonu potrošnju pošto sazreva 2-3 dana posle sorte Burlat, ali ima daleko krupniji plod. Takođe, genotip G-2, najraniji u ovom eksperimentu, je pokazao zadovoljavajuću masu ploda u odnosu veoma rano vreme sazrevanja, što ga čini veoma zanimljivim za proizvodnju namenjenu tržištu svežih proizvoda.
Autor za kontakt: Milica Fotirić Akšić, Univerzitet u Beogradu, Poljoprivredni fakultet, Nemanjina 6, 11080 Beograd – Zemun, Srbija, tel: ++ 381 64 2612710, fax: ++ 381 11 2199 805, e-mail: fotiric@agrif.bg.ac.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj3 (2013),
str: 881-893.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:
10.2298/GENSR1303881P
Originani naučni rad
ASOCIJACIJA ISPITIVANJA PET MUTACIJA U FGFR1 I FGFR2 GENA KOD DECE U INDIJI SA GENETIČKIM POREMEĆAJEM KRANIOSINOSOSIS
Rajeev Kumar PANDEY, Abid ALI, Minu BAJPAI, Sukanya GAYAN, Amit SINGH
Odelenje dečije hirurgije. Sve indijski institut medicinskih nauka, New delhi, Indija
Izvod
Kraniosintoza je jedan od glavnih genetičkih poremećaja kod dece i javlja se 1 slučaj na 2.000 živo rođene dece. Može da se definiše kao abnormalna rana fuzija kranialnih kostiju kod dece. Nekoliko uzroka pojave poremećaja je do sada navedeno da imaju moguću ulogu u razvoju poremećaja. Factor 1 rasta fibrinogena (FGFR1) i factor 2 receptora rasta fibroblasta (FGFR2) su pokazali vitalnu ulogu u razvoju poremećaja u zapadnim populacijama dece ali podaci iz Indije nisu dostupni. Cilj ovih ispitivanja je ispitivanje asocijacije između FGFR1 iFGFR2 (IIIa i IIIb) gena sa sindromnom i nesindromnom kraniosintozom u populaciji Indije.
Autor za kontakt: Dr. M. Bajpai, Department of Paediatric Surgery,All India Institute of Medical Sciences,Ansari Nagar, New Delhi-110029
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj32 (2013),
str: 895-906
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
DOI:
10.2298/GENSR1303895B
Originani naučni rad
GENETIČKA DIFERENCIJACIJA SJEMENSKIH SASTOJINA OBIČNE BUKVE (Fagus sylvatica L.) U DIJELU BOSNE I HERZEGOVINE
Dalibor BALLIAN1, Vasilije ISAJEV2, Vanja DANIČIĆ2, Branislav CVJETKOVIĆ2, Faruk BOGUNIĆ1, Milan MATARUGA2
1Šumarski Fakultet, Univerzitet u Sarajevu, Sarajevo, Bosna i Hercegovina
2Šumarski Fakultet, Univerzitet Banja Luka, Bosna i Hercegovina
Izvod
Provedenom biohemijskom analizom genetičke strukture sjemenskih sastojina (populacija) bukve, uz upotrebu 16 izoenzimskih genskih lokusa dokazane su značajne razlike. Varijabilnost kod nekih genskih lokusa je velika, dok je kod nekih populacija samo za neke genske lokuse registrovan monomorfizam.Prosječan broj alela po lokusu kretao se od 2,1875 kod populacije Bugojno i Busovača do 2,5625 kod populacije Kakanj, dok se prosječni broj genotipova u lokusu kretao od 2,6875 kod Busovača do 3,2500 kod populacije Olovo. Kada je u pitanju heterozigotnost, najveća je u populaciji Busovača, a najmanja u populaciji Bugojno.Neki od registrovanih alela predstavljaju rijetke alele, kao što je Pgi-B1, što je veoma cijenjeno kod kasnijih utvrđivanja porijekla sjemena i sadnog materijala, te predstavljaju specifične markere tih sastojina. Pored važnosti za određivanje porijekla reproduktivnog materijala, jako je bitno i za uspješno provođenje mjera gazdovanja.Negativne vrijednosti fiksacijskog indeksa u istraživanim sjemenskim sastojinama su pokazatelj da posjeduju dovoljno genetičke varijabilnosti, te da se može slobodnije gazdovati istim. Pro tome ne bi izgubile mnogo od svoga genetičkog potencijala za adaptaciju. Ovo je registovano prije svega u populacijama Busovača i Prenj.Genetska multilokusna raznolikost kretala se između 63,276 i 162,001, a najveća je u populaciji Bihać, dok se raznolikost genofonda kretala od 1,2708 do 1,3416.Dobijena je srednja veličina diferencijacije za sve populacije, koja je prilično niska (Dj=5,81). Ova veličina pokazuje i udio ukupne raznolikosti, koji se može procijeniti na oko 94,194%. To je zbog genetske raznolikosti međupopulacijama i unutarpopulacija, te varijabilnosti i slabe diferencijacije međupopulacijama. Najveću diferencijaciju pokazuje populacija Bihać (8,28) što ukazuje na veliku stabilnost i homogenost te populacije spram drugih u ovom istraživanju.Kako je ovim istraživanjem samo dana djelomična genetička struktura šest od 13 sjemenskih sastojina bukve u Bosni i Hercegovini, potrebno je naglasiti potrebu daljih istraživanja u bilju genetičke rejonizacije ove vrijedne vrste. U tim poslovima posebnu pažnju treba posvetiti razgraničenju provenijencija (sjemenskih sastojina), kao i na eksperimentalnu rejonizaciju temeljenu na ogledima provenijencija, kroz istraživanja ekološko - fizioloških svojstava.Tokom ispitivanja utvrđeno je postojanje visoko značajne pozitivne genetičke korelacije između početka cvjetanja i dužine klasa, početka cvjetanja i mase 1.000 sjemena, broja generativnih izdanaka i prinosa sjemena po biljci i dužine klasa i mase 1.000 sjemena.
Autor za kontakt: Dalibor Ballian, Šumarski Fakultet, Univerzitet u Sarajevu, Sarajevo, Bosna i Hercegovina balliandalibor9@gmail.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 907-920
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:633
DOI:
10.2298/GENSR1303907D
Originani naučni rad
VARIJABILNOST FAKTORA KOJI UTIČU NA PRISTUPAČNOST GVOŽĐA, MANGANA I CINKA U LINIJAMA KUKURUZA
Vesna DRAGIČEVIĆ1, Snežana MLADENOVIĆ DRINIĆ1, Milovan STOJILJKOVIĆ2, Milomir FILIPOVIĆ1, Zoran DUMANOVIĆ1, Dragan KOVAČEVIĆ1
1 Institut za kukuruz “Zemun Polje”, Zemun Polje
2 Vinča Institut za nuklearne nauke, Beograd, Srbija
Izvod
Nedostatak pojedinih mineralnih elemenata može dovesti do ozbiljnih zdravstvenih problema koji se mogu sprečiti povećanjem sadržaja minerala u ishrani preko suplemenata, fortifikacijom hrane ili oplemenjivanjem biljaka. Sa te tačke gledišta, postavljen je eksperiment sa 78 samooplodnih linija kukuruza, kako bi se odredile linije sa poboljšanim sadržajem Fe, Zn i Mn, kao i njihove relacije sa fitinskom kiselinom, neorganskim fosforom i β-karotenom, kao faktorima koji utiču na njihovu apsrpciju. Dobijeni rezultati ukazuju na visoku varijabilnost isipitivanih linija u pogledu koncentracije Fe, Mn i Zn, kao i fitrinske kiseline (koja smanjuje pristupačnost mineralnih elemenata) i β-karotena (koji omogućava bolju apsorpciju mineralnih elemenata i minimizira negativan uticaj fitiske kiseline). Sa te tačke gledišta, grupa genotipova sa fitinskim P ≤ 3 g kg-1 je bila izdvojena. Od njih, L2 i L23 su linije kukuruza sa relatvno visokim sadržajem neorganskog P, Fe i Zn, što sa relatvno niskim odnosom između fitinskog i neorganskog P upućuje da bi mogle biti izvor P, Fe i Zn u ishrani. Sa druge strane, L1 i L4 su takođe linije kukuruza sa visokim sadržajem neorganskog P, β-karotena i Mn, kao i povoljnim odnosom između fitinske kiseline i Fe i Zn, što im može dati prednost, kao izvoru Mn u selekcionim programima. Iste linije kukuruza takođe bi mogle imati visoku apsorpciju Fe i Zn, zahvaljujući visokom sadržaju β-karotena. Linija kukuruza L14, sa relatvno visokom koncnetracijom sva tri faktora (Fe, Zn i β-karotena) je pogodna za selekcione programe kao osnova za poboljšanje useva kukuruza preko povećanja pristupačnih minerala.
Autor za kontakt: Vesna Dragićević, Institut za kukuruz “Zemun Polje”, Slobodna Bajica 1, 11185 Zemun, Beograd, email: vdragicevic@mrizp.rs Phone +381113756704, Fax: +381113756707
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 921-928.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:633.15
DOI:
10.2298/GENSR1303921B
Originani naučni rad
OTPORNOST MAKSIMIR 3 SINTETIK POPULACIJE KUKURUZA NA TRULEŽ STABLJIKE NAKON ČETIRI CIKLUSA REKURNTNE SELEKCIJE
Miroslav BUKAN1, Hrvoje ŠARČEVIĆ1, Ivica BUHINIČEK2, Branko PALAVERŠIĆ2, Ramsey S. LEWIS3, Vinko KOZUMPLIK1
1Sveučilište u Zagrebu, Agronomski fakultet, Zagreb, Hrvatska; 2Bc Institut za Oplemenjivanje i proizvodnju bilja d.d., Rugvica, Hrvatska, 3Zavod za Biljne znanosti, Državno Sveučilište Sjeverne Karoline, Raleigh, NC 27695, SAD
Izvod
Fuzarijska (FSR) i antraknozna (ASR) trulež stabljike, uzrokovana gljivama iz roda Fusarium spp. i Colletotrichum graminicola (Ces.) G.W. Wils., su dvije najvažnije bolesti stabljike kukuruza. Bolesti uzrokuju poljeganje stabljike kukuruza i pad prinosa. Ciljevi ovog rada bili su (1) ocijeniti učinak četiri ciklusa rekurentne selekcije na otpornost sintetičke populacije kukuruza Maksimir 3 sintetik (M3S) na FSR i ASR te, (2) ispitati korelacijsku povezanost između različitih ocjena otpornosti na ove bolesti. Poljski pokus činilo je šest M3S ciklus populacija per se i njihovi test križanci sa jednostrukim hibridom kao testerom. Otpornost na ASR ocijenjena je u uvjetima umjetne infekcije pomoću tri ocjene otpornosti (brojem inficiranih internodija stabljike, brojem internodija trulih više od 75% i ocjenom vanjskog obojenja stabljike). Otpornost na FSR ocijenjena je u uvjetima prirodne i umjetne infekcije, ocjenom oboljenja na uzdužno razrezanim stabljikama pomoću standardnih skala otpornosti. Rezultati istraživanja pokazali su da četiri ciklusa rekurentne selekcije, provedene prvenstveno za povećanje prinosa, nisu negativno utjecala na otpornost M3S populacije na obje bolesti stabljike kukuruza. Između ocjena otpornosti umjerena pozitivna korelacija nađena je jedino između dviju ocjena otpornosti na ASR (broja zaraženih internodija i broja internodija trulih više od 75%) i kod populacija per se (r=0.49**) i populacijskih test križanaca (r=0.56**).
Autor za kontakt: Miroslav Bukan, Sveučilište u Zagrebu, Agronomski fakultet, Zagreb, Hrvatska
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 929-938.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:
10.2298/GENSR1303929K
Originani naučni rad
TOKSIKOLOŠKA I CITOGENETIČKA ANALIZA Drosophila melanogaster MUTANTA REZISTENTNOG NA IMIDAKLOPRID I DDT
Predrag KALAJDZIC1,2,n, Stefan OEHLER3,#, Maria MARKAKI4, Charalambos SAVAKIS2,3
1Institut za biološka istraživanja “Siniša Stanković”, Univerzitet u Beogradu, Beograd, Srbija
2Medicinski fakultet, Univerzitet na Kritu, Iraklion, Grčka
3Institut za biologiju razvića i biologiju čelije, Biomedicinski naučno istraživački centar “Alexander Fleming”, Varkiza, Greece
4 Institut za molekularnu biologiju i biotehnologiju, Fondacija za istraživanje i tehnologiju –Grčka, Krit, Iraklion, Grčka
Sadašnja adresa:
#Odsek za biohemijski inženjering i biotehnologiju, Indijski institut za tehnologiju delhi, Novi Delhi, Indija
nMaks Plank Institut za evolucionu biologiju, Plon, Nemačka
Izvod
Otpornost na sve važnije klase insekticida razvila se kod prirodnih populacija mnogobrojnih insekata koji pripadaju različitim vrstama. Imidakloprid, najkorišćeniji neonikotinoid na svetu, ekstenzivno se primenjuje tokom poslednje decenije u kontroli različitih vrsta insekata štetočina. U istom periodu detektovani su sporadični slučajevi rezistentnosti na neonikotinoide, uključujući i Imidakloprid. Drosophila melanogaster je jedan od najkorišćenijih model organizama u biološkim istraživanjima. Iako nije insekt štetočina postaje interesantan model organizam u istraživanjima rezistentnosti na insecticide. U ovoj studiji smo predstavili toksikološku i kariotipsku analizu mutantne Drosophila linije (MiT[w-]3R2) rezistentne na Imidakloprid i kros rezistentne na DDT. Analiza politenih hromozoma MiT[w-]3R2 mušica nije pokazala prisustvo vidljive strukturne promene na hromozomima koja bi mogla da se poveze sa rezistentnim fenotipom.
.
Autor za kontakt: Predrag Kalajdzic, Institut za biološka istraživanja "Siniša Stankovic", Univerzitet u Beogradu, Bulevar Despota Stefan 142., 11060 Beograd, Srbija,Tel.: +381 11 2078334,Fax: +381 11 2761433,Email: pedja@ibiss.bg.ac.rs
Max-Planck Institute for Evolutionary Biology, Plön, Germany,August-Thienemann-Str. 2, 24306 Plön, Telefon: +49 (4522) 763 – 0,Telefax: +49 (4522) 763 – 351,Email: pedja@evolbio.mpg.
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 939-952.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575:630
DOI:
10.2298/GENSR1303939R
Originani naučni rad
UTVRĐIVANJE SELF-(IN)KOMPATIBILNOSTI KOD
NEKIH GENOTIPOVA TREŠNJE (Prunus avium L.)
Sanja RADIČEVIĆ 1, Slađana MARIĆ 1, Radosav CEROVIĆ 2, Milena ĐORĐEVIĆ1
1Institut za voćarstvo, Čačak, Srbija
2Institut za kukuruz „Zemun Polje”, Beograd-Zemun, Srbija
Izvod
U radu su predstavljeni rezultati trogodišnjeg ispitivanja self-(in)kompatibilnosti kod četiri ekonomski značajna genotipa trešnje - ‘Karina’, ‘Kordia’, ‘Regina’ i ‘Summit’, u agroekološkim uslovima Srbije. Određena je alelna konstitucija S-RNaze, utvrđen stepen rasta polenovih cevčica metodom fluorescentne mikroskopije, kao i stepen zametanja plodova pri samooprašivanju navedenih genotipova. ‘Kordia’ (S3S6), ‘Regina’ (S1S3) i ‘Summit’ (S1S2) su self-inkompatibilne, sa značajnim brojem polenovih cevčica koje završavaju rast u srednjoj trećini stubića, uz odsustvo zametanja plodova. ‘Karina’ (S3S4 genotip) je ispoljila self-kompatibilnost, imajući u vidu da su polenove cevčice pri samooprašivanju dostizale bazu stubića i plodnik, prodirući u nucelus semenog zametka. Pored toga, zametanje plodova kod sorte ‘Karina’ utvrđeno je u svim godinama ispitivanja (40,26%, 18,79% i 21,81%, resp.).
Autor za kontakt: Sanja Radičević, Institut za voćarstvo,Kralja Petra I 9,32000 Čačak, Srbija,tel: 032 221 413,Fax: 032 221 391,E-mail: sanjaradicevic@yahoo.com
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str: 953-961.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575.630
DOI:
10.2298/GENSR1303953G
Originani naučni rad
GENETIČKA KARAKTERIZACIJA PATOGENIH FLUEROSCENTNIH PSEUDOMONADS IZOLOVANIH IZ NEKROTIČNIH TREŠNJI I ŠLJIVA U SRBIJI
Veljko GAVRILOVIĆ1, Žarko IVANOVIĆ1, Tatjana POPOVIĆ1, Svetlana ŽIVKOVIĆ1, Slaviša STANKOVIĆ2, Tanja BERIĆ2 i Đorđe FIRA2*
1Institut za zaštitu biljaka i spoljašnju sredinu, Beograd, Srbija
2Biološki fakultet, Univerzitet Beograde Beograd, Srbija
Izvod
Tokom nekoliko poslednjih godina u nekim regionima Srbije, značajnim za proizvodnju trešanja, uočeni su simptomi nekroze pupoljaka ovog voća. Sa margina nekrotičnog tkiva izolovani su sojevi gram negativnih, fluorescentnih, oksidativnih bakterija. Svi ispitivani sojevi su bili levan i HR pozitivni dok su negativni rezultati zabeleženi u oksidaza, pektinaza i dihidrolaza testovima (LOPAT +---+). Simptomi slični onima zabeleženim u prirodnim infekcijama dobijeni su nakon veštačke inokulacije lisnih ožiljaka i dormantnih jednogodišnjih sadnica trešnje. Ispitivani sojevi, kao i referentni soj Pseudomonas syringae pv. morsprunorum izazivaju površinsku nekrozu na veštačkim nezrelim plodovima trešnje, ali negativni rezultati su zabeleženi na nezrelim plodovima kruške i limuna kao i na lišću jorgovana i mahunama pasulja. Ispitivani sojevi izolovani sa nekrotičnih pupoljaka trešnje i šljive imali su identičan REP-PCR profil traka kao i referentni soj P. syringae pv. morsprunorum. Dobijeni rezultati ukazuju na to da je uzročnik nekroze pupoljaka trešnje bakterijska infekcija sojem P. syringae pv. morsprunorum.
.
Autor za kontakt: Đorđe Fira, Biološki fakultet, Univerzitet Beograde Beograd, Srbija,Tel/fax: +381 11 2639882, E-mail: fira@bio.bg.ac.rs
Štampano u „GENETIKA“ Vol. 45, broj 3 (2013),
str:963-977.
© 2013 Društvo genetičara Srbije
S. Bajića 1, 11185 Beograd – Zemun
Srbija
UDC 575
DOI:
10.2298/GENSR1303963G
Originani naučni rad
MORFOLOŠKA EVALUACIJA DIVERZITETA PASULJA U BOSNI I HERCEGOVINI PRIMJENOM MULTIVARIJATNE METODE DISKRIMINANTNE ANALIZE GLAVNIH KOMPONENTI (DAPC)
Jasmin GRAHIĆ, Fuad GAŠI, Mirsad KURTOVIĆ, Lutvija KARIĆ, Mirha ĐIKIĆ, Drena GADŽO
1 Poljoprivredno-prehrambeni fakultet, Univerzitet u Sarajevu
Izvod
Kako bi se analizirale morfološke karakteristike lokalno uzgajanih kultivara pasulja iz Bosne i Hercegovine (BiH), ispitano je 13 kvantitativnih i kvalitativnih osobina na 40 P. vulgaris aksešna, koji su prethodno sakupljeni iz četiri geografske regije (Severozapadna BiH, Severoistočna BiH, Centralna BiH i Sarajevo), te se čuvaju u Gen banci Poljoprivredno-prehrambenog fakulteta u Sarajevu. Analiza glavnih komponenti je pokazala da su prve dve glavne komponente sadržavale 54.35% od ukupne varijance pokusa. Osobine koje su imale značajan udeo u ukupnoj varijabilnosti prve glavne komponente bile su širina semena, visina semena i masa semena, dok su u varijabilnosti druge glavne komponente najviše doprinosile osobine broj semenki u mahuni i dužina mahune. PCA grafikon, formiran na osnovu prve dve glavne komponente, ukazuje na visok stepen varijabilnosti ispitivanog materijala. Diskriminantna analiza glavnih komponenti (DAPC) je dala tri diskriminantne funkcije, pri čemu su prve dve sadržavale 90.40% sačuvane varijance. Na osnovu zadržanih DF, DAPC je omugićila i analizu verovatnoće članstva pojedinačnih uzoraka koja je pokazala da je 70% ispitivanih aksešna ispravno klasifikovano između geografski definisanih grupa. Zasnovano na taksonomskoj distanci, 40 ispitivanih aksešna pasulja su kreirale dva glavna klastera, s tim da aksešni Acc304 i Acc307 nisu grupisane niti u jedan od njih. Uzorci Acc360 i Acc362, kao i Acc324 i Acc371 su pokazali visok stepen sličnosti, što ukazuje na činjenicu da se verovatno radi o istim kultivarima. Diverzitet prisutan kod bosanskohercegovačkih kultivara pasulja može biti od koristi u budućim oplemenjivačkim programima.
.
Autor za kontakt: Jasmin Grahić, Poljoprivredno-prehrambeni fakultet, Univerzitet u Sarajevu, Zmaja od Bosne 8, 71000 Sarajevo, Bosna i Hercegovina, tel+387 33 225 727, Fax number: +387 33 667 429,E mail: grahic.jasmin@live.com